Verse 1

พระองค์ทรงสถิตกับข้าพระองค์ผ่านฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง

ทรงดำเนินกับข้าพระองค์ผ่านร้อนผ่านหนาว

เมื่อเห็นโฉมพระพักตร์ที่โดดเดี่ยวของพระองค์

หัวใจของข้าพระองค์ท่วมท้นด้วยความวิบัติมากมาย

Verse 2

ข้าพระองค์ไม่เคยได้รู้จักความสันโดษของพระองค์

ไม่เคยปลอบโยนความเจ็บของพระองค์

เผชิญหน้ากับคำตักเตือนที่สะเทือนใจของพระองค์

หลายครั้งที่ข้าพระองค์ดื้อดึง

Pre-chorus

ข้าพระองค์ทำให้พระองค์ทรงเจ็บอยู่เสมอ ทำให้พระองค์ผิดหวังเสมอ

ข้าพระองค์ไม่รู้จนกระทั่งการสั่งสอนของพระองค์จะมีมา

ข้าพระองค์เกาะติดใกล้ชิดเคียงข้างพระองค์ ข้าพระองค์ไม่สามารถผ่อนคลายภาระของพระองค์

คนที่ไม่มีสำนึกรับรู้จะสามารถรู้ถึงความทุกข์ของพระองค์ได้อย่างไร?

Chorus

ด้วยความรักสุดซึ้งและความรู้สึกแท้จริง พระทัยของพระองค์จริงใจมากที่สุด

ใครเล่าจะสามารถเป็นธรรมได้มากไปกว่าพระองค์ ใครเล่าจะสามารถได้รับความเคารพได้มากกว่า!

อยู่เคียงข้างพระองค์เสมอ ข้าพระองค์ไม่มีวันแยกไปจากพระองค์

ขอให้ความชื่นบานปรากฏบนพระพักตร์ของพระองค์ ขอให้พระองค์สถิตในหัวใจของข้าพระองค์

Verse 3

เพื่อความปรารถนา เพื่อเนื้อหนัง

ข้าพระองค์หลงลืมศีลธรรมและความจริง

เมื่อข้าพระองค์ท่วมท้นด้วยความเสียใจ

ข้าพระองค์ได้ทำให้พระทัยของพระองค์แตกสลายไปแล้ว

Verse 4

ไม่มีผู้ใดเข้าใจความโศกเศร้าของพระองค์

เสื่อมทราม ข้าพระองค์ไว้อาลัยในความทุกข์ยาก

พระองค์ขอสิ่งทั้งหลายจากพระองค์ด้วยความโลภ

ใครบ้างจะมีสำนึกรับรู้ที่จะแบ่งปันความกังวลของพระองค์?

Pre-chorus

ข้าพระองค์ทำให้พระองค์ทรงเจ็บอยู่เสมอ ทำให้พระองค์ผิดหวังเสมอ

ข้าพระองค์ไม่รู้จนกระทั่งการสั่งสอนของพระองค์จะมีมา

ข้าพระองค์เกาะติดใกล้ชิดเคียงข้างพระองค์ ข้าพระองค์ไม่สามารถผ่อนคลายภาระของพระองค์

คนที่ไม่มีสำนึกรับรู้จะสามารถรู้ถึงความทุกข์ของพระองค์ได้อย่างไร?

Chorus

ด้วยความรักสุดซึ้งและความรู้สึกแท้จริง พระทัยของพระองค์จริงใจมากที่สุด

ใครเล่าจะสามารถเป็นธรรมได้มากไปกว่าพระองค์ ใครเล่าจะสามารถได้รับความเคารพได้มากกว่า!

อยู่เคียงข้างพระองค์เสมอ ข้าพระองค์ไม่มีวันแยกไปจากพระองค์

ขอให้ความชื่นบานปรากฏบนพระพักตร์ของพระองค์ ขอให้พระองค์สถิตในหัวใจของข้าพระองค์