I

พระเจ้าไม่ทรงมีส่วนในการเมืองของมนุษย์ กระนั้นพระองค์ก็ทรงควบคุมชะตากรรมของทุกประเทศและชนชาติ พระองค์ทรงควบคุมโลกนี้และทั้งจักรวาล ชะตากรรมของมวลมนุษย์และแผนการของพระเจ้าเชื่อมโยงกันอย่างแนบแน่น และไม่มีบุคคล ประเทศ หรือชนชาติใดที่สามารถรอดพ้นอธิปไตยของพระเจ้า หากมนุษย์ปรารถนาจะรู้ชะตากรรมของตน พวกเขาจะต้องมาอยู่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้า พระเจ้าจะทรงทำให้ผู้คนที่ติดตามและนมัสการพระองค์มีความเจริญรุ่งเรือง และจะทรงนำพาความเสื่อมถอยและการสาบสูญไปสู่พวกที่ขัดขืนและปฏิเสธพระองค์

II

ลองระลึกถึงฉากเหตุการณ์หนึ่งในพระคริสตธรรมคัมภีร์ คราที่พระเจ้าทรงก่อให้เกิดการทำลายล้างเมืองโสโดม และลองนึกถึงการที่ภรรยาของโลทกลายไปเป็นเสาเกลือได้อย่างไรเช่นกัน ลองรำลึกย้อนไปว่าประชาชนของเมืองนีนะเวห์ ได้กลับใจและสารภาพบาปของพวกเขาด้วยการใส่ชุดผ้ากระสอบและเข้าไปอยู่ในกองเถ้าได้อย่างไร ระลึกย้อนไปว่า ชาวยิวพบจุดจบอย่างไรหลังจากได้ตอกตรึงพระเยซูเข้ากับกางเขนเมื่อ 2,000 ปีที่ผ่านมา พวกเขาถูกขับออกจากประเทศอิสราเอล และหลบหนีไปยังประเทศต่างๆ ทั่วโลก มีมากมายที่ถูกฆ่า และชนชาติยิวทั้งชาติก็ตกอยู่ภายใต้ความเจ็บปวดที่ไม่เคยมีมาก่อนจากความย่อยยับของประเทศของพวกเขา

III

พวกนั้นได้ตอกตรึงพระเจ้าเข้ากับกางเขน—กระทำผิดบาปที่ชั่วช้ารุนแรงที่สุด—และยั่วยุพระอุปนิสัยของพระเจ้า พวกเขาจำต้องชดใช้ในสิ่งที่พวกเขาทำ และจำต้องแบกรับผลสืบเนื่องทั้งหมดที่มาจากการกระทำของพวกเขา พวกนั้นกล่าวโทษพระเจ้า ปฏิเสธพระเจ้า และดังนั้น พวกเขาจึงมีเพียงชะตากรรมเดียว นั่นคือ ถูกลงโทษโดยพระเจ้า นี่คือผลสืบเนื่องอันขมขื่นที่ตามมา และเป็นความวิบัติที่ผู้ปกครองทั้งหลายของพวกเขานำพามาสู่ประเทศและชนชาติของพวกเขาเอง

จาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, ภาคผนวก 2: พระเจ้าทรงครองอธิปไตยเหนือชะตากรรมของมวลมนุษย์ทั้งปวง