1 ทันทีที่ผู้คนเข้าใจความจริงอย่างแท้จริง พวกเขาย่อมสามารถหยั่งรู้สภาวะแห่งการเป็นอยู่ของพวกเขา มองเห็นก้นบึ้งของเรื่องทั้งหลายซึ่งซับซ้อน และรู้หนทางอันสมควรที่จะฝึกฝนปฏิบัติ  หากเจ้าไม่เข้าใจความจริง เจ้าจะไม่มีความสามารถที่จะหยั่งรู้สภาวะแห่งการเป็นอยู่ของเจ้า  เจ้าจะต้องการกบฏต่อตัวเจ้าเอง แต่จะไม่มีแนวคิดว่าจะทำการนั้นอย่างไรหรือว่าเจ้ากำลังเป็นกบฏต่ออะไร  เจ้าจะต้องการทิ้งการเอาแต่ใจตนเองของเจ้า แต่หากเจ้าคิดว่าการเอาแต่ใจตนเองของเจ้านั้นคล้อยตามไปกับความจริง เช่นนั้นแล้วเจ้าจะสามารถทิ้งการนั้นได้อย่างไร?  ด้วยเหตุนั้น เมื่อผู้คนไม่ครองความจริง พวกเขาย่อมหมิ่นเหม่ที่จะคิดว่าความมีราคีแบบมนุษย์ เจตนาที่ดีของพวกเขา ความรักที่สับสนมึนงง และการปฏิบัติแบบมนุษย์ของพวกเขา—ทั้งหมดซึ่งเกิดขึ้นมาจากเจตจำนงของตัวพวกเขาเอง—นั้นถูกต้อง และคิดว่าพวกเขาคล้อยตามความจริง  เช่นนั้นแล้ว เจ้าสามารถกบฏต่อสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร?

2 หากเจ้าไม่เข้าใจความจริง หรือไม่รู้ว่าการนำความจริงไปฝึกฝนปฏิบัติหมายถึงสิ่งใด และหากดวงตาของเจ้าถูกเมฆบดบัง และเจ้าไม่มีแนวคิดเลยว่าจะหันไปทางใด และเพราะฉะนั้นจึงสามารถเพียงทำสิ่งทั้งหลายไปบนพื้นฐานของสิ่งที่เจ้าคิดว่าถูกเท่านั้น เช่นนั้นแล้ว เจ้าก็ย่อมจะกระทำการปฏิบัติตนบางอย่างที่จะหลุดออกนอกลู่ครรลองและผิดพลาด บางอย่างที่จะอยู่ในกฎเกณฑ์ บางอย่างที่จะเกิดขึ้นจากการมีใจกระตือรือร้น และบางอย่างที่จะได้ก่อกำเนิดกับซาตาน และที่จะเป็นต้นเหตุของการรบกวนทั้งหลาย  ผู้คนซึ่งไม่ครองความจริงปฏิบัติตนเช่นนี้ กล่าวคือ ไปทางซ้ายนิด แล้วก็ไปทางขวาหน่อย ถูกต้องอยู่หนึ่งนาที แล้วก็กำลังเบี่ยงเบนในนาทีถัดไป ไม่มีความถูกต้องแม่นยำแต่อย่างใดเลย  ผู้คนเหล่านั้นซึ่งไม่ครองความจริงมองดูสิ่งทั้งหลายแบบผิดๆ ไปเสียทั้งหมด  เมื่อเป็นดังนั้น พวกเขาจะสามารถรับมือกับเรื่องทั้งหลายอย่างถูกต้องเหมาะสมได้อย่างไรกัน?  พวกเขาสามารถแก้ไขปัญหาอันใดก็ตามได้อย่างไรกัน?

3 การเข้าใจความจริงไม่ใช่สิ่งง่ายดายที่จะทำ  การมีความสามารถที่จะจับใจความพระวจนะของพระเจ้านั้นขึ้นอยู่กับการเข้าใจความจริง และความจริงที่ผู้คนมีความสามารถที่จะเข้าใจได้นั้นมีขีดจำกัดของมัน  ความเข้าใจของพวกเขาเกี่ยวกับพระวจนะของพระเจ้าจะยังคงถูกจำกัดอยู่ ต่อให้พวกเขาเชื่อในพระองค์ทั้งชีวิตของพวกเขาก็ตาม  ในกรณีที่ดีที่สุดแล้ว แม้กระทั่งบรรดาผู้ซึ่งเมื่อเทียบไปแล้วมีประสบการณ์ก็สามารถไปถึงที่ซึ่งพวกเขาสามารถหยุดการทำสิ่งทั้งหลายที่ต้านทานพระเจ้าอย่างเห็นได้ชัด และหยุดการทำสิ่งทั้งหลายที่เป็นความชั่วอย่างเห็นได้ชัด  เป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะบรรลุสภาวะซึ่งไม่มีการเอาแต่ใจตัวเองของพวกเขาผสมปนเปอยู่เลยแม้แต่อย่างเดียว  อย่างไรก็ตาม กุญแจสำคัญคือการหยั่งรู้ส่วนทั้งหลายของการเอาแต่ใจตนเองที่สวนทางกับพระวจนะของพระเจ้า สวนทางกับความจริง และสวนทางกับการให้ความรู้แจ้งจากพระวิญญาณบริสุทธิ์  เพราะฉะนั้นเจ้าต้องใช้ความพยายามที่จะรู้จักพระวจนะของพระเจ้า และเจ้าจะสามารถมีการหยั่งรู้ได้ก็โดยการเข้าใจความจริงเท่านั้น

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 3 บทเสวนาโดยพระคริสต์แห่งยุคสุดท้าย, โดยการไล่ตามเสาะหาความจริงเท่านั้นคนเราจึงจะสามารถสัมฤทธิ์การเปลี่ยนแปลงในอุปนิสัยได้