Verse 1

บนโลกมีพวกวิญญาณชั่วทุกชนิด

เดินเพ่นพ่านตลอด

พวกมันมองหาที่ให้หยุดพัก

เพื่อเขมือบกินซากมนุษย์ที่มี

ไม่ว่าภายใต้รูปการณ์ใด

เจ้าต้องไม่ประพฤติเช่นในอดีต

ทำแบบหนึ่งเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า

ทำอีกแบบลับหลังพระองค์

Pre-chorus 1

เจ้าจะห่างไกลจากการไถ่

หากเจ้าประพฤติเช่นนี้

พระเจ้าตรัสกับเจ้าไม่มากพอหรือไร

Chorus

ประชากรพระเจ้า

จงอยู่ในการดูแลอารักขาของพระเจ้า

ประชากรพระเจ้า

จงอย่าปล่อยตัวเหลวไหลเสเพลหรือบ้าบิ่น

ประชากรพระเจ้า

จงมอบถวายความจงรักภักดีในพระนิเวศ

ด้วยความภักดีเท่านั้น

สามารถบอกปัดอุบายของมาร

ประชากรพระเจ้า ประชากรพระเจ้า

Verse 2

เพราะธรรมชาติโดยแท้ของมนุษย์

ไร้ความหวัง

พระเจ้าทรงย้ำเตือนเจ้าเรื่องนี้

ครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อตัวพวกเจ้าเอง

ทั้งหมดล้วนตรัสเพื่อจะรับรอง

โชคชะตาพวกเจ้านั่นเอง

ซาตานต้องการแค่สักที่หนึ่ง

ที่เน่าเหม็นและโสโครก

Pre-chorus 2

ยิ่งพวกเจ้าไม่อาจได้รับการไถ่

ยิ่งพวกเจ้าเสเพลเหลวไหล

และยิ่งพวกเจ้าไม่อาจยับยั้งชั่งใจ

วิญญาณไม่สะอาดยิ่งจะเข้ามารุกราน

Bridge

ครั้นพวกเจ้าอยู่ ณ จุดนี้

ความภักดีจะกลายเป็นคำพูดว่างเปล่า

จะกลายเป็นคำพูดว่างเปล่า

ปณิธานโดนเหล่าปีศาจกลืนกิน

กลายเป็นความไม่เชื่อฟังและอุบายซาตาน

พวกเจ้าจะขวางราชกิจ

พระเจ้าอาจลงโทษพวกเจ้าให้ตาย

แต่กลับไม่มีใครสนใจ

แม้ว่าสถานการณ์นั้นจะรุนแรง

Chorus

ประชากรพระเจ้า

จงอยู่ในการดูแลอารักขาของพระเจ้า

ประชากรพระเจ้า

จงอย่าปล่อยตัวเหลวไหลเสเพลหรือบ้าบิ่น

ประชากรพระเจ้า

จงมอบถวายความจงรักภักดีในพระนิเวศ

ด้วยความภักดีเท่านั้น

สามารถบอกปัดอุบายของมาร

Outro

พระเจ้าจะไม่ทรงจำอดีต

แต่เจ้าจะรอพระองค์หรือไม่

ให้พระองค์ทรงยอมผ่อนปรนปรานี

อภัยให้เจ้าต่อไปอีกครั้ง

แม้มนุษย์ต่อต้านพระเจ้าหลายครา

พระองค์จะไม่ทรงถือโทษเขา

วุฒิภาวะมนุษย์ด้อยเกินไป

จึงทรงไม่เรียกร้องมากมาย

พระองค์ทรงประสงค์ให้คน

มีความยับยั้งชั่งใจ

และไม่ปล่อยตัวเหลวไหลเสเพล

นี่เกินไปไหมที่พวกเจ้าจะเชื่อฟัง

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, พระวจนะของพระเจ้าถึงทั้งจักรวาล บทที่ 10