Verse 1

เมื่อใจคนไร้พระเจ้า

โลกภายในเขาย่อมมืดมน

หมดความหวังในชีวิตที่ว่างเปล่า

อารยธรรมผู้คน หลายคนเพียรอนุรักษ์

แต่เมื่อไร้พระเจ้านำทาง จิตใจผู้คนยังแสนว่างเปล่า

ไม่เคยมีใครเป็นชีวิตให้คนได้

ไม่มีความรู้ ทฤษฎี ศาสตร์

หรือประชาธิปไตย จะเติมเต็มคน

ผู้คนจะยังทำบาป คร่ำครวญความไม่เป็นธรรม

สิ่งเหล่านั้นไม่ทำให้คน หยุดความต้องการจะคว้าไขว่

Chorus

คนต้องการมากไปกว่าสังคมเท่าเทียม

ที่ทุกคนอิ่มท้อง อิสระ เสมอภาค

ความรอดจากพระเจ้า และการจัดเตรียมของพระองค์

สิ่งนี้ที่ผู้คนต้องการ

และมนุษย์ก็จะได้อย่างที่เขาต้องการ

เมื่อรับสิ่งเหล่านี้จากพระเจ้า

ความต้องการจะไขว่คว้า และจิตวิญญาณคนที่ว่างเปล่า

จะได้รับการบรรเทา

Verse 2

ทั้งสิ้นนี้เป็นเพราะคนได้ถูกสร้างโดยพระเจ้า

การทุ่มเทอย่างโง่เขลาและการค้นคว้าของผู้คน

นำมาเพียงความทุกข์ใจและความหวาดกลัวอยู่ร่ำไป

ไม่รู้ว่าจะเผชิญทางข้างหน้าหรืออนาคตเช่นไร

กลัวความรู้ วิทยาศาสตร์ และความว่างเปล่าข้างใน

ไม่ว่าคนอยู่ที่ใด ในชาติเสรีหรือไม่

ไม่มีใครหนีรอดโชคชะตามนุษย์ได้

ผู้นำหรือผู้ตามไม่อาจหนีความต้องการ

ที่จะค้นหาทางบั้นปลายความลี้ลับของคน

และไม่อาจหลุดพ้นจากความว่างเปล่าข้างใน

Bridge

ปรากฏการณ์สังคมนี้เป็นธรรมดาของคน

แต่ผู้ยิ่งใหญ่คนใดก็ไม่อาจแก้ปมปัญหาที่มี

เพราะคนคือคนและฐานะตำแหน่งชีวิตของพระเจ้า

ไม่อาจแทนที่ท่านได้ด้วยมนุษย์ผู้ใด

หากผู้คนหรือชนชาติใดไม่รับความรอดของพระองค์

พวกเขาย่างกรายหาความมืด

พระเจ้าจะทำลายพวกเขา

Chorus

คนต้องการมากไปกว่าสังคมเท่าเทียม

ที่ทุกคนอิ่มท้อง อิสระ เสมอภาค

ความรอดจากพระเจ้า และการจัดเตรียมของพระองค์

สิ่งนี้ที่ผู้คนต้องการ

และมนุษย์ก็จะได้อย่างที่เขาต้องการ

เมื่อรับสิ่งเหล่านี้จากพระเจ้า

ความต้องการจะไขว่คว้า และจิตวิญญาณคนที่ว่างเปล่า

จะได้รับการบรรเทา

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, ภาคผนวก 2: พระเจ้าทรงเป็นประธานเหนือชะตากรรมของมวลมนุษย์ทั้งปวง