1

ฉันเห็นวันที่พระเจ้าทรงได้รับพระสิริใกล้เข้ามา  เมื่อจำอดีตได้ ฉันก็เต็มไปด้วยความสำนึกผิด

ฉันเป็นกบฏยิ่งนักในการมีปฏิสัมพันธ์ของฉันกับพระเจ้า และถูกทิ้งไว้ให้อยู่กับความทรงจำอันเหลือทน

ฉันเกลียดชังตัวฉันเองที่ตั้งสติได้สายเกินไป โดยรู้สึกมีความผิดที่ล้มเหลวที่จะชดใช้คืนความรักของพระองค์

ไม่มีสิ่งใดที่ฉันทำคล้อยตามน้ำพระทัยของพระองค์ ดังนั้นแล้ว ฉันจะสามารถรู้สึกน่าชื่นบานและอยู่อย่างสงบได้อย่างไร?

พระเจ้าทรงบังเกิดเป็นมนุษย์เพื่อทรงพระราชกิจในโลก โดยทรงพระชนม์ชีพท่ามกลางเหล่ามนุษย์และแบ่งปันความทุกข์ของพวกเขา

การมีความสามารถที่จะรักพระเจ้ามีความหมายยิ่งนัก ฉันเกลียดชังตัวฉันเองจริงๆ ที่ไม่มีมโนธรรมหรือเหตุผลเลย

เมื่อได้ล้มเหลวที่จะรักพระองค์อย่างจริงใจ ฉันรู้สึกเป็นหนี้พระเจ้ายิ่งนัก

2

ฉันชื่นชมความรักที่มากมายยิ่งนักของพระเจ้า และหัวใจของฉันก็โหยหาที่จะชดใช้คืนพระองค์ในไม่ช้า

อย่างไรก็ตาม ธรรมชาติของฉันเป็นกบฏและฉันไม่ปฏิบัติตามความจริง และได้พลาดโอกาสมากมายที่จะได้รับการทำให้เพียบพร้อม

ฉันถูกทิ้งไว้ให้อยู่กับความสำนึกผิดและความเสียใจเท่านั้น เป็นการทำให้ฉันรังเกียจและเกลียดตัวฉันเองมากยิ่งขึ้นไปอีก

เมื่อได้เห็นว่าฉันไม่มีความเป็นจริงของความจริง และว่าฉันยังคงหละหลวมยิ่งนักในหน้าที่ของฉัน

ฉันรู้สึกกระวนกระวายและหลั่งน้ำตาอันขมขื่น โดยรู้สึกไร้ความสามารถอย่างถลำลึกที่จะเผชิญหน้าพระเจ้า

ฉันเห็นว่าพระองค์ทรงดีงามและควรค่าที่จะรักเพียงใด โดยผ่านทางการนับพระคุณของพระเจ้าอย่างพิถีพิถัน

พระเจ้าทรงจ่ายราคาที่สูงเช่นนั้นเพื่อนำพาความรอดมาสู่ฉัน ดังนั้นแล้ว เหตุใดเล่าฉันจึงไม่สามารถชดใช้คืนความรักของพระองค์ได้?

แม้ว่าฉันยังไม่ได้สลัดทิ้งความเสื่อมทรามของฉันอย่างครบบริบูรณ์ แต่ฉันก็จะทำอย่างดีที่สุดเพื่อไล่ตามเสาะหาความจริง

บนเที่ยวสุดท้ายของเส้นทาง ฉันปรารถนาที่จะทำให้พระเจ้าพึงพอพระทัยอย่างสัตย์ซื่อ