คริสตจักรทั้งหมดและเหล่าวิสุทธิชนทั้งหมดควรคิดย้อนกลับไปถึงอดีต อีกทั้งมองไปยังอนาคต กล่าวคือ การกระทำในอดีตของเจ้ามากเพียงใดที่มีคุณสมบัติเหมาะสม และการกระทำเหล่านี้มากเพียงใดที่มีส่วนในการสร้างราชอาณาจักร?  อย่าคิดว่าตัวเจ้าเองฉลาด!  เจ้าควรมองข้อบกพร่องของเจ้าเองอย่างชัดเจน และเจ้าควรเข้าใจสภาพเงื่อนไขของเจ้าเอง  เรารู้ว่าไม่มีพวกเจ้าคนใดที่เต็มใจจะใช้ความมานะพยายามใดๆ หรือสละเวลาใดๆ ในการนี้ ดังนั้นพวกเจ้าจึงไม่มีความสามารถที่จะมีการบรรลุใดๆ ได้ พวกเจ้าใช้เวลาทั้งหมดของพวกเจ้าในการกิน การดื่ม และการสนุกสนานอย่างไร้สาระ  เมื่อพวกเจ้าบางคนรวมตัวกัน พวกเจ้าเล่นไร้สาระ โดยไม่ให้ความสนใจกับการสามัคคีธรรมเกี่ยวกับเรื่องฝ่ายจิตวิญญาณในชีวิตหรือการจัดหาชีวิตให้กันและกัน  เราไม่สามารถทนดูพวกเจ้าหัวเราะและพูดตลกเมื่อพวกเจ้าพูด แต่กระนั้นพวกเจ้าก็ช่างไร้สาระยิ่งนัก  เราได้พูดหลายครั้งแล้ว แต่พวกเจ้าไม่รู้ความหมายของสิ่งที่เราพูดเลย—นี่ไม่ใช่บางสิ่งบางอย่างที่ช่างชัดเจนเสียจนอยู่ใต้จมูกของเจ้าหรอกหรือ?  เราได้พูดสิ่งทั้งหลายเช่นนี้มาก่อนแล้ว กระนั้นพวกเจ้ายังคงไม่ได้รับการโน้มน้าวให้เชื่อ และพวกเจ้าไม่ยอมรับสิ่งที่เราพูด โดยคิดว่าเราเข้าใจพวกเจ้าผิด คิดว่าสิ่งที่เราพูดไม่เป็นจริง  หรืออาจเป็นได้หรือไม่ว่ามันไม่ได้เป็นเช่นนี้?

หากเจ้าทำอย่างพอเป็นพิธีกับเรา เช่นนั้นแล้วเราจะวางพวกเจ้าไว้ด้านหนึ่ง  ถ้าเจ้ากล้าที่จะทำลวกๆ อีกครั้งก็ลองดู!  ถ้าเจ้ากล้าที่จะไม่มีความคิดและเลินเล่ออีกครั้งก็ลองดู!  คำพูดของเราคือมีดแกะสลัก สิ่งใดก็ตามที่ไม่สอดคล้องกับเจตจำนงของเราจะถูกตัดออกด้วยมีดเล่มนี้ และเจ้าไม่จำเป็นต้องคิดเห็นใจถึงความเคารพตนเองของเจ้าเองมากเกินไปนัก  เราแกะสลักเจ้าเพื่อให้เจ้าสามารถก่อรูปร่างและสอดคล้องกับเจตจำนงของเราได้  อย่าเข้าใจหัวใจของเราผิดไป ความคิดเห็นใจของเจ้าจะเป็นที่ยอมรับได้ก็ต่อเมื่อเจ้าคิดเห็นใจถึงหัวใจของเรามากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้เท่านั้น  หากเจ้าแสดงให้เห็นถึงความคิดเห็นใจแม้เพียงเล็กน้อยที่สุด เราก็จะไม่หันไปจากเจ้าด้วยความดูหมิ่น  อย่าเพิกเฉยต่อสิ่งนี้อย่างสะเพร่าอยู่เสมอ จงทำให้เจตจำนงของเราได้รับการดำเนินการเสร็จสิ้นในเจ้าอยู่เนืองนิตย์

เหล่าวิสุทธิชนมากมายทั้งหมดต่างอยู่ในตำแหน่งที่แตกต่างกัน ดังนั้น แน่นอนว่าพวกเจ้าทั้งหมดต่างก็มีหน้าที่การทำงานที่แตกต่างกัน  แต่พวกเจ้าควรทำทุกสิ่งทุกอย่างในความสามารถของพวกเจ้าเพื่อสละตัวพวกเจ้าเองเพื่อเราอย่างจริงใจ หน้าที่ของพวกเจ้าคือการทำทั้งหมดที่พวกเจ้าสามารถทำได้  เจ้าควรจงรักภักดีในการนี้ และเต็มใจอย่างยินดี  เจ้าต้องไม่ทำไปโดยไม่เต็มใจจริงๆ!  มิฉะนั้นแล้ว การพิพากษาของเราจะมาสู่พวกเจ้า เนื้อหนัง จิตวิญญาณ และดวงจิตของพวกเจ้าจะไร้ความสามารถที่จะสู้ทนการพิพากษานั้นได้ และจะมีการร่ำไห้คร่ำครวญและขบเขี้ยวเคี้ยวฟันสำหรับเจ้า