1 พระเจ้าทรงทำให้เจ้าผ่านประสบการณ์กับพายุ ความยากลำบาก ความลำบากยากเย็น และความล้มเหลวและความพลั้งพลาดมากมายทุกลักษณะ เพื่อที่ในท้ายที่สุดแล้ว ในครรลองของการผ่านประสบการณ์กับสิ่งเหล่านี้ เจ้ามาค้นพบว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่พระเจ้าตรัสนั้นถูกต้อง และว่าการเชื่อ มโนคติที่หลงผิด จินตนาการ และความรู้ล้วนผิดทั้งสิ้น  สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถนำเจ้าไปสู่เส้นทางที่ถูกต้องในชีวิตได้ สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถนำเจ้าให้เข้าใจความจริงและมาอยู่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้าได้ และเส้นทางที่เจ้าเดินอยู่เป็นเส้นทางแห่งความล้มเหลว  สำหรับเจ้าแล้ว นี่เป็นกระบวนการที่จำเป็น และสิ่งที่เจ้าควรได้รับในระหว่างกระบวนการผ่านประสบการณ์กับความรอด  ถึงกระนั้นการนี้ก็ทำให้พระเจ้าทรงโศกเศร้าเช่นกัน กล่าวคือ เพราะผู้คนเป็นกบฏ และถูกครอบงำด้วยอุปนิสัยอันเสื่อมทราม พวกเขาจึงต้องก้าวผ่านกระบวนการนี้ และผ่านประสบการณ์กับความพลั้งพลาดเหล่านี้

2 ไม่สำคัญว่าพระเจ้าทรงทำสิ่งใด พระองค์ก็ทรงปรารถนาสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับมนุษย์  ไม่สำคัญว่าพระองค์ทรงกำหนดสภาพแวดล้อมใด พระองค์ก็ทรงปรารถนาที่จะเห็นผลที่ดีที่สุดเสมอ  สมมุติว่าเจ้าเผชิญกับความพลั้งพลาดและความล้มเหลว  พระเจ้าไม่ทรงปรารถนาที่จะเห็นเจ้าไร้ความสามารถที่จะฟื้นฟูขึ้นจากความล้มเหลวและถูกผลักพรวดลงสู่ความหดหู่ใจ—พระเจ้าทรงปรารถนาที่จะเห็นว่าเจ้ามีความสามารถที่จะแสวงหาความจริง ว่าเจ้าพบเจอเหตุผลสำหรับความล้มเหลวของเจ้า เจ้ายอมรับข้อเท็จจริงของความล้มเหลวนี้ และรับบทเรียนจากความล้มเหลวนี้ และว่าเจ้าตระหนักว่ามันผิดที่ปฏิบัติตนอย่างที่เจ้าได้ทำไป ว่าการปฏิบัติตนไปตามพระวจนะของพระเจ้าเท่านั้นที่ถูกต้อง  เจ้าเข้าใจสิ่งต่างๆ และเติบโตขึ้นโดยผ่านทางความพลั้งพลาดและความล้มเหลวนี้  นี่คือสิ่งที่พระเจ้าทรงปรารถนาที่จะเห็น  พระเจ้าทรงกระทำด้วยเจตนารมณ์อันดีงาม และการกระทำของพระองค์ล้วนแต่บรรจุความรักอันซ่อนเร้นของพระองค์  เป็นการดีที่ผู้คนจะผ่านประสบการณ์กับความล้มเหลว—แม้ว่ามันจะเป็นบางสิ่งที่เจ็บปวด บางสิ่งที่สงบอารมณ์พวกเขาลงด้วยเช่นกัน  แต่หากในท้ายที่สุดแล้ว การถูกสงบอารมณ์ลงแบบนั้นทำให้เจ้ากลับมาอยู่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้า ยอมรับพระวจนะของพระองค์ และถือว่าพระวจนะเหล่านั้นคือความจริง เช่นนั้นแล้วการสงบอารมณ์ลง ความพลั้งพลาด และความล้มเหลวเช่นนั้นจึงเป็นประโยชน์แก่เจ้า

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 3 บทเสวนาโดยพระคริสต์แห่งยุคสุดท้าย, วิธีระบุธรรมชาติและแก่นแท้ของเปาโล