463 ความหวังของพระเจ้าต่อมวลมนุษย์ยังไม่เปลี่ยนแปลง
Verse 1
เมื่ออับราฮัมถวายอิสอัค
พระเจ้าทรงเห็นความจริงใจ และความเชื่อฟังอย่างชัดเจน
เขาผ่านการทดสอบไปได้ด้วยดี
แต่การจะเป็นคนสนิทและรู้จักพระเจ้า
เขายังไม่มีค่าคู่ควร
เขาไม่เห็นอุปนิสัยพระเจ้า
ห่างไกลการมีใจเดียวกับพระองค์ และทำตามน้ำพระทัย
Chorus
เมื่อพระเจ้าสร้างมนุษย์
ทรงปรารถนากลุ่มผู้พิชิตที่มีความสัตย์ซื่อ
ที่เข้าใจอุปนิสัยพระองค์ เพื่อเดินไปกับพระองค์
พระประสงค์ไม่เคยผันแปร
มันยังคงเช่นเดิม
ความหวังพระองค์คงเดิม
Verse 2
ในใจพระองค์นั้นกังวลและเดียวดาย
พระเจ้ายังคง เศร้าใจ
ทรงต้องการดำเนินตามแผนเร็วไว
เพื่อแผนการจัดการลุล่วงไป
พระองค์ต้องคัดเลือกและรับผู้ที่สมควร
เพื่อทำตามน้ำพระทัยให้สำเร็จ
นี่คือสิ่งที่ทรงต้องการ และในวันนี้ก็ยังคงเหมือนเดิม
Chorus
เมื่อพระเจ้าสร้างมนุษย์
ทรงปรารถนากลุ่มผู้พิชิตที่มีความสัตย์ซื่อ
ที่เข้าใจอุปนิสัยพระองค์ เพื่อเดินไปกับพระองค์
พระประสงค์ไม่เคยผันแปร
มันยังคงเช่นเดิม
ความหวังพระองค์คงเดิม
Verse 3
ไม่ว่าจะทรงคอยนานเพียงใด
หนทางข้างหน้านั้นยากเย็นเพียงใด
ไม่ว่าเป้าหมายที่หวังไว้จะไกลแค่ไหน
พระองค์ก็ไม่เคยเลิกรา หรือเปลี่ยนสิ่งที่หวังในใจ
ทรงมีหวังในผู้คน
พวกเจ้าเข้าใจความหวังของพระเจ้าไหมจากที่กล่าวไว้
พวกเจ้าไม่สามารถจะตระหนักและเข้าใจ
แต่มันจะค่อยกลายเป็นความเข้าใจลึกซึ้งในที่สุด
Chorus
เมื่อพระเจ้าสร้างมนุษย์
ทรงปรารถนากลุ่มผู้พิชิตที่มีความสัตย์ซื่อ
ที่เข้าใจอุปนิสัยพระองค์ เพื่อเดินไปกับพระองค์
พระประสงค์ไม่เคยผันแปร
มันยังคงเช่นเดิม
ความหวังพระองค์คงเดิม
ตัดตอนมาจาก พระวจนะทรงปรากฏเป็นมนุษย์
