345 ไยเจ้าจึงหยิ่งผยองนัก
Verse 1
อย่าคิดว่าเจ้ารู้ทุกสิ่ง
ทั้งหมดที่เจ้าเห็น
ยังไม่ได้เศษเสี้ยวที่พระเจ้าทรงวางแผนจัดการ
ไยเจ้าเย่อหยิ่ง
ความรู้ความสามารถก็มีเพียงน้อยนิด
ไม่พอให้พระเยซูใช้ในหนึ่งวินาที
Chorus
ที่เจ้าเห็น ได้ยิน นึกภาพมาชั่วชีวิต
ไม่เท่าพระเจ้า ทรงทำในชั่วขณะ
เจ้าไม่ควรจับผิดด้วยความอวดดี
เพราะเจ้าไม่เทียบเท่าแม้แต่มดหนึ่งตัว
Verse 2
ทั้งหมดที่อยู่ในท้องเจ้าน้อยกว่าที่อยู่ในท้องมด
อย่าคิดว่าเพราะวัยวุฒิและประสบการณ์
เจ้าจึงคุยโอ้อวด
สถานะและประสบการณ์นั้น
ไม่ใช่เพราะวจนะหรือไร
เจ้าได้มันมาด้วยตัวเจ้าเองหรือไร
Pre-chorus
วันนี้พระเจ้าทรงเป็นคน
เจ้าจึงมีแนวคิดมากมาย
มโนคติเจ้าไม่รู้จบ
หากพระเจ้าไม่ทรงมาจุติ
แนวคิดเหล่านี้คงไม่เกิด
ไม่เพราะเช่นนี้หรือ เจ้าจึงเกิดมโนคติ
Chorus
ที่เจ้าเห็น ได้ยิน นึกภาพมาชั่วชีวิต
ไม่เท่าพระเจ้า ทรงทำในชั่วขณะ
เจ้าไม่ควรจับผิดด้วยความอวดดี
เพราะเจ้าไม่เทียบเท่าแม้แต่มดหนึ่งตัว
Bridge
หากพระเยซูไม่ทรงเกิดเป็นคน
เจ้าจะรู้จักการจุติหรือไม่
ครั้งแรกให้ความรู้เจ้า
ให้เจ้าใช้ตัดสินครั้งที่สองหรือไร
ไยเจ้าจึงศึกษาวิเคราะห์มากกว่าที่จะทำตาม
อยู่ต่อหน้าพระเจ้าผู้ทรงจุติ
จะทรงยอมให้ค้นคว้าพระองค์หรือไร
Verse 3
เจ้าสามารถศึกษาประวัติครอบครัวเจ้าได้
แต่หากดูของพระเจ้า
พระเจ้าในวันนี้จะยินยอมหรือไร
เจ้ากลายเป็นคนตาบอด
ทำตัวน่าดูหมิ่นไม่ใช่หรือไร
Chorus
ที่เจ้าเห็น ได้ยิน นึกภาพมาชั่วชีวิต
ไม่เท่าพระเจ้า ทรงทำในชั่วขณะ
เจ้าไม่ควรจับผิดด้วยความอวดดี
เพราะเจ้าไม่เทียบเท่าแม้แต่มดหนึ่งตัว
ที่เจ้าเห็น ได้ยิน นึกภาพมาชั่วชีวิต
ไม่เท่าพระเจ้า ทรงทำในชั่วขณะ
เจ้าไม่ควรจับผิดด้วยความอวดดี
เพราะเจ้าไม่เทียบเท่าแม้แต่มดหนึ่งตัว
ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, การปรากฏในรูปมนุษย์สองหนทำให้นัยสำคัญของการปรากฏในรูปมนุษย์ครบบริบูรณ์