42 เวลาที่เสียไปไม่มีวันย้อนคืน
Verse 1
จงตื่นเถิด ทุกคน จงตื่นเถิด ทุกคน
วันของเราจะไม่ล่าช้า
เวลาคือชีวิต อยากรอด จงฉวยมันไว้
เวลานั้นอยู่ไม่ไกล
หากพวกเจ้านั้นได้สอบ แต่ว่าไม่ผ่าน
ก็พยายามได้ใหม่และเร่งเรียน
แต่เจ้าต้องรู้ว่าวันของเรา
จะไม่ล่าช้า
Chorus
จงเชื่อในเรา ผู้ช่วยให้รอด
ผู้ทรงเปี่ยมด้วยมหิทธิฤทธิ์
ระวัง เวลาไม่ย้อนกลับมา
ไร้การเยียวยา ความเสียใจ
เราจะกล่าวคำนี้ได้เช่นไร
ถ้อยคำเราไม่คู่ควร
ให้พวกเจ้าได้พิจารณา และไตร่ตรองหรือไร
Verse 2
จงจำไว้ เราผลักดันเจ้า ด้วยถ้อยคำที่ดีๆ
จุดจบได้ปรากฎต่อสายตา หายนะนั้นใกล้เข้ามา
ชีวิตพวกเจ้านั้นสำคัญ หรืออาหารเสื้อผ้าอาภรณ์
ถึงเวลาที่พวกเจ้าจะต้องคิดไตร่ตรองเรื่องนี้
Chorus
จงเชื่อในเรา ผู้ช่วยให้รอด
ผู้ทรงเปี่ยมด้วยมหิทธิฤทธิ์
ระวัง เวลาไม่ย้อนกลับมา
ไร้การเยียวยา ความเสียใจ
เราจะกล่าวคำนี้ได้เช่นไร
ถ้อยคำเราไม่คู่ควร
ให้พวกเจ้าได้พิจารณา และไตร่ตรองหรือไร
Bridge
ช่างน่าเวทนาโหดร้ายเหลือทน คือวิถีของคนทั้งหลาย
เบือนหน้าหนีจากถ้อยคำเรา
เราพูดกับเจ้าสูญเปล่าหรือไร
เหตุใดพวกเจ้ายังไม่ระวัง
ไม่เคยคิดมาก่อนหรือไร
คิดว่าเราพูดเรื่องพวกนี้เพื่อใคร
Chorus
จงเชื่อในเรา ผู้ช่วยให้รอด
ผู้ทรงเปี่ยมด้วยมหิทธิฤทธิ์
ระวัง เวลาไม่ย้อนกลับมา
ไร้การเยียวยา ความเสียใจ
เราจะกล่าวคำนี้ได้เช่นไร
ถ้อยคำเราไม่คู่ควร
ให้พวกเจ้าได้พิจารณา
และไตร่ตรองหรือไร และไตร่ตรองหรือไร
ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, ถ้อยดำรัสของพระคริสต์ในปฐมกาล บทที่ 30
