ในยุคพระคุณ ยอห์นได้ปูทางไว้ให้พระเยซู  ยอห์นไม่สามารถทำพระราชกิจของพระเจ้าพระองค์เองได้นอกจากแค่ทำหน้าที่ของมนุษย์ให้ลุล่วงเท่านั้น  ถึงแม้ว่ายอห์นจะเป็นผู้เบิกทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า เขาก็ไร้ความสามารถที่จะเป็นตัวแทนของพระเจ้าได้ เขาเป็นแค่เพียงมนุษย์ที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงใช้งาน  หลังจากพระเยซูได้ทรงรับบัพติศมา พระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จลงมาอยู่กับพระองค์เหมือนนกพิราบ  พระองค์จึงได้ทรงเริ่มพระราชกิจของพระองค์ กล่าวคือ พระองค์ได้ทรงเริ่มปฏิบัติพันธกิจของพระคริสต์  นั่นคือเหตุผลที่พระองค์ได้ทรงเข้ารับพระอัตลักษณ์ของพระเจ้า เพราะพระองค์ได้เสด็จมาจากพระเจ้านั่นเอง  ไม่สำคัญว่าความเชื่อของพระองค์จะเคยเป็นอย่างไรก่อนหน้านี้—มันอาจเคยอ่อนแอมาหลายครั้ง หรือแข็งแกร่งในหลายครั้ง—ทั้งหมดนั้นเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตแบบมนุษย์ที่ปกติซึ่งพระองค์ได้ทรงดำเนินอยู่ก่อนการปฏิบัติพันธกิจของพระองค์  หลังจากที่พระองค์ทรงได้รับบัพติศมา (นั่นก็คือ ได้รับการเจิม) ฤทธานุภาพและพระสิริของพระเจ้าก็อยู่กับพระองค์โดยทันที และดังนั้นพระองค์จึงได้ทรงเริ่มปฏิบัติพันธกิจของพระองค์  พระองค์สามารถทำหมายสำคัญและการอัศจรรย์ทั้งหลาย ทรงแสดงปาฏิหาริย์ และพระองค์ทรงมีฤทธานุภาพและสิทธิอำนาจ เพราะพระองค์กำลังทรงพระราชกิจในนามของพระเจ้าพระองค์เองโดยตรง พระองค์กำลังทรงพระราชกิจของพระวิญญาณแทนพระวิญญาณ และกำลังทรงแสดงพระสุรเสียงของพระวิญญาณ  เพราะฉะนั้น พระองค์จึงทรงเป็นพระเจ้าพระองค์เอง การนี้ไม่สามารถโต้แย้งได้  ยอห์นเป็นใครบางคนที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงใช้งาน  เขาไม่สามารถเป็นตัวแทนของพระเจ้าได้ อีกทั้งเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะเป็นตัวแทนของพระเจ้า  หากเขาเคยปรารถนาที่จะทำเช่นนั้น พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็คงจะไม่ทรงอนุญาตให้ทำเช่นนั้น เพราะเขาไร้ความสามารถที่จะทำงานที่พระเจ้าพระองค์เองได้ตั้งพระทัยที่จะทำให้สำเร็จลุล่วงได้  บางทีในตัวเขาอาจมากไปด้วยสิ่งที่เป็นเจตจำนงของมนุษย์ หรือบางสิ่งบางอย่างที่เบี่ยงเบน ไม่มีรูปการณ์แวดล้อมใดที่เขาจะสามารถเป็นตัวแทนของพระเจ้าโดยตรงได้  ความผิดพลาดและความไร้เหตุผลของเขาเป็นตัวแทนของตัวเขาเองเท่านั้น แต่งานของเขาเป็นตัวแทนของพระวิญญาณบริสุทธิ์  ถึงกระนั้น เจ้าก็ไม่สามารถพูดได้ว่าทั้งหมดของเขาเป็นตัวแทนของพระเจ้า  การบิดเบือนของเขาสามารถเป็นตัวแทนของพระเจ้าได้ด้วยกระนั้นหรือ?  เป็นเรื่องปกติที่จะการมีการบิดเบือนในการเป็นตัวแทนของมนุษย์ แต่หากมีการบิดเบือนในการเป็นตัวแทนของพระเจ้า เช่นนั้นแล้ว นั่นจะไม่เป็นการทำให้พระเจ้าเสื่อมเสียพระเกียรติหรอกหรือ?  นั่นจะไม่เป็นการหมิ่นประมาทพระวิญญาณบริสุทธิ์หรอกหรือ?  พระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ทรงอนุญาตให้มนุษย์ยืนในที่ของพระเจ้าเลยแม้แต่น้อย ต่อให้เขาจะได้รับการยกย่องจากผู้อื่น  หากเขาไม่ใช่พระเจ้า สุดท้ายแล้ว เขาก็คงจะไร้ความสามารถที่จะตั้งมั่นได้อยู่ดี  พระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ทรงอนุญาตให้มนุษย์เป็นตัวแทนของพระเจ้าตามที่มนุษย์ยินดี!  ตัวอย่างเช่น พระวิญญาณบริสุทธิ์นั่นเองที่ทรงเป็นพยานแก่ยอห์น และพระวิญญาณบริสุทธิ์อีกเช่นกันนั่นเองที่ทรงเปิดเผยว่าเขาเป็นผู้ที่ปูทางให้แก่พระเยซู แต่พระราชกิจที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงทำกับเขานั้นมีการประเมินวัดเป็นอย่างดี  ทั้งหมดที่ยอห์นถูกขอก็คือให้เป็นผู้ปูทางให้แก่พระเยซู ให้ตระเตรียมหนทางให้แก่พระองค์  กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ พระวิญญาณบริสุทธิ์เพียงแค่ทรงค้ำจุนงานของเขาในการปูทางและได้ทรงอนุญาตให้เขาทำงานเช่นนั้นเท่านั้น—เขาไม่ได้รับอนุญาตให้ทำงานอื่น  ยอห์นเป็นตัวแทนของเอลียาห์ และเขาเป็นตัวแทนของผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งผู้ที่ได้ปูทาง  พระวิญญาณบริสุทธ์ได้ทรงค้ำจุนเขาในการนี้ ตราบเท่าที่งานของเขาคือการปูทาง พระวิญญาณบริสุทธ์ก็ทรงค้ำจุนเขา  อย่างไรก็ตาม หากเขาได้ทำการกล่าวอ้างว่าเป็นพระเจ้าพระองค์เอง และได้พูดว่าเขามาเพื่อทำพระราชกิจแห่งการไถ่ให้เสร็จสิ้น พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็คงจะต้องทรงบ่มวินัยเขา  ไม่สำคัญว่างานของยอห์นจะยิ่งใหญ่เพียงใด และถึงแม้ว่ามันจะได้รับการค้ำจุนโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ งานของเขาก็ไม่ได้ไม่มีอาณาเขต  สมมุติว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ทรงค้ำจุนงานของเขาจริง อำนาจที่ได้มอบให้กับเขา ณ เวลานั้นก็ถูกจำกัดอยู่ที่การปูทางของเขา  เขาไม่สามารถทำงานอื่นใดได้เลย เพราะเขาเป็นเพียงยอห์นผู้ที่ได้ปูทางเท่านั้น และไม่ใช่พระเยซู  เพราะฉะนั้น คำพยานของพระวิญญาณบริสุทธิ์จึงเป็นกุญแจสำคัญ แต่งานที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงอนุญาตให้มนุษย์ทำนั้นยิ่งมีความสำคัญยิ่งยวดกว่าเสียอีก  ยอห์นไม่ได้รับพยานที่ดังกึกก้อง ณ เวลานั้นหรอกหรือ?  งานของเขาไม่ได้ยิ่งใหญ่เช่นกันหรอกหรือ?  แต่งานที่เขาทำไม่สามารถเหนือกว่าพระราชกิจของพระเยซูได้ เพราะเขาไม่ได้เป็นมากไปกว่ามนุษย์คนหนึ่งที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงใช้งาน และไม่สามารถเป็นตัวแทนพระเจ้าโดยตรงได้ และดังนั้นเอง งานที่เขาทำจึงถูกจำกัด  หลังจากที่เขาได้ทำงานแห่งการปูทางเสร็จสิ้นแล้ว พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็ไม่ได้ทรงค้ำจุนคำพยานของเขาอีกต่อไป ไม่ได้มีงานใหม่ตามหลังเขามา และเขาได้จากไปขณะที่พระราชกิจของพระเจ้าพระองค์เองได้เริ่มต้นขึ้น

มีบางคนผู้ถูกวิญญาณชั่วเข้าครองและส่งเสียงร้องอย่างระเบ็งเซ็งแซ่ว่า “เราคือพระเจ้า!”  กระนั้น ในที่สุดพวกเขาก็ถูกเปิดเผย เพราะพวกเขาทำผิดในสิ่งที่พวกเขาเป็นตัวแทน  พวกเขาเป็นตัวแทนซาตาน และพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ใส่พระทัยพวกเขา  เจ้าจะยกย่องตัวเจ้าเองอย่างสูงเพียงใดก็ตาม หรือเจ้าจะส่งเสียงร้องอย่างแข็งกร้าวเพียงใดก็ตาม เจ้าก็ยังคงเป็นสิ่งมีชีวิตทรงสร้างหนึ่งและเป็นผู้ที่เป็นของซาตาน  เราไม่มีวันส่งเสียงร้องว่า “เราคือพระเจ้า เราเป็นพระบุตรผู้เป็นที่รักของพระเจ้า!”  แต่งานที่เราทำคือพระราชกิจของพระเจ้า  เราจำเป็นต้องตะโกนหรือ?  ไม่มีความจำเป็นต้องมีการยกย่อง  พระเจ้าทรงพระราชกิจของพระองค์เองด้วยพระองค์เอง และไม่จำเป็นต้องทรงให้มนุษย์มอบสถานะแก่พระองค์หรือให้สมญาซึ่งเป็นการให้เกียรติพระองค์ กล่าวคือ  พระราชกิจของพระองค์เป็นตัวแทนของพระอัตลักษณ์และสถานะของพระองค์  ก่อนหน้าการบัพติศมาของพระองค์ พระเยซูทรงเป็นพระเจ้าพระองค์เองหรือไม่?  พระองค์ไม่ได้ทรงเป็นเนื้อหนังซึ่งประสูติเป็นมนุษย์ของพระเจ้าหรอกหรือ?  แน่ใจหรือไม่ว่าไม่สามารถกล่าวได้ว่า หลังจากการได้รับพยานแล้วเท่านั้นพระองค์จึงทรงกลายเป็นพระบุตรพระองค์เดียวของพระเจ้า?  มนุษย์ผู้มีนามว่าเยซูไม่ได้มีอยู่แล้วเนิ่นนานก่อนที่พระองค์จะได้ทรงเริ่มพระราชกิจของพระองค์หรอกหรือ?  เจ้าไร้ความสามารถที่จะสร้างเส้นทางใหม่ๆ ขึ้นมา หรือเป็นตัวแทนพระวิญญาณได้  เจ้าไม่สามารถแสดงออกถึงพระราชกิจของพระวิญญาณหรือพระวจนะที่พระองค์ตรัส  เจ้าไร้ความสามารถที่จะทำพระราชกิจของพระเจ้าพระองค์เองได้ และเจ้าก็ไร้ความสามารถที่จะทำพระราชกิจของพระวิญญาณได้  พระปัญญา การอัศจรรย์ และความมิอาจหยั่งถึงได้ของพระเจ้า และความครบถ้วนบริบูรณ์แห่งพระอุปนิสัยที่พระเจ้าทรงใช้ตีสอนมนุษย์—เหล่านี้ทั้งหมดล้วนเกินความสามารถของเจ้าที่จะแสดงออกได้  ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ที่จะพยายามกล่าวอ้างว่าเป็นพระเจ้า เจ้าคงจะมีเพียงชื่อเท่านั้นและไม่มีสิ่งใดจากเนื้อแท้เลย  พระเจ้าพระองค์เองได้เสด็จมาแล้ว แต่ไม่มีผู้ใดจำพระองค์ได้ กระนั้นพระองค์ยังทรงดำเนินพระราชกิจของพระองค์ต่อไป และทรงทำเช่นนั้นในการเป็นตัวแทนของพระวิญญาณ  ไม่ว่าเจ้าจะเรียกพระองค์ว่ามนุษย์หรือพระเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้าหรือพระคริสต์ หรือเรียกพระองค์ว่าพี่น้องหญิง นั่นก็ไม่สำคัญ  แต่พระราชกิจที่พระองค์ทรงทำคือพระราชกิจของพระวิญญาณและเป็นตัวแทนของพระราชกิจของพระเจ้าพระองค์เอง  พระองค์ไม่ใส่พระทัยกับพระนามที่มนุษย์ใช้เรียกพระองค์  พระนามนั้นสามารถกำหนดพระราชกิจของพระองค์ได้หรือ?  ไม่ว่าเจ้าจะเรียกพระองค์ว่าอย่างไร เท่าที่พระเจ้าทรงคำนึงก็คือ พระองค์ทรงเป็นเนื้อหนังที่พระวิญญาณของพระเจ้าประสูติเป็นมนุษย์ พระองค์ทรงเป็นตัวแทนของพระวิญญาณและได้รับความเห็นชอบโดยพระวิญญาณ  หากเจ้าไร้ความสามารถที่จะกรุยทางให้แก่ยุคใหม่ หรือนำพายุคเก่าไปถึงปลายทาง หรือนำยุคใหม่เข้ามา หรือทำงานใหม่ได้ เช่นนั้นแล้ว ก็ไม่สามารถเรียกเจ้าว่าพระเจ้าได้!

แม้กระทั่งมนุษย์ที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงใช้งานก็ไม่สามารถเป็นตัวแทนของพระเจ้าพระองค์เองได้  นี่ไม่ใช่เป็นเพียงการกล่าวว่ามนุษย์เช่นนั้นไม่สามารถเป็นตัวแทนของพระเจ้าได้เท่านั้น แต่ยังเป็นการกล่าวว่างานที่เขาทำก็ไม่สามารถเป็นตัวแทนของพระเจ้าโดยตรงได้เช่นกัน  กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ประสบการณ์แบบมนุษย์ไม่สามารถถูกนำมาวางไว้โดยตรงภายในการบริหารจัดการของ และมันไม่สามารถเป็นตัวแทนของการบริหารจัดการของพระเจ้า  พระราชกิจที่พระเจ้าพระองค์เองทรงทำล้วนเป็นพระราชกิจที่พระองค์ทรงตั้งพระทัยที่จะทำในแผนการบริหารจัดการของพระองค์เองทั้งสิ้น และมันเป็นเรื่องของการบริหารจัดการที่ยิ่งใหญ่  งานที่มนุษย์ทำประกอบด้วยการจัดหาประสบการณ์แบบปัจเจกบุคคลของพวกเขา  มันประกอบด้วยการค้นหาเส้นทางใหม่แห่งประสบการณ์ที่นอกเหนือจากเส้นทางที่ถูกเหยียบย่ำโดยผู้ที่ได้ไปแล้วก่อนหน้านั้น และเส้นทางแห่งการนำพี่น้องชายหญิงของพวกเขาขณะที่อยู่ภายใต้การทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์  สิ่งที่ผู้คนเหล่านี้จัดหาคือประสบการณ์แบบปัจเจกบุคคลของพวกเขาหรืองานเขียนเชิงจิตวิญญาณของผู้คนฝ่ายวิญญาณ  ถึงแม้ว่าผู้คนเหล่านี้ถูกใช้งานโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ แต่งานที่พวกเขาทำก็ไม่มีความสัมพันธ์กับพระราชกิจที่ยิ่งใหญ่แห่งการบริหารจัดการในแผนหกพันปี  พวกเขาเป็นแค่บรรดาผู้ที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ทรงอุ้มชูขึ้นในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน เพื่อนำทางผู้คนในกระแสแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ จนกระทั่งหน้าที่รับผิดชอบที่พวกเขาสามารถปฏิบัติได้จะสิ้นสุดลงหรือจนกว่าชีวิตของพวกเขาจะมาถึงปลายทาง  งานที่พวกเขาทำเป็นเพียงเพื่อตระเตรียมเส้นทางอันเหมาะควรไว้สำหรับพระเจ้าพระองค์เอง หรือเพื่อสานต่อแง่มุมเฉพาะบางอย่างจากการบริหารจัดการของพระเจ้าพระองค์เองบนแผ่นดินโลก  ในตัวของผู้คนเหล่านี้นั้น พวกเขาไร้ความสามารถที่จะทำงานที่ยิ่งใหญ่กว่าแห่งการบริหารจัดการของพระองค์ได้ อีกทั้งพวกเขาไม่สามารถเปิดหนทางใหม่ๆ ออกไปได้ นับประสาอะไรที่พวกเขาคนใดจะสามารถนำพาพระราชกิจทั้งหมดของพระเจ้าจากยุคก่อนหน้านั้นไปสู่บทสรุปได้  เพราะฉะนั้น งานที่พวกเขาทำจึงเป็นตัวแทนของสิ่งมีชีวิตทรงสร้างหนึ่งที่ปฏิบัติหน้าที่หน้าที่รับผิดชอบของเขาเท่านั้น และไม่สามารถเป็นตัวแทนของพระเจ้าพระองค์เองที่ทรงปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ได้  นี่เป็นเพราะงานที่พวกเขาทำไม่เหมือนกับพระราชกิจที่พระเจ้าพระองค์เองทรงทำ  งานแห่งการนำยุคใหม่เข้ามาไม่ใช่บางสิ่งบางอย่างที่มนุษย์สามารถทำแทนพระเจ้าได้  งานนี้ไม่มีผู้ใดสามารถทำได้นอกจากพระเจ้าพระองค์เอง  งานทั้งหมดที่มนุษย์ทำนั้นประกอบด้วยการปฏิบัติหน้าที่ของเขาในฐานะสิ่งมีชีวิตทรงสร้าง และทำไปเมื่อเขาได้รับการขับเคลื่อนหรือได้รับการให้ความรู้แจ้งโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์  การนำที่ผู้คนเหล่านี้จัดเตรียมนั้นประกอบด้วยการแสดงให้มนุษย์เห็นเส้นทางแห่งการปฏิบัติในชีวิตประจำวันและวิธีที่เขาควรปฏิบัติตนอย่างกลมกลืนกับเจตนารมณ์ของพระเจ้าทั้งสิ้น  งานของมนุษย์ไม่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการของพระเจ้า อีกทั้งไม่เป็นตัวแทนของพระราชกิจของพระวิญญาณบริสุทธิ์  ดังตัวอย่างหนึ่งคือ งานของวิทเนสลีและวอทช์แมนนี คือการนำทาง  ไม่ว่าหนทางนั้นจะใหม่หรือเก่า งานนั้นก็ตั้งอยู่บนหลักธรรมแห่งการคงอยู่ภายในพระคัมภีร์  ไม่ว่างานนั้นจะเป็นการฟื้นฟูคริสตจักรท้องถิ่นหรือสร้างคริสตจักรท้องถิ่น งานของพวกเขาจำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับการสถาปนาคริสตจักรทั้งหลาย  งานที่พวกเขาทำได้ทำให้งานที่พระเยซูและอัครทูตทั้งหลายของพระองค์ทิ้งไว้แบบยังไม่เสร็จสิ้นหรือไม่ได้พัฒนาคืบหน้าในยุคพระคุณได้ดำเนินการต่อไปจริงๆ  สิ่งที่พวกเขาทำในงานของพวกเขาก็คือ การฟื้นฟูสิ่งที่พระเยซูได้ทรงขอจากชนรุ่นที่จะมาภายหลังพระองค์ไว้ในพระราชกิจของพระองค์ในกาลสมัยนั้น เช่น การคลุมศีรษะของพวกเขา การรับบัพติศมา การหักขนมปัง หรือการดื่มเหล้าองุ่น  อาจกล่าวได้ว่า งานของพวกเขาคือการปฏิบัติตามพระคัมภีร์และการแสวงหาเส้นทางต่างๆ ภายในพระคัมภีร์  พวกเขาไม่ได้ทำความรุดหน้าใหม่ๆ ประเภทใดเลย  ดังนั้นในงานของพวกเขา คนเราจึงสามารถมองเห็นเพียงการค้นพบหนทางใหม่ๆ ภายในพระคัมภีร์เท่านั้น ตลอดจนการปฏิบัติแบบสมจริงที่ดีขึ้นและมากขึ้น  แต่คนเราไม่สามารถพบเจตนารมณ์ปัจจุบันของพระเจ้าในงานของพวกเขาได้ นับประสาอะไรที่จะพบพระราชกิจใหม่ที่พระเจ้าในยุคสุดท้ายทรงวางแผนที่จะทำ  นี่เป็นเพราะเส้นทางที่พวกเขาเดินนั้นยังคงเป็นเส้นทางเก่า—ไม่มีการเริ่มใหม่และไม่มีความรุดหน้า  พวกเขายังคงยึดมั่นต่อข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการตรึงกางเขนพระเยซู ยังคงรักษาการปฏิบัติในการขอให้ผู้คนกลับใจและสารภาพบาปของพวกเขา ยังคงยึดติดอยู่ต่อไปกับคำกล่าวทั้งหลายที่ว่า เขาผู้ซึ่งสู้ทนจนถึงปลายทางจะได้รับการช่วยให้รอด และคำกล่าวที่ว่า บุรุษเป็นหัวหน้าของสตรี  และสตรีต้องเชื่อฟังสามีของเธอ และยิ่งยึดติดมากเข้าไปใหญ่กับมโนคติที่หลงผิดตามประเพณีที่ว่าพี่น้องหญิงไม่สามารถเทศนาได้ ได้แต่เชื่อฟังเท่านั้น  หากความเป็นผู้นำในลักษณะนั้นได้รับการถือปฏิบัติต่อไป พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็คงจะไม่มีวันทรงสามารถดำเนินการพระราชกิจใหม่ ปลดปล่อยผู้คนให้เป็นอิสระจากกฎเกณฑ์ หรือนำทางพวกเขาไปสู่อาณาจักรแห่งอิสรภาพและความงดงามได้  ดังนั้น พระราชกิจช่วงระยะนี้ ซึ่งเปลี่ยนแปลงยุค จึงพึงต้องให้พระเจ้าพระองค์เองทรงพระราชกิจและตรัส มิฉะนั้นก็ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถทำเช่นนั้นแทนพระองค์ได้  จนถึงบัดนี้แล้ว พระราชกิจทั้งหมดของพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่นอกเหนือจากกระแสนี้ได้มาถึงจุดหยุดนิ่ง และบรรดาผู้ที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงใช้งานก็ได้สูญเสียทิศทางของตน  ดังนั้น ในเมื่องานของผู้คนที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงใช้งานนั้นไม่เหมือนกับพระราชกิจที่พระเจ้าพระองค์เองทรงทำ อัตลักษณ์ของพวกเขาและบุคคลเป้าหมายที่พวกเขากระทำการแทนก็แตกต่างไปในทำนองเดียวกัน  นี่เป็นเพราะพระราชกิจที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงตั้งพระทัยที่จะทำนั้นแตกต่างออกไป และด้วยเหตุผลนี้ บรรดาผู้ที่ทำงานเหมือนกันจึงได้รับมอบอัตลักษณ์และสถานะที่แตกต่างกัน  ผู้คนที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงใช้งานอาจทำงานบางอย่างที่ใหม่ด้วยเช่นกัน และอาจจะขจัดงานบางอย่างที่เคยทำในยุคก่อนหน้านั้นทิ้งไปด้วยเช่นกัน แต่สิ่งที่พวกเขาทำก็ไม่สามารถแสดงออกถึงพระอุปนิสัยและเจตนารมณ์ของพระเจ้าในยุคใหม่ได้  พวกเขาทำงานเพียงแค่เพื่อลบงานของยุคก่อนหน้านั้นทิ้งไป และไม่ใช่เพื่อที่จะทำงานใหม่เพื่อจุดประสงค์แห่งการเป็นตัวแทนพระอุปนิสัยของพระเจ้าพระองค์เองโดยตรง  ด้วยเหตุนี้ ไม่สำคัญว่าพวกเขาลบล้างการปฏิบัติที่ล้าสมัยไปมากเพียงใด หรือพวกเขาแนะนำการปฏิบัติใหม่ๆ มากเพียงใด พวกเขาก็ยังคงเป็นตัวแทนของมนุษย์และสิ่งมีชีวิตทรงสร้าง  อย่างไรก็ตาม เมื่อพระเจ้าพระองค์เองทรงดำเนินพระราชกิจ พระองค์ไม่ทรงประกาศสำแดงการลบล้างการปฏิบัติต่างๆ ของยุคเก่าอย่างเปิดเผยหรือทรงประกาศสำแดงการตั้งต้นยุคใหม่โดยตรง  พระองค์ทรงซื่อตรงและตรงไปตรงมาในพระราชกิจของพระองค์  พระองค์ทรงเฉียบขาดในการปฏิบัติพระราชกิจที่พระองค์ทรงตั้งพระทัยที่จะทำ นั่นก็คือ พระองค์ทรงแสดงออกโดยตรงถึงพระราชกิจที่พระองค์ได้ทรงทำให้เกิดขึ้น ทรงทำพระราชกิจของพระองค์โดยตรงตามที่ได้ตั้งพระทัยไว้แต่เดิม อันเป็นการแสดงออกถึงสิ่งที่ทรงเป็นและพระอุปนิสัยของพระองค์  ตามที่มนุษย์มองเห็นนั้น พระอุปนิสัยของพระองค์และพระราชกิจของพระองค์ก็ล้วนแตกต่างไปจากพระอุปนิสัยและพระราชกิจของพระองค์ในยุคต่างๆ ในอดีต  อย่างไรก็ตาม จากมุมมองของพระเจ้าพระองค์เอง นี่เป็นเพียงความต่อเนื่องและการพัฒนาคืบหน้าในพระราชกิจของพระองค์  เมื่อพระเจ้าพระองค์เองทรงพระราชกิจ พระองค์ทรงแสดงพระวจนะของพระองค์ออกมาและทรงนำพาพระราชกิจใหม่มาโดยตรง  ในทางตรงกันข้าม เมื่อมนุษย์ทำงาน มันเป็นไปโดยผ่านทางการตรึกตรองและการศึกษา หรือมันเป็นการขยายความรู้และความเป็นระบบของการปฏิบัติซึ่งมีรากฐานอยู่บนงานของผู้อื่น  นั่นกล่าวได้ว่า แก่นสารของงานที่มนุษย์ทำคือการปฏิบัติตามระเบียบที่ตั้งไว้และการ “เดินบนเส้นทางเก่าในรองเท้าคู่ใหม่”  นี่หมายความว่า แม้กระทั่งเส้นทางที่ผู้คนที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงใช้งานได้เดินไป ก็ถูกสร้างขึ้นบนเส้นทางที่พระเจ้าพระองค์เองทรงเริ่มไว้  ดังนั้น เมื่อพิจารณาจากทุกอย่างแล้ว มนุษย์ก็ยังคงเป็นมนุษย์ และพระเจ้าก็ยังทรงเป็นพระเจ้าอยู่ดี

ยอห์นเกิดมาโดยพระสัญญา พอกันกับที่อิสอัคได้มาเกิดกับอับราฮัม  เขาได้ปูทางไว้ให้พระเยซูและได้ทำงานมากมาย แต่เขาไม่ใช่พระเจ้า  ในทางตรงกันข้าม เขาเป็นหนึ่งในบรรดาผู้เผยพระวจนะ เพราะเขาเพียงแค่ได้ปูทางไว้ให้พระเยซูเท่านั้น  งานของเขาก็ยิ่งใหญ่เช่นกัน และมีเพียงหลังจากที่เขาได้ปูทางไว้แล้วเท่านั้นพระเยซูจึงได้ทรงเริ่มต้นพระราชกิจของพระองค์อย่างเป็นทางการ  ในสาระสำคัญแล้ว เขาเพียงแค่ทำงานรับใช้พระเยซู และงานที่เขาทำเป็นการปรนนิบัติพระราชกิจของพระเยซู  หลังจากที่เขาได้เสร็จสิ้นการปูทางแล้ว พระเยซูก็ได้ทรงเริ่มต้นพระราชกิจของพระองค์ พระราชกิจที่ใหม่กว่า เป็นรูปธรรมกว่า และมีรายละเอียดมากกว่า  ยอห์นได้ทำเพียงส่วนแรกเริ่มของงานนั้นเท่านั้น  ส่วนที่ยิ่งใหญ่กว่าของงานใหม่นั้นทำโดยพระเยซู  ยอห์นได้ทำงานใหม่ด้วยเช่นกัน แต่เขาไม่ใช่ผู้ที่นำมาซึ่งยุคใหม่  ยอห์นเกิดมาโดยพระสัญญา และทูตสวรรค์ได้ตั้งชื่อให้เขา  ในเวลานั้น บางคนต้องการที่จะตั้งชื่อเขาตามเศคาริยาห์พ่อของเขา แต่แม่ของเขาได้พูดออกมาว่า “เด็กคนนี้ไม่สามารถถูกเรียกด้วยชื่อนั้น  เขาควรถูกเรียกว่ายอห์น”  ทั้งหมดนี้เป็นไปตามพระราชโองการของพระวิญญาณบริสุทธิ์  พระเยซูก็ได้รับการตั้งพระนามตามพระราชโองการของพระวิญญาณบริสุทธิ์เช่นกัน พระองค์ประสูติจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ และพระองค์ทรงได้รับพระสัญญาโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์  พระเยซูทรงเป็นพระเจ้า พระคริสต์ และบุตรมนุษย์  แต่งานของยอห์นก็ยิ่งใหญ่เช่นกัน เหตุใดเล่าเขาจึงไม่ถูกเรียกว่าพระเจ้า?  ความแตกต่างระหว่างพระราชกิจที่พระเยซูทรงทำกับงานที่ยอห์นทำคือสิ่งใดกันแน่?  เหตุผลเดียวก็คือว่ายอห์นเป็นผู้ที่ได้ปูทางให้แก่พระเยซูใช่หรือไม่?  หรือเพราะการนี้พระเจ้าได้ทรงลิขิตไว้ล่วงหน้าแล้ว?  ถึงแม้ว่ายอห์นได้กล่าวไว้ด้วยว่า “จงกลับใจใหม่ เพราะว่าแผ่นดินสวรรค์มาใกล้แล้ว” และเขาได้ประกาศข่าวประเสริฐเรื่องราชอาณาจักรแห่งสวรรค์เช่นกัน แต่งานของเขาก็ไม่ได้พัฒนาคืบหน้าและเพียงแค่ประกอบขึ้นเป็นการเริ่มต้นเท่านั้น  ในทางตรงกันข้าม พระเยซูได้ทรงนำยุคใหม่เข้ามา ตลอดจนทรงนำยุคเก่าไปสู่ปลายทาง แต่พระองค์ก็ยังทรงทำให้ธรรมบัญญัติแห่งภาคพันธสัญญาเดิมลุล่วงไปด้วยเช่นกัน  พระราชกิจที่พระองค์ได้ทรงทำนั้นยิ่งใหญ่กว่างานของยอห์น และสิ่งที่มากกว่าคือพระองค์ได้เสด็จมาเพื่อไถ่มวลมนุษย์ทั้งปวง—พระองค์ทรงทำให้พระราชกิจช่วงระยะนั้นสำเร็จลุล่วง  สำหรับยอห์นนั้น เขาแค่ตระเตรียมเส้นทาง  ถึงแม้ว่างานของเขาจะยิ่งใหญ่ คำพูดของเขามีมากมาย และบรรดาสาวกที่ติดตามเขาก็มีจำนวนมาก แต่งานของเขาก็ไม่ได้มากไปกว่าการนำพามนุษย์มาสู่จุดเริ่มต้นใหม่  มนุษย์ไม่เคยได้รับชีวิต หนทาง หรือความจริงที่ลึกซึ้งมากขึ้นจากเขา อีกทั้งมนุษย์ไม่ได้รับความเข้าใจเจตนารมณ์ของพระเจ้าโดยผ่านทางเขา  ยอห์นเป็นผู้เผยพระวจนะที่ยิ่งใหญ่ (เอลียาห์) ผู้ซึ่งได้เปิดฐานใหม่สำหรับพระราชกิจของพระเยซู และได้ตระเตรียมผู้ได้รับการเลือกสรร เขาเป็นผู้เบิกทางของยุคพระคุณ  เรื่องทั้งหลายเช่นนั้นไม่สามารถหยั่งรู้ได้เพียงแค่โดยการสังเกตรูปลักษณ์ภายนอกแบบมนุษย์ปกติของพวกเขา  ทั้งหมดนี้ยิ่งเหมาะเจาะเข้าไปอีกเมื่อยอห์นได้ทำงานที่สำคัญยิ่งด้วยเช่นกัน และยิ่งไปกว่านั้น เขาได้รับพระสัญญาโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ และงานของเขาได้รับการค้ำจุนโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์  เมื่อเป็นดังนี้แล้ว  คนเราสามารถแยกแยะระหว่างอัตลักษณ์เฉพาะของพวกเขาโดยผ่านทางงานที่พวกเขาทำเท่านั้น เพราะไม่มีหนทางใดที่จะบอกถึงแก่นแท้ของมนุษย์จากรูปลักษณ์ภายนอกของเขา อีกทั้งไม่มีหนทางใดสำหรับมนุษย์ที่จะสืบให้แน่ใจว่าคำพยานของพระวิญญาณบริสุทธิ์คือสิ่งใด  งานที่ยอห์นทำกับพระราชกิจที่พระเยซูทรงทำนั้นไม่เหมือนกันและมีธรรมชาติที่แตกต่างกัน  จากการนี้นี่เองคนเราจึงอาจกำหนดพิจารณาได้ว่ายอห์นเป็นพระเจ้าหรือไม่  พระราชกิจของพระเยซูคือเพื่อริเริ่ม เพื่อสานต่อ เพื่อสรุปปิดตัว และเพื่อนำมาซึ่งการผลิดอกออกผล  พระองค์ได้ทรงดำเนินการแต่ละขั้นตอนเหล่านี้ ในขณะที่งานของยอห์นไม่ได้มากไปกว่าการทำจุดเริ่มต้น  ในตอนเริ่มต้น พระเยซูได้ทรงเผยแพร่ข่าวประเสริฐและได้ทรงประกาศหนทางแห่งการกลับใจใหม่ และต่อมาได้ทรงดำเนินการต่อไปถึงการบัพติศมามนุษย์ รักษาคนป่วย ขับไล่พวกปีศาจ  ในท้ายที่สุด พระองค์ได้ทรงไถ่มวลมนุษย์จากบาป และได้ทำให้พระราชกิจของพระองค์ครบบริบูรณ์สำหรับทั้งยุคนั้น  พระองค์ยังได้เสด็จไปทั่วทุกที่ด้วยเช่นกัน โดยทรงประกาศต่อมนุษย์และทรงเผยแพร่ข่าวประเสริฐเรื่องราชอาณาจักรแห่งสวรรค์  ในด้านนี้ พระองค์กับยอห์นนั้นเหมือนกัน ความแตกต่างอยู่ที่พระเยซูได้ทรงนำยุคใหม่เข้ามาและได้ทรงนำพายุคพระคุณมาสู่มนุษย์  พระวจนะที่มนุษย์ควรปฏิบัติตามและหนทางที่มนุษย์ควรติดตามในยุคพระคุณได้มาจากพระโอษฐ์ของพระองค์ และในท้ายที่สุด พระองค์ได้ทรงเสร็จสิ้นพระราชกิจแห่งการไถ่  ยอห์นไม่มีทางสามารถดำเนินการงานนี้ได้  และดังนั้น จึงเป็นพระเยซูนั่นเองที่ได้ทรงทำพระราชกิจของพระเจ้าพระองค์เอง และเป็นพระองค์นั่นเองที่ทรงเป็นพระเจ้าพระองค์เอง และทรงเป็นตัวแทนของพระเจ้าโดยตรง  มโนคติอันหลงผิดของมนุษย์กล่าวว่า บรรดาคนเหล่านั้นทั้งหมดที่ได้เกิดมาด้วยพระสัญญา ได้เกิดมาจากพระวิญญาณ ได้รับการค้ำจุนโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ และผู้ที่เปิดหนทางใหม่ๆ ออกมานั้นเป็นพระเจ้า  จากการให้เหตุผลดังนี้ ยอห์นก็คงจะเป็นพระเจ้าด้วยเช่นกัน และโมเสส อับราฮัม และดาวิด… พวกเขาทั้งหมดก็คงจะเป็นพระเจ้าด้วยเช่นกัน  การนี้ไม่ใช่เรื่องตลกสมบูรณ์แบบเลยหรอกหรือ?

ก่อนหน้าการปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ พระเยซูด้วยเช่นกันเป็นเพียงมนุษย์ปกติคนหนึ่งที่ได้ปฏิบัติตนสอดคล้องกับสิ่งใดก็ตามที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงทำ  ไม่ว่าพระองค์จะทรงตระหนักรู้ถึงพระอัตลักษณ์ของพระองค์เองในเวลานั้นหรือไม่ก็ตาม พระองค์ก็นบนอบทั้งหมดที่มาจากพระเจ้า  พระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่เคยทรงเปิดเผยพระอัตลักษณ์ของพระองค์ก่อนที่พันธกิจของพระองค์จะได้ตั้งต้น  เพียงหลังจากพระองค์ได้ทรงเริ่มต้นพันธกิจของพระองค์แล้วเท่านั้นนั่นเอง ที่พระองค์ได้ทรงลบล้างกฎเกณฑ์เหล่านั้นและธรรมบัญญัติเหล่านั้น และจนกระทั่งเมื่อพระองค์ได้ทรงเริ่มการปฏิบัติพันธกิจของพระองค์อย่างเป็นทางการนี่เอง พระวจนะของพระองค์จึงได้กลายมาอิ่มเอิบไปด้วยสิทธิอำนาจและฤทธานุภาพ  เพียงหลังจากที่พระองค์ได้ทรงตั้งต้นพันธกิจของพระองค์แล้วเท่านั้น พระราชกิจของพระองค์ในการนำยุคใหม่เข้ามาจึงได้เริ่มต้นขึ้น  ก่อนหน้านี้ พระวิญญาณบริสุทธิ์ยังคงซ่อนเร้นอยู่ภายในพระองค์เป็นเวลา 29 ปี ซึ่งในช่วงระหว่างเวลานั้นพระองค์ได้ทรงเป็นตัวแทนของมนุษย์คนหนึ่งเท่านั้นและทรงปราศจากพระอัตลักษณ์ของพระเจ้า  พระราชกิจของพระเจ้าได้เริ่มต้นขึ้นกับการที่พระองค์ทรงพระราชกิจและทรงปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ พระองค์ทรงพระราชกิจของพระองค์ไปตามแผนการซึ่งอยู่ภายในของพระองค์โดยไม่คำนึงถึงว่ามนุษย์รู้เกี่ยวกับพระองค์มากเพียงใด และพระราชกิจที่พระองค์ทรงทำคือการเป็นตัวแทนโดยตรงของพระเจ้าพระองค์เอง  ในเวลานั้น พระเยซูได้ทรงถามบรรดาผู้ที่อยู่รอบตัวพระองค์ว่า “พวกท่านว่าเราเป็นใคร?”  พวกเขาตอบว่า “ท่านคือผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาผู้เผยพระวจนะและแพทย์ผู้เป็นเลิศของพวกเรา”  และบางคนตอบว่า “ท่านเป็นมหาปุโรหิตของพวกเรา” และอื่นๆ ในทำนองเดียวกัน  คำตอบทุกประเภทได้ถูกตอบออกมา บางคนถึงขั้นกล่าวว่าพระองค์ทรงเป็นยอห์น ว่าพระองค์ทรงเป็นเอลียาห์  พระเยซูจึงได้ทรงหันไปหาซีโมนเปโตรและตรัสถามว่า “ท่านว่าเราเป็นใคร?”  เปโตรได้ตอบว่า “พระองค์เป็นพระคริสต์ พระบุตรของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่”  ตั้งแต่นั้นมา ผู้คนได้กลายเป็นตระหนักรู้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า  ตอนที่พระอัตลักษณ์ของพระองค์ได้มาเป็นที่รู้กันนั้น เปโตรนั่นเองคือคนแรกที่ได้มาตระหนักรู้การนี้ และนั่นก็ได้ถูกพูดออกไปจากปากของเขานั่นเอง  เช่นนั้นแล้วพระเยซูจึงได้ตรัสว่า “มนุษย์ไม่ได้เปิดเผยเรื่องนี้แก่ท่าน แต่พระบิดาของเราทรงเปิดเผยให้ทราบ”  ภายหลังจากการบัพติศมาของพระองค์ ไม่ว่าผู้อื่นจะได้รู้เรื่องนี้หรือไม่ พระราชกิจที่พระองค์ทรงทำก็เป็นไปในนามของพระเจ้า  พระองค์ได้เสด็จมาเพื่อดำเนินการพระราชกิจของพระองค์ ไม่ใช่เพื่อเปิดเผยพระอัตลักษณ์ของพระองค์  เป็นเพียงหลังจากเปโตรได้พูดถึงมันแล้วเท่านั้นที่พระอัตลักษณ์ของพระองค์ได้กลายเป็นที่รู้กันโดยเปิดเผย  ไม่ว่าเจ้าจะตระหนักรู้ว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าพระองค์เองหรือไม่ ครั้นพอถึงเวลา พระองค์ก็ได้ทรงเริ่มต้นพระราชกิจของพระองค์  และไม่ว่าเจ้าจะรู้การนั้นหรือไม่ พระองค์ก็ได้ทรงทำพระราชกิจของพระองค์ต่อไปเหมือนเมื่อก่อน  ต่อให้เจ้าได้ปฏิเสธมัน พระองค์ก็จะยังคงทรงปฏิบัติพระราชกิจของพระองค์ต่อไปอยู่ดี และคงจะทรงดำเนินการพระราชกิจนั้นเมื่อถึงเวลาที่ต้องทำเช่นนั้น  พระองค์ได้เสด็จมาเพื่อทรงพระราชกิจของพระองค์และปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ ไม่ใช่เพื่อที่มนุษย์อาจจะได้รู้จักเนื้อหนังของพระองค์ แต่เพื่อให้มนุษย์เข้าใจพระราชกิจของพระองค์  หากเจ้าได้ล้มเหลวที่จะระลึกได้ว่าช่วงระยะของงานในวันนี้คือพระราชกิจของพระเจ้าพระองค์เอง นั่นก็เป็นเพราะเจ้าขาดนิมิต  แม้กระนั้น เจ้าก็ไม่สามารถปฏิเสธช่วงระยะนี้ของพระราชกิจได้ ความล้มเหลวของเจ้าในการระลึกได้ถึงการนี้ไม่ได้พิสูจน์ว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์มิได้กำลังทรงพระราชกิจหรือว่าพระราชกิจของพระองค์นั้นผิด  มีพวกที่ถึงขั้นตรวจเทียบพระราชกิจในปัจจุบันกับพระราชกิจของพระเยซูในพระคัมภีร์ และใช้ความไม่สอดคล้องตรงกันอันใดก็ตาม มาปฏิเสธช่วงระยะนี้ของพระราชกิจ  นี่มิใช่การกระทำของคนตาบอดหรอกหรือ?  สิ่งทั้งหลายที่ถูกบันทึกอยู่ในพระคัมภีร์นั้นมีขีดจำกัด สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถเป็นตัวแทนของพระราชกิจของพระเจ้าในความครบถ้วนบริบูรณ์ของมันได้  รวมพระกิตติคุณทั้งสี่เข้าด้วยกันแล้วก็มีน้อยกว่าหนึ่งร้อยบท ซึ่งในนั้นเขียนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในจำนวนที่จำกัด อาทิเช่น พระเยซูทรงสาปแช่งต้นมะเดื่อ คำปฏิเสธองค์พระผู้เป็นเจ้าสามครั้งของเปโตร พระเยซูทรงปรากฏแก่บรรดาสาวกภายหลังการตรึงกางเขนและการคืนพระชนม์ของพระองค์ การสอนเรื่องการอดอาหาร การสอนเรื่องการอธิษฐาน การสอนเรื่องการหย่า การประสูติและลำดับพงศ์ของพระเยซู การแต่งตั้งบรรดาสาวกของพระเยซู เป็นต้น  อย่างไรก็ตาม มนุษย์ให้คุณค่าสิ่งที่ถูกบันทึกไว้ในพระคัมภีร์ประหนึ่งสมบัติล้ำค่า ถึงขั้นเปรียบเทียบพระราชกิจของวันนี้กับสิ่งเหล่านั้น  พวกเขาถึงขั้นเชื่อว่าพระราชกิจทั้งหมดที่พระเยซูได้ทรงทำไว้ในช่วงพระชนม์ชีพของพระองค์รวมกันได้มากแค่นั้นเท่านั้นเอง ราวกับว่าพระเจ้าทรงสามารถทำได้มากแค่นี้เท่านั้นและไม่มีสิ่งใดเกินไปจากนี้  นี่ไม่ไร้สาระสิ้นดีหรอกหรือ?

เวลาที่พระเยซูทรงมีบนแผ่นดินโลกคือสามสิบสามปีครึ่ง นั่นก็คือ พระองค์ทรงดำรงพระชนม์อยู่บนแผ่นดินโลกเป็นเวลาสามสิบสามปีครึ่ง  มีเพียงสามปีครึ่งจากเวลานั้นเท่านั้นที่ได้ใช้ไปในการปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ เวลาที่เหลือนั้นพระองค์แค่ทรงดำรงพระชนม์ชีพอยู่อย่างมนุษย์ปกติ  ในตอนเริ่มต้น พระองค์ได้ทรงเข้าร่วมการปรนนิบัติในธรรมศาลา และที่นั่นพระองค์ได้ทรงรับฟังการแสดงธรรมจากองค์คัมภีร์ทั้งหลายของเหล่าปุโรหิต และการเทศนาของผู้อื่น  พระองค์ทรงได้รับความรู้มากมายเกี่ยวกับพระคัมภีร์ กล่าวคือ พระองค์มิได้ทรงประสูติมาพร้อมกับความรู้เช่นนั้น และทรงได้รับความรู้นั้นโดยผ่านทางการอ่านและการฟังเท่านั้น  มีการบันทึกไว้อย่างชัดเจนในพระคัมภีร์ว่าพระองค์ได้ตรัสถามคำถามกับครูทั้งหลายในธรรมศาลาเมื่อตอนมีอายุสิบสองปีว่า คำเผยพระวจนะทั้งหลายของบรรดาผู้เผยพระวจนะรุ่นเก่าแก่คือสิ่งใดบ้าง?  ธรรมบัญญัติของโมเสสคือสิ่งใด?  ภาคพันธสัญญาเดิมหรือ?  และมนุษย์รับใช้พระเจ้าอย่างไรในเสื้อคลุมอย่างปุโรหิตในพระวิหาร?… พระองค์ได้ตรัสถามคำถามมากมาย เพราะพระองค์ทั้งไม่มีความรู้และไม่มีความเข้าใจ  ถึงแม้ว่าพระองค์ได้ทรงอยู่ในครรภ์โดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ พระองค์ก็ประสูติมาในฐานะมนุษย์ปกติโดยสิ้นเชิง แม้ว่าพระองค์จะได้ทรงมีคุณลักษณะพิเศษบางอย่างก็ตาม พระองค์ก็ยังคงทรงเป็นมนุษย์ปกติ  พระปัญญาของพระองค์เติบโตขึ้นอย่างต่อเนื่องตามสัดส่วนอันเหมาะสมกับวุฒิภาวะของพระองค์และพระชันษาของพระองค์ และพระองค์ได้ทรงก้าวผ่านระยะต่างๆ ของชีวิตของมนุษย์ปกติคนหนึ่ง  ในจินตนาการของผู้คนนั้น พระเยซูไม่ทรงได้รับประสบการณ์กับวัยเด็กและวัยหนุ่ม พระองค์ทรงเริ่มดำรงพระชนม์ชีพเป็นมนุษย์วัยสามสิบปีทันทีที่พระองค์ประสูติ และพระองค์ทรงถูกตรึงกางเขนเมื่อมีความครบบริบูรณ์ในพระราชกิจของพระองค์  พระองค์น่าจะไม่ได้ทรงก้าวผ่านระยะต่างๆ ในชีวิตของมนุษย์ปกติ พระองค์ไม่ได้เสวยอีกทั้งไม่ได้ร่วมคบค้าสมาคมกับผู้คนอื่นๆ และไม่ง่ายเลยที่ผู้คนจะได้มองเห็นพระองค์แม้เพียงแวบหนึ่ง  พระองค์น่าจะทรงเป็นผู้ที่ผิดปกติซึ่งคงจะทำให้บรรดาผู้ที่มองเห็นพระองค์ประหวั่นพรั่นพรึง เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้า  ผู้คนเชื่อว่าพระเจ้าผู้ทรงมาในเนื้อหนังไม่ทรงดำรงพระชนม์อยู่อย่างที่บุคคลปกติทำอย่างแน่นอน พวกเขาเชื่อว่าพระองค์ทรงสะอาดโดยไม่ต้องสีพระทนต์หรือสรงพระพักตร์ เพราะพระองค์ทรงเป็นบุคคลผู้บริสุทธิ์  เหล่านี้ไม่ใช่มโนคติที่หลงผิดของมนุษย์ล้วนๆ หรอกหรือ?  พระคัมภีร์ไม่ได้ทำการบันทึกถึงพระชนม์ชีพของพระเยซูในฐานะมนุษย์ มีเพียงพระราชกิจของพระองค์เท่านั้น แต่การนี้มิใช่พิสูจน์ว่าพระองค์ไม่ได้ทรงมีสภาวะความเป็นมนุษย์ที่ปกติ หรือว่าพระองค์ไม่ได้ทรงดำรงพระชนม์ชีพอยู่แบบมนุษย์ปกติก่อนถึงพระชันษาสามสิบปี  พระองค์ได้ทรงตั้งต้นพระราชกิจของพระองค์อย่างเป็นทางการเมื่อพระชันษา 29 ปี แต่เจ้าไม่สามารถขีดฆ่าตลอดช่วงพระชนม์ชีพของพระองค์ในฐานะมนุษย์ก่อนที่จะถึงพระชันษานั้นทิ้งไปได้  พระคัมภีร์ก็แค่ละเว้นไม่บันทึกช่วงเวลานั้นไว้ เนื่องจากช่วงเวลานั้นเป็นพระชนม์ชีพของพระองค์ในฐานะมนุษย์ปกติคนหนึ่งและไม่ใช่ระยะของพระราชกิจแบบพระเจ้าของพระองค์ จึงไม่มีความจำเป็นสำหรับช่วงเวลานั้นที่จะต้องถูกบันทึกลงไป  เนื่องจากก่อนหน้าการบัพติศมาของพระเยซู พระวิญญาณบริสุทธิ์มิได้ทรงพระราชกิจโดยตรง แต่เพียงแค่ทรงธำรงรักษาพระองค์ไว้ในพระชนม์ชีพของพระองค์ในฐานะมนุษย์ปกติจนกระทั่งถึงกำหนดวันที่พระเยซูต้องทรงปฏิบัติพันธกิจของพระองค์  ถึงแม้ว่าพระองค์จะทรงเป็นพระเจ้าผู้ประสูติเป็นมนุษย์ พระองค์ก็ได้ก้าวผ่านกระบวนการของการโตเป็นผู้ใหญ่เหมือนอย่างที่มนุษย์ปกติคนหนึ่งก้าวผ่าน  กระบวนการแห่งการโตเป็นผู้ใหญ่นี้ได้ถูกละเว้นจากพระคัมภีร์  กระบวนการนี้ถูกละเว้นไปเพราะมันไม่สามารถจัดเตรียมการให้ความช่วยเหลือที่ยิ่งใหญ่อันใดให้แก่การเติบโตในชีวิตของมนุษย์  ช่วงเวลาก่อนการบัพติศมาของพระองค์เป็นช่วงเวลาที่ซ่อนเร้น ซึ่งในช่วงเวลานั้นพระองค์ไม่ได้ทรงแสดงหมายสำคัญและการอัศจรรย์อันใด  มีเพียงหลังจากการบัพติศมาของพระเยซูเท่านั้นพระองค์จึงได้ทรงเริ่มต้นพระราชกิจทั้งหมดแห่งการไถ่มวลมนุษย์ พระราชกิจอันอุดมและเต็มเปี่ยมไปด้วยพระคุณ ความจริง และความรักและความกรุณา  การเริ่มต้นพระราชกิจนี้ก็เป็นการตั้งต้นยุคพระคุณไปด้วยพอดีเช่นกัน ด้วยเหตุผลนี้ นั่นจึงถูกเขียนลงไปและส่งต่อมาจนถึงปัจจุบัน  นั่นเป็นไปเพื่อเปิดหนทางออกไปและนำพาคนเหล่านั้นทั้งหมดในยุคพระคุณไปสู่การผลิดอกออกผล เพื่อย่ำเท้าไปบนเส้นทางแห่งยุคพระคุณและเส้นทางแห่งกางเขน  ถึงแม้นั่นจะออกมาจากบันทึกที่เขียนโดยมนุษย์ ทุกสิ่งทุกอย่างก็เป็นข้อเท็จจริง ยกเว้นที่มีการพบข้อผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ตรงนั้นตรงนี้  ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้น ก็ไม่สามารถกล่าวได้ว่าบันทึกเหล่านี้ไม่เป็นความจริง  เรื่องทั้งหลายที่ถูกบันทึกไว้ล้วนเป็นข้อเท็จจริงทั้งสิ้น ผู้คนได้สร้างข้อผิดพลาดขึ้นจริงๆ ก็ในการที่เขียนเรื่องเหล่านั้นลงไปเท่านั้นเอง  มีบางคนที่จะกล่าวว่า หากพระเยซูทรงเป็นผู้ที่มีสภาวะความเป็นมนุษย์ปกติและธรรมดา จะเป็นไปได้อย่างไรที่พระองค์ทรงมีความสามารถในการแสดงหมายสำคัญและการอัศจรรย์ทั้งหลายได้?  สี่สิบวันแห่งการทดลองที่พระเยซูได้ทรงก้าวผ่านเป็นหมายสำคัญที่เปี่ยมปาฏิหาริย์ เป็นหมายสำคัญที่มนุษย์ปกติคงจะไม่สามารถสัมฤทธิ์ผลได้  สี่สิบวันแห่งการทดลองของพระองค์อยู่ในธรรมชาติของการทรงพระราชกิจของพระวิญญาณบริสุทธิ์ เช่นนั้นแล้ว คนเราจะสามารถพูดได้อย่างไรว่าไม่มีความเหนือธรรมชาติสักนิดในตัวพระองค์?  ความสามารถของพระองค์ในการแสดงหมายสำคัญและการอัศจรรย์นั้นไม่ได้พิสูจน์ว่าพระองค์ทรงเป็นมนุษย์ที่เหนือล้ำและไม่ใช่มนุษย์ปกติ นั่นเป็นแค่ว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้ทรงพระราชกิจในมนุษย์ปกติเช่นพระองค์ ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้เป็นไปได้สำหรับพระองค์ที่จะทรงแสดงปาฏิหาริย์และทรงพระราชกิจที่ยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก  ก่อนหน้าที่พระเยซูจะทรงปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ หรือดังที่พระคัมภีร์กล่าวว่า ก่อนหน้าที่พระวิญญาณบริสุทธิ์จะเสด็จลงมาอยู่กับพระองค์นั้น พระเยซูทรงเป็นแต่เพียงมนุษย์ปกติคนหนึ่ง และไม่มีความเหนือธรรมชาติในทางใดเลย  เมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์ได้เสด็จลงมาอยู่กับพระองค์ กล่าวคือ เมื่อพระองค์ได้ทรงตั้งต้นการปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ พระองค์ได้ทรงกลายเป็นอิ่มเอิบไปด้วยความเหนือธรรมชาติ  ในหนทางนี้ มนุษย์จึงได้มาเชื่อว่าเนื้อหนังที่ประสูติเป็นมนุษย์ของพระเจ้าไม่มีสภาวะความเป็นมนุษย์ปกติ ยิ่งไปกว่านั้น เขายังคิดอย่างเข้าใจผิดว่าพระเจ้าผู้ประสูติเป็นมนุษย์ทรงมีเพียงเทวสภาพเท่านั้น ไม่ทรงมีสภาวะความเป็นมนุษย์  แน่นอนว่าเมื่อพระเจ้าเสด็จมายังแผ่นดินโลกเพื่อทรงพระราชกิจของพระองค์ มนุษย์ทั้งหมดมองเห็นเหตุการณ์ทั้งหลายที่เหนือธรรมชาติ  สิ่งที่พวกเขามองเห็นด้วยตาของพวกเขาและสิ่งที่พวกเขาได้ยินด้วยหูของพวกเขานั้นล้วนเหนือธรรมชาติ เพราะพระราชกิจของพระองค์และพระวจนะของพระองค์ไม่อาจจับใจความได้และไม่อาจบรรลุถึงได้สำหรับพวกเขา  หากบางสิ่งบางอย่างจากสวรรค์ถูกนำพามายังแผ่นดินโลก มันจะเป็นสิ่งใดได้อย่างไรนอกจากเหนือธรรมชาติ?  เมื่อความล้ำลึกทั้งหลายของราชอาณาจักรแห่งสวรรค์ได้ถูกนำพามายังแผ่นดินโลก ความล้ำลึกทั้งหลายที่ไม่อาจจับใจความได้และหยั่งถึงไม่ได้เลยสำหรับมนุษย์ ที่น่าอัศจรรย์และมีปัญญาเกินไป—สิ่งเหล่านั้นไม่ใช่เหนือธรรมชาติทั้งหมดหรอกหรือ?  อย่างไรก็ตาม เจ้าควรรู้ไว้ว่า ไม่สำคัญว่ามันจะเหนือธรรมชาติเพียงใด ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินการอยู่ภายในสภาวะความเป็นมนุษย์ปกติของพระองค์  เนื้อหนังซึ่งประสูติเป็นมนุษย์ของพระเจ้านั้นอิ่มเอิบไปด้วยสภาวะความเป็นมนุษย์ หากพระองค์ไม่เป็นเช่นนั้น พระองค์ก็คงจะไม่ได้ทรงเป็นเนื้อหนังที่ประสูติเป็นมนุษย์ของพระเจ้า  พระเยซูได้ทรงแสดงปาฏิหาริย์ต่างๆ มากมายยิ่งนักในยุคของพระองค์  สิ่งที่คนอิสราเอลในยุคนั้นได้มองเห็นเต็มไปด้วยสิ่งทั้งหลายที่เหนือธรรมชาติ พวกเขาได้เห็นทูตสวรรค์และทูตสื่อสาร และพวกเขาได้ยินพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์  เหล่านี้ทั้งหมดไม่เหนือธรรมชาติหรอกหรือ?  แน่นอนว่า วันนี้มีวิญญาณชั่วบางตนที่ชักพามนุษย์ให้หลงผิดด้วยสิ่งทั้งหลายที่เหนือธรรมชาติ นั่นไม่ใช่สิ่งใดเลยนอกจากการเลียนแบบที่พวกเขาทำขึ้น เพื่อที่จะชักพามนุษย์ให้หลงผิดโดยผ่านทางงานที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ทรงทำในปัจจุบัน  มนุษย์จำนวนมากแสดงปาฏิหาริย์และรักษาคนป่วยและขับพวกปีศาจออก สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งใดเลยนอกจากงานของวิญญาณชั่ว เพราะพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ทรงพระราชกิจเช่นนั้นอีกต่อไปในยุคปัจจุบัน และคนเหล่านั้นทั้งหมดที่ได้เลียนแบบพระราชกิจของพระวิญญาณบริสุทธิ์จากเวลานั้นเรื่อยมาคือวิญญาณชั่วโดยแท้  งานทั้งหมดที่ได้ดำเนินการในอิสราเอลในเวลานั้นคืองานที่มีลักษณะเหนือธรรมชาติ ถึงแม้ว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์จะไม่ทรงพระราชกิจในลักษณะเช่นนั้นแล้วตอนนี้ และงานใดๆ เช่นนั้นในตอนนี้คือการเลียนแบบและการปลอมตัวของซาตานและการรบกวนของมัน  แต่เจ้าไม่สามารถกล่าวได้ว่าสิ่งใดก็ตามที่เหนือธรรมชาตินั้นมาจากวิญญาณชั่ว—การนี้คงจะขึ้นอยู่กับยุคของพระราชกิจของพระเจ้า  จงพิจารณาพระราชกิจที่พระเจ้าผู้ประสูติเป็นมนุษย์ทรงกระทำในปัจจุบันนี้เถิดว่า  แง่มุมใดของพระราชกิจนี้หรือที่ไม่เหนือธรรมชาติ?  พระวจนะของพระองค์ไม่อาจจับใจความได้และไม่อาจบรรลุได้สำหรับเจ้า และไม่มีมนุษย์คนใดสามารถทำพระราชกิจที่พระองค์ทรงกระทำได้  มนุษย์ไม่มีหนทางที่จะเข้าใจสิ่งที่พระองค์เข้าพระทัย และสำหรับความรู้ของพระองค์นั้น มนุษย์ไม่รู้ว่าความรู้นั้นมาจากที่ใด  มีบางคนกล่าวว่า “ฉันก็เป็นคนปกติในแบบเดียวกับที่ท่านเป็น แต่เป็นไปได้อย่างไรที่ฉันไม่รู้สิ่งที่ท่านรู้?  ฉันแก่กว่าและมั่งคั่งกว่าในด้านประสบการณ์ แต่ทว่าท่านสามารถรู้ในสิ่งที่ฉันไม่รู้ได้อย่างไร?”  เท่าที่มนุษย์คิดเห็นนั้น ทั้งหมดนี้เป็นบางสิ่งบางอย่างที่มนุษย์ไม่มีทางที่จะบรรลุได้  แล้วก็มีพวกที่กล่าวว่า “ไม่มีผู้ใดรู้เกี่ยวกับงานที่ได้ดำเนินการในอิสราเอล และแม้กระทั่งบรรดาผู้อธิบายความพระคัมภีร์ก็ไม่สามารถให้คำอธิบายใดอันได้ ท่านมารู้ได้อย่างไร?”  เหล่านี้ทั้งหมดไม่เป็นเรื่องเหนือธรรมชาติหรอกหรือ?  พระองค์ไม่ทรงมีประสบการณ์เกี่ยวกับการอัศจรรย์ แต่ถึงกระนั้นพระองค์ก็ทรงรู้ทั้งหมด พระองค์ตรัสและทรงแสดงออกถึงความจริงด้วยความง่ายดายที่สุด  นี่ไม่เหนือธรรมชาติหรอกหรือ?  พระราชกิจของพระองค์อยู่เหนืองานที่เนื้อหนังสามารถบรรลุไปถึงได้  มันไม่อาจบรรลุได้สำหรับความคิดของมนุษย์คนใดที่มีร่างแห่งเนื้อหนัง และไม่อาจมโนภาพได้โดยสิ้นเชิงต่อการใช้เหตุผลในจิตใจของมนุษย์  ถึงแม้พระองค์ไม่เคยได้ทรงอ่านพระคัมภีร์ แต่พระองค์ก็เข้าพระทัยพระราชกิจของพระเจ้าในอิสราเอล  และถึงแม้พระองค์ประทับยืนบนแผ่นดินโลกขณะที่พระองค์ตรัส แต่พระองค์ก็ตรัสถึงความล้ำลึกทั้งหลายของสวรรค์ชั้นที่สาม  เมื่อมนุษย์อ่านพระวจนะเหล่านี้ เขาจะท่วมท้นไปด้วยความรู้สึกนี้ที่ว่า “นี่ไม่ใช่ภาษาของสวรรค์ชั้นที่สามหรอกหรือ?”  เหล่านี้ทั้งหมดเป็นเรื่องที่เกินกว่าสิ่งที่มนุษย์ปกติจะมีความสามารถสัมฤทธิ์ได้ไม่ใช่หรือ?  ในเวลานั้น เมื่อพระเยซูได้ทรงก้าวผ่านสี่สิบวันแห่งการอดอาหาร นั่นไม่ใช่เหนือธรรมชาติหรอกหรือ?  หากเจ้ากล่าวว่าสี่สิบวันแห่งการอดอาหารนั้นเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติในทุกกรณี เป็นการกระทำของวิญญาณชั่ว เช่นนั้นแล้ว เจ้าไม่ได้กล่าวโทษพระเยซูไปแล้วหรอกหรือ?  ก่อนที่จะมีการปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ พระเยซูทรงเป็นเหมือนมนุษย์ปกติคนหนึ่ง  พระองค์ทรงไปโรงเรียนด้วยเช่นกัน พระองค์จะทรงสามารถได้เรียนรู้การอ่านและการเขียนด้วยวิธีอื่นได้อย่างไรเล่า?  เมื่อพระเจ้าทรงบังเกิดเป็นมนุษย์ พระวิญญาณทรงซ่อนเร้นอยู่ภายในเนื้อหนังนั้น  แม้กระนั้นก็ตาม ในการเป็นมนุษย์ปกติ จำเป็นที่พระองค์จะต้องทรงก้าวผ่านกระบวนการแห่งการเติบโตและการเป็นผู้ใหญ่ และจนกระทั่งเมื่อความสามารถด้านการรู้คิดของพระองค์ได้เป็นผู้ใหญ่แล้ว และพระองค์ทรงมีความสามารถที่จะหยั่งรู้สิ่งทั้งหลายได้ จึงจะสามารถถือว่าพระองค์ทรงเป็นมนุษย์ปกติได้  มีเพียงหลังจากสภาวะความเป็นมนุษย์ของพระองค์ได้เป็นผู้ใหญ่แล้วเท่านั้นพระองค์จึงจะทรงสามารถปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ได้  พระองค์อาจทรงสามารถปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ได้อย่างไร ในขณะที่สภาวะความเป็นมนุษย์ปกติของพระองค์ยังไม่เป็นผู้ใหญ่และการใช้เหตุผลของพระองค์ไม่มั่นคง?  แน่นอนว่าไม่สามารถคาดหวังได้ว่าพระองค์จะทรงปฏิบัติพันธกิจของพระองค์ได้เมื่อพระชันษาหกหรือเจ็ดปี!  เหตุใดพระเจ้าจึงไม่ทรงสำแดงพระองค์เองอย่างเปิดเผยเมื่อพระองค์ได้ทรงบังเกิดเป็นมนุษย์ครั้งแรก?  นั่นเป็นเพราะสภาวะความเป็นมนุษย์ของเนื้อหนังของพระองค์ยังไม่เป็นผู้ใหญ่ กระบวนการเชิงรู้คิดของเนื้อหนังของพระองค์ ตลอดจนสภาวะความเป็นมนุษย์ปกติของเนื้อหนังนี้ยังไม่อยู่ในการทรงครองของพระองค์อย่างเต็มที่  ด้วยเหตุผลนี้เอง จึงเป็นความจำเป็นอย่างที่สุดสำหรับพระองค์ที่ต้องทรงครองสภาวะความเป็นมนุษย์และสามัญสำนึกของมนุษย์ปกติ—จนถึงจุดที่พระองค์ทรงมีพร้อมอย่างเพียงพอที่จะเข้ารับพระราชกิจของพระองค์ในเนื้อหนัง—ก่อนที่พระองค์จะทรงสามารถเริ่มต้นพระราชกิจของพระองค์ได้  หากพระองค์ไม่ทรงทัดเทียมกับกิจนั้น ก็คงจะจำเป็นที่พระองค์ต้องทรงเติบโตต่อไปและเป็นผู้ใหญ่  หากพระเยซูได้ทรงเริ่มต้นพระราชกิจของพระองค์เมื่อพระชันษาเจ็ดหรือแปดปี มนุษย์จะไม่ถือว่าพระองค์ทรงเป็นเด็กอัจฉริยะหรอกหรือ?  ผู้คนทั้งหมดจะไม่คิดว่าพระองค์ทรงเป็นเด็กคนหนึ่งหรอกหรือ?  ผู้ใดจะพบว่าพระองค์ทรงน่าเชื่อถือ?  เด็กที่อายุเจ็ดหรือแปดปีไม่สูงไปกว่าแท่นปราศรัยที่ตั้งอยู่ข้างหน้าพระองค์—พระองค์จะทรงเหมาะกับการเทศนาหรือไม่?  ก่อนที่สภาวะความเป็นมนุษย์ปกติของพระองค์จะเป็นผู้ใหญ่ พระองค์ไม่ทรงเหมาะสมกับกิจนี้  เมื่อคำนึงถึงสภาวะความเป็นมนุษย์ของพระองค์ที่ยังไม่เป็นผู้ใหญ่ งานนั้นก็แค่ไม่สามารถบรรลุถึงได้ในสัดส่วนที่พอสมควรเลยทีเดียว  พระราชกิจของพระวิญญาณของพระเจ้าในเนื้อหนังยังถูกควบคุมด้วยหลักธรรมของพระราชกิจนั้นเองด้วยเช่นกัน  มีเพียงเมื่อพระองค์ทรงมีพร้อมด้วยสภาวะความเป็นมนุษย์ปกติเท่านั้น พระองค์จึงทรงสามารถเข้ารับพระราชกิจและรับหน้าที่ของพระบิดาได้  เมื่อนั้นเท่านั้นพระองค์จึงเริ่มต้นพระราชกิจของพระองค์ได้  ในวัยเด็กของพระองค์ พระเยซูยังไม่ทรงสามารถจับใจความสิ่งใดเกี่ยวกับสิ่งที่ได้เกิดขึ้นในยุคเก่าแก่ได้มากนัก และพระองค์ได้มาเข้าใจโดยผ่านทางการถามเหล่าครูในธรรมศาลาเท่านั้น  หากพระองค์ได้ทรงเริ่มต้นพระราชกิจของพระองค์ทันทีที่พระองค์ทรงเรียนรู้การตรัส จะเป็นไปได้อย่างไรสำหรับพระองค์ที่จะไม่ทรงทำความผิดพลาด?  จะเป็นไปได้อย่างไรที่พระเจ้าอาจจะสามารถทำการก้าวพลาด?  ดังนั้น จึงมีเพียงหลังจากที่พระองค์สามารถที่จะทรงพระราชกิจได้เท่านั้นพระองค์จึงได้ทรงเริ่มต้นพระราชกิจของพระองค์ พระองค์มิได้ทรงดำเนินพระราชกิจจนกระทั่งพระองค์ทรงมีความสามารถอย่างเต็มที่ในการเข้ารับพระราชกิจนั้น  เมื่อพระชันษา 29 ปี พระเยซูทรงเติบโตเต็มที่อย่างยิ่งแล้วและสภาวะความเป็นมนุษย์ของพระองค์ก็เพียงพอที่จะเข้ารับพระราชกิจที่พระองค์ต้องทรงทำ  เป็นตอนนั้นเท่านั้นเองที่พระวิญญาณของพระเจ้าได้ทรงเริ่มต้นทรงพระราชกิจในตัวพระองค์อย่างเป็นทางการ  ในเวลานั้น ยอห์นได้ตระเตรียมมาเป็นเวลาเจ็ดปีแล้วเพื่อที่จะเปิดหนทางให้แก่พระองค์ และในการสรุปปิดตัวงานของเขานั้น เขาถูกโยนเข้าคุก  เมื่อนั้นภาระหนักจึงได้ตกอยู่กับพระเยซูอย่างครบถ้วนบริบูรณ์  หากพระองค์ได้ทรงเข้ารับพระราชกิจนี้เมื่อพระชันษา 21 หรือ 22 ปี ในเวลาที่สภาวะความเป็นมนุษย์ของพระองค์ยังคงขาดพร่องอยู่ เมื่อพระองค์เพิ่งได้เข้าสู่วัยผู้ใหญ่ตอนต้นเท่านั้น และมีสิ่งต่างๆ มากมายที่พระองค์ยังคงไม่เข้าพระทัย เช่นนั้นแล้วพระองค์ก็คงจะไม่ทรงสามารถเข้าควบคุมได้  ในเวลานั้น ยอห์นได้ดำเนินงานของเขาไปแล้วเป็นระยะเวลาหนึ่งก่อนที่พระเยซูจะได้ทรงเริ่มต้นพระราชกิจของพระองค์ ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้นพระองค์ก็ทรงเข้าสู่วัยกลางคนแล้ว  ในวัยนั้น สภาวะความเป็นมนุษย์ปกติของพระองค์ก็เพียงพอที่จะเข้ารับพระราชกิจที่พระองค์ควรทรงทำ  บัดนี้ พระเจ้าผู้ประสูติเป็นมนุษย์ก็ทรงมีสภาวะความเป็นมนุษย์ปกติด้วยเช่นกัน และถึงแม้ว่าจะทรงห่างไกลจากการเป็นผู้ใหญ่เมื่อเปรียบเทียบกับผู้สูงวัยกว่าท่ามกลางพวกเจ้า แต่สภาวะความเป็นมนุษย์นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะเข้ารับพระราชกิจของพระองค์  รูปการณ์แวดล้อมที่ห้อมล้อมพระราชกิจของวันนี้ไม่เหมือนกันอย่างสิ้นเชิงกับรูปการณ์แวดล้อมในยุคของพระเยซู  เหตุใดเล่าพระเยซูจึงได้ทรงเลือกอัครทูตสิบสองคน?  ทั้งหมดนั้นเพื่อเป็นการเกื้อหนุนพระราชกิจของพระองค์และร่วมมือกับพระราชกิจนั้น  ในด้านหนึ่ง มันเป็นการวางรากฐานสำหรับพระราชกิจของพระองค์ในเวลานั้น ในขณะที่อีกด้านหนึ่งมันเป็นการวางรากฐานสำหรับพระราชกิจของพระองค์ในยุคที่จะตามมา  ตามพระราชกิจในเวลานั้นแล้ว เป็นเจตนารมณ์ของพระเยซูนั่นเองในการเลือกอัครทูตสิบสองคน เหมือนเป็นเจตนารมณ์ของพระเจ้าพระองค์เอง  พระองค์ทรงเชื่อว่าพระองค์ควรทรงเลือกอัครทูตสิบสองคนแล้วจึงทรงนำทางพวกเขาไปประกาศในทุกที่  แต่วันนี้ ไม่มีความจำเป็นเลยสำหรับการนี้ท่ามกลางพวกเจ้า!  เมื่อพระเจ้าผู้ประสูติเป็นมนุษย์ทรงพระราชกิจในเนื้อหนัง มีหลักธรรมต่างๆ มากมาย และมีเรื่องต่างๆ มากมายที่มนุษย์แค่ไม่เข้าใจ มนุษย์ใช้มโนคติที่หลงผิดของเขาเองอย่างสม่ำเสมอเพื่อที่จะประเมินวัดพระองค์ หรือเพื่อสร้างข้อเรียกร้องที่มากเกินไปจากพระเจ้า  กระนั้นจนถึงวันนี้แล้ว ผู้คนจำนวนมากไม่ตระหนักรู้โดยสิ้นเชิง ว่าความรู้ของพวกเขาประกอบด้วยมโนคติที่หลงผิดของพวกเขาเองเพียงอย่างเดียว  ไม่ว่าจะเป็นยุคใดหรือสถานที่ใดที่พระเจ้าประสูติเป็นมนุษย์ หลักธรรมทั้งหลายสำหรับพระราชกิจของพระองค์ในเนื้อหนังยังคงไม่เปลี่ยนแปลง  พระองค์ไม่ทรงสามารถบังเกิดเป็นมนุษย์แต่ทว่าเหนือกว่าเนื้อหนังในพระราชกิจของพระองค์ได้ นับประสาอะไรที่พระองค์จะประสูติเป็นมนุษย์แต่ทว่าไม่ทรงพระราชกิจภายในสภาวะความเป็นมนุษย์ปกติของเนื้อหนังนี้  มิฉะนั้นแล้ว นัยสำคัญแห่งการประสูติเป็นมนุษย์ของพระเจ้าก็คงจะสลายไปเป็นความสูญเปล่า และพระวจนะทรงบังเกิดเป็นมนุษย์ก็คงจะกลายเป็นไร้ความหมายโดยสิ้นเชิง  ยิ่งไปกว่านั้น มีเพียงพระบิดาในสวรรค์ (พระวิญญาณ) เท่านั้นที่ทรงรู้เกี่ยวกับการประสูติเป็นมนุษย์ของพระเจ้า และไม่มีผู้อื่นรู้  ไม่แม้แต่เนื้อหนังพระองค์เองหรือบรรดาทูตสื่อสารแห่งสวรรค์  เมื่อเป็นดังนี้แล้ว พระราชกิจของพระเจ้าในเนื้อหนังก็ล้วนเป็นปกติมากยิ่งขึ้นและล้วนสามารถดียิ่งขึ้นในการแสดงให้เห็นว่า พระวจนะได้บังเกิดเป็นมนุษย์โดยแท้ และเนื้อหนังหมายถึงมนุษย์ปกติและธรรมดาคนหนึ่ง

บางคนอาจประหลาดใจว่า “เหตุใดยุคนั้นต้องได้รับการนำเข้ามาโดยพระเจ้าพระองค์เอง?  สิ่งมีชีวิตทรงสร้างหนึ่งไม่สามารถทำแทนพระองค์ได้หรือ?”  พวกเจ้าล้วนตระหนักรู้ว่าพระเจ้าทรงบังเกิดเป็นมนุษย์เพื่อแสดงออกถึงจุดประสงค์แห่งการนำยุคใหม่เข้ามา และแน่นอนว่า เมื่อพระองค์ทรงนำยุคใหม่เข้ามา พระองค์จะได้ทรงสรุปปิดตัวยุคก่อนหน้านั้นไปแล้วในเวลาเดียวกัน  พระเจ้าทรงเป็นองค์ปฐมและองค์อวสาน เป็นพระองค์ด้วยพระองค์เองนั่นเองที่ทรงทำให้พระราชกิจของพระองค์เคลื่อนไหว และดังนั้นก็ต้องเป็นพระองค์ด้วยพระองค์เองที่ทรงสรุปปิดตัวยุคก่อนหน้านั้น  นี่คือข้อพิสูจน์ของการที่พระองค์ทำให้ซาตานพ่ายแพ้และการที่พระองค์ทรงพิชิตโลก  แต่ละครั้งที่พระองค์ทรงพระราชกิจท่ามกลางมนุษย์ด้วยพระองค์เอง มันเป็นการเริ่มต้นการสู้รบครั้งใหม่  หากไม่มีการเริ่มต้นงานใหม่ ก็คงจะไม่มีการสรุปปิดตัวของงานเก่าเป็นธรรมดา  และเมื่อไม่มีการสรุปปิดตัวงานเก่า นี่ก็เป็นข้อพิสูจน์ว่าการสู้รบกับซาตานยังไม่มาถึงปลายทาง  มีเพียงเมื่อพระเจ้าพระองค์เองเสด็จมาและทรงดำเนินพระราชกิจใหม่ท่ามกลางมนุษย์เท่านั้น มนุษย์จึงสามารถหลุดพ้นจากอำนาจของซาตานได้โดยสิ้นเชิง และได้รับชีวิตใหม่และการเริ่มต้นใหม่  มิฉะนั้นมนุษย์จะต้องดำรงชีวิตอยู่ในยุคเก่าไปตลอดกาลและดำรงชีวิตอยู่ภายใต้อิทธิพลเก่าๆ ของซาตานไปตลอดกาล  ด้วยทุกยุคที่พระเจ้าได้ทรงนำนั้น มนุษย์ส่วนหนึ่งได้รับการปลดปล่อยเป็นอิสระ และด้วยเหตุนั้นมนุษย์จึงรุดหน้าไปพร้อมกับพระราชกิจของพระเจ้าไปสู่ยุคใหม่  ชัยชนะของพระเจ้าหมายถึงชัยชนะสำหรับคนเหล่านั้นทั้งหมดที่ติดตามพระองค์  หากเผ่าพันธุ์ของมนุษย์ที่ทรงสร้างได้รับหน้าที่ให้ทำการสรุปปิดตัวยุค เช่นนั้นแล้วไม่ว่าจะเป็นจากมุมมองของมนุษย์หรือของซาตาน การนี้คงจะไม่เป็นมากไปกว่าการกระทำของการต่อต้านหรือทรยศพระเจ้า ไม่ใช่การกระทำแห่งการนบนอบพระเจ้า และงานของมนุษย์ก็คงจะกลายเป็นเครื่องมือสำหรับซาตาน  มีเพียงเมื่อมนุษย์นบนอบและติดตามพระเจ้าในยุคที่พระเจ้าพระองค์เองทรงนำเข้ามาเท่านั้นซาตานจึงจะถูกโน้มน้าวอย่างเต็มที่ เพราะนั่นคือหน้าที่ของสิ่งมีชีวิตทรงสร้าง  ดังนั้น เรากล่าวว่าพวกเจ้าจำเป็นแต่เพียงต้องติดตามและนบนอบเท่านั้น และไม่มีการพึงประสงค์สิ่งใดจากพวกเจ้าอีก  นี่คือสิ่งที่เป็นความหมายของการที่แต่ละคนรักษาหน้าที่ของเขาและแต่ละคนปฏิบัติหน้าที่รับผิดชอบเฉพาะของเขา  พระเจ้าทรงพระราชกิจของพระองค์เอง และไม่มีความจำเป็นสำหรับมนุษย์ที่ต้องทำการนั้นแทนพระองค์ อีกทั้งพระองค์ไม่ทรงมีส่วนร่วมในงานของสิ่งมีชีวิตทรงสร้าง  มนุษย์ปฏิบัติหน้าที่ของเขาเองและไม่มีส่วนร่วมในพระราชกิจของพระเจ้า  การนี้เท่านั้นคือการนบนอบ และการพิสูจน์ถึงความพ่ายแพ้ของซาตาน  หลังจากที่พระเจ้าพระองค์เองได้ทรงเสร็จสิ้นการนำยุคใหม่เข้ามา พระองค์ก็ไม่เสด็จลงมาทรงพระราชกิจท่ามกลางมวลมนุษย์ด้วยพระองค์เองอีกต่อไป  เป็นเพียงเมื่อนั้นเท่านั้นมนุษย์จึงจะก้าวเข้าสู่ยุคใหม่อย่างเป็นทางการเพื่อปฏิบัติหน้าที่ของเขาและดำเนินภารกิจของเขาในฐานะสิ่งมีชีวิตทรงสร้าง  เหล่านี้คือหลักธรรมที่พระเจ้าทรงใช้ในการทรงพระราชกิจ ซึ่งไม่มีผู้ใดอาจฝ่าฝืนได้  มีเพียงการทรงพระราชกิจในหนทางนี้เท่านั้นที่สมเหตุสมผลและมีเหตุผล  พระราชกิจของพระเจ้าจะถูกทำโดยพระเจ้าพระองค์เอง  พระองค์นั่นเองทรงเป็นผู้ทำให้พระราชกิจของพระองค์เคลื่อนที่ และพระองค์นั่นเองทรงเป็นผู้สรุปปิดตัวพระราชกิจของพระองค์  พระองค์นั่นเองทรงเป็นผู้วางแผนพระราชกิจนั้น และพระองค์นั่นเองทรงเป็นผู้บริหารจัดการพระราชกิจ และยิ่งไปกว่านั้น พระองค์นั่นเองทรงเป็นผู้นำพาพระราชกิจไปสู่การผลิดอกออกผล  ดังที่ระบุไว้ในพระคัมภีร์ว่า “เราเป็นปฐมกาลและอวสาน เราคือผู้หว่านและผู้เก็บเกี่ยว”  ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับพระราชกิจแห่งการบริหารจัดการของพระองค์นั้นกระทำโดยพระเจ้าพระองค์เอง  พระองค์ทรงเป็นองค์อธิปัตย์ของแผนการบริหารจัดการหกพันปี ไม่มีผู้ใดสามารถทำพระราชกิจของพระองค์แทนพระองค์ได้ และไม่มีผู้ใดสามารถนำพาพระราชกิจของพระองค์มาสู่การปิดตัวได้ เพราะพระองค์นั่นเองทรงเป็นผู้ถือครองทุกสิ่งทุกอย่างไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์  เมื่อได้ทรงสร้างโลกแล้ว พระองค์จะทรงนำทางทั้งโลกให้ดำรงชีวิตอยู่ในความสว่างของพระองค์ และพระองค์จะทรงสรุปปิดตัวทั้งยุคด้วยเช่นกัน ด้วยเหตุนี้จึงเป็นการนำพาแผนการทั้งหมดทั้งมวลของพระองค์ไปสู่การผลิดอกออกผล!