165 รอยอันเป็นนิรันดร์

1 เมื่อตื่นจากฝันร้าย ฉันต่อสู้ดิ้นรนไม่ให้หลับกลับไปอีก ถูกหลอกหลอนโดยอดีตที่แสนเจ็บปวดของฉัน นั่นคือ ฉันเคยถูกจับและถูกทรมานเพราะการเชื่อในพระเจ้าของฉัน—และ เมื่ออยากที่จะมีชีวิตและกลัวความตาย ฉันก็พุ่งดิ่งเข้าสู่การทดลอง  ต่อหน้าซาตาน ฉันปฏิเสธพระเจ้า ซึ่งทำให้ฉันเป็นรอยมลทินที่ไม่มีวันสามารถขัดถูให้สะอาดได้  ความสับสนอลหม่านในหัวใจฉันเลวร้ายกว่าความตาย  ฉันอับอายเกินกว่าที่จะเข้าเฝ้าพระเจ้า และแต่ละวัน น้ำตาได้หลั่งไหลลงใบหน้าของฉัน  ครั้งหนึ่งฉันได้ให้คำปฏิญาณศักดิ์สิทธิ์ว่าจะละทิ้งทุกอย่างและติดตามพระเจ้าตลอดกาล และฉันได้ตัดสินใจแน่วแน่ว่าไม่สำคัญว่าความทุกข์ยากจะยิ่งใหญ่เพียงใด ความรักของฉันที่มีต่อพระเจ้าก็จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง  วันนี้ คำสาบานของฉันกลายเป็นคำโกหก กล่าวคือ ฉันได้หันหลังให้กับความเชื่อของฉันและได้ละทิ้งความชอบธรรม ทำให้พระทัยของพระเจ้าโศกเศร้า  ฉันได้สูญเสียการทรงสถิตของพระเจ้าไปแล้ว และทั้งหมดที่เหลืออยู่ก็คือความหวาดกลัวและความมืดมิดอันไร้ขีดจำกัด

2 ในเวลาหลายปีแห่งการเชื่อในพระเจ้าของฉัน ฉันไม่เคยไล่ตามเสาะหาความจริงละไม่เคยเป็นคำพยานที่แท้จริงเลย  ฉันแค่พึงพอใจกับการทำงานปรนนิบัติเพื่อพระเจ้าเป็นการแลกเปลี่ยนกับปลายทางที่ไม่มีความตายในช่วงระหว่างยุคสุดท้าย  ฉันไม่มีความเคารพต่อพระเจ้า และนับประสาอะไรที่ฉันจะซาบซึ้งว่าชีวิตและความตายถูกควบคุมโดยพระเจ้า  ในการเผชิญหน้ากับความทุกข์ยาก ฉันทะนุถนอมชีวิตของฉันเอง และสูญเสียคำพยานของฉันเมื่อถูกทดสอบ  ฉันหันหลังให้กับพระเจ้าและล่วงเกินพระอุปนิสัยของพระองค์เพื่อปกป้องชีวิตของฉันเอง—เป็นการฝ่าฝืนที่น่าอับอาย เป็นตราชั่วนิรันดร์ที่ฝังลึกภายในหัวใจของฉัน  หากฉันสามารถย้อนเวลากลับไปได้ ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตของฉัน ฉันก็จะไม่ประวิงเวลาการดำรงอยู่ที่ไร้เกียรติเช่นนี้ หัวใจของฉันปวดร้าวด้วยความสำนึกผิด ราวกับถูกแทง และฉันถวิลหาที่จะได้รับความสงสารของพระเจ้าอีกครั้ง

3 การพิพากษาแห่งพระวจนะของพระเจ้าทิ่มแทงส่วนลึกของหัวใจฉัน กล่าวคือ ฉันมองเห็นว่าธรรมชาติของฉันคือธรรมชาติแห่งการทรยศ  หลังจากล้มเหลว หลังจากล่มจม ในท้ายที่สุดฉันก็ตื่นขึ้น และได้เข้าใจว่าไม่มีสิ่งใดมีค่ามากไปกว่าการได้รับความจริง  ฉันรังเกียจตัวฉันเองที่ได้ทำให้เวลาสูญเปล่าไปมากมายเช่นนั้น  ฉันไม่อาจแก้ไขสำหรับการทำให้พระเจ้าทรงผิดหวังได้ กล่าวคือ  มันคือรอยที่ไม่อาจลบได้ รอยที่กลายเป็นบ่อเกิดแห่งความปวดร้าวชั่วนิรันดร์ในหัวใจของฉัน  ฉันพยายามเสาะแสวงเพียงเพื่อไล่ตามเสาะหาความจริงเพื่อชดเชยการฝ่าฝืนของฉัน เพื่อใช้ชีวิตตามความซื่อสัตย์สุจริตและเกียรติยศอันน้อยนิด เพื่อที่จะเป็นสิ่งทรงสร้างที่แท้จริงของพระเจ้า  ฉันจะทำการปรนนิบัติด้วยความยินดี ต่อให้ไม่มีบั้นปลายรอคอยฉันอยู่ ไม่ว่าพระเจ้าทรงต้องประสงค์ฉันหรือไม่ ฉันจะติดตามพระเจ้าไปตลอดชีวิตของฉัน จนถึงปลายทางสุดท้าย  มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่สามารถช่วยฉันให้รอดได้

ก่อนหน้า: 164 ความรักของฉันที่มีต่อพระเจ้าแข็งแกร่งขึ้นผ่านความทุกข์ยาก

ถัดไป: 166 ขอให้พวกเรารู้จักความน่ารักชื่นชมของพระเจ้า

ปี 2022 โรคระบาดร้ายแรงมากขึ้นเรื่อยๆ และภัยพิบัติต่างๆ เช่น แผ่นดินไหว การกันดารอาหาร และสงครามยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องเช่นกัน พระเจ้าทรงมีพระประสงค์อะไรเบื้องหลังภัยพิบัติเหล่านี้? เข้าร่วมการเทศนาออนไลน์แล้วจะบอกคำตอบให้แก่คุณ

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง

การตั้งค่า

  • ข้อความ
  • ธีม

สีเข้ม

ธีม

แบบอักษร

ขนาดตัวอักษร

ระยะห่างบรรทัด

ระยะห่างบรรทัด

ความกว้างของหน้า

เนื้อหา

ค้นหา

  • ค้นหาข้อความนี้
  • ค้นหาในหนังสือนี้

ติดต่อเราผ่าน Messenger