Intro

ในช่วงระยะของราชกิจในยุคสุดท้าย

มนุษย์ได้เห็นความรัก

การตีสอน พิพากษาของพระเจ้า

พระเจ้าทรงจัดหาเกื้อหนุน

ให้ความรู้แจ้งและทรงนำ

ให้มนุษย์มองเห็นพระเจตนารมณ์

และเห็นความจริงที่พระองค์ประทานให้มนุษย์

Verse 1

พระองค์ไม่ทรงบ่มวินัย

สั่งสอนแบบเดิมเสมอไป

ไม่แสดงความผ่อนปรน

และความกลั้น ทนอยู่เรื่อยไป

แต่ทรงจัดเตรียมหนทาง

ให้แต่ละคนโดยไม่เหมือนกัน

ตามช่วงระยะของคน

ตามขีดความสามารถและวุฒิภาวะ

พระองค์ทรงทำมากมายเพื่อคน

ทุ่มทุนโดยไม่มีใครรู้เลย

Verse 2

รักของพระเจ้านั้นจริง

ด้วยพระคุณของพระองค์

มนุษย์รอดพ้นความวิบัติ

หลายต่อหลายคราและอีกครั้ง

พระองค์ทรงยอมทน

ต่อความอ่อนแอของมนุษย์

ทรงตีสอน พิพากษา

ให้มนุษย์เห็นความเสื่อมทรามของผู้คน

พวกเขาจะค่อยๆเข้าใจ

ถึงแก่นแท้ซาตานของคน

Chorus 1

สิ่งที่พระเจ้าทรงนำ จัดเตรียมแก่มนุษย์

แสดงแก่นแท้ของความจริง

ให้มนุษย์รู้สิ่งที่คนต้องการ

เส้นทางที่ควรเลือกเดิน

รู้ค่า ความหมายของชีวิต

และรู้วิธีก้าวไป

Verse 3

หนทางที่ทรงพระราชกิจ

คือความพยายามที่ไม่หยุด

ปลุกใจของคน

เพื่อให้มนุษย์ตระหนักรู้

ว่าใครเกื้อหนุน นำทาง

ว่ามนุษย์นั้นมาจากไหน

มนุษย์มาจากไหน

ใครคือพระผู้สร้าง และผู้ควรนมัสการ

เมื่อนั้นมนุษย์จะรู้เส้นทาง

เพื่อเดินเข้าหาพระองค์

Chorus 2

ทั้งหมดล้วนเพื่อฟื้นคืนหัวใจคน

ให้คนรู้สิ่งที่อยู่ในพระหทัย

และคนจะเข้าใจความห่วงใย

ความคิดที่ซ่อนข้างหลัง

พระราชกิจของพระองค์

ที่ช่วยมนุษย์ให้รอด

Verse 4

เมื่อหัวใจของมนุษย์ฟื้นคืน

เขาย่อมไม่มีความอยาก

ที่จะใช้ชีวิต

กับอุปนิสัยอันเสื่อมทราม

แต่จะแสวงหาความจริงให้พึงพอพระทัย

เมื่อพวกเขา

ตัดตนเองขาดจากซาตานสำเร็จ

แล้วจะรอดและปลอดภัย

ซาตานจะสูญสิ้นอำนาจ

ล่อลวงคนไม่ได้อีกต่อไป

Outro

เช่นนั้นมนุษย์ก็จะร่วมมือ

ในราชกิจและวจนะ

เพื่อสนองพระทัยพระองค์

บรรลุความยำเกรงพระเจ้า หลบเลี่ยงความชั่ว

นี่คือเหตุที่ทรงเริ่มราชกิจ

นี่คือเหตุที่ทรงเริ่มราชกิจ

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระเจ้าพระองค์เอง พระผู้ทรงเอกลักษณ์ 6