1 ไม่ว่าคนเราเข้าใจความจริงมากเพียงใด คนเราได้ลุล่วงหน้าที่ไปแล้วมากเท่าใด คนเราได้รับประสบการณ์ไปมากเพียงใดในขณะที่ลุล่วงหน้าที่เหล่านั้น วุฒิภาวะของคนเรายิ่งใหญ่หรือเล็กน้อยเพียงใด หรือคนเราอยู่ในสภาพแวดล้อมจำพวกใด สิ่งที่คนเราจะขาดเสียไม่ได้ก็คือว่า คนเราต้องเชิดชูบูชาพระเจ้าและพึ่งพาพระองค์ในทุกสิ่งทุกอย่างที่คนเราทำ  นี่คือปัญญาจำพวกที่ยิ่งใหญ่ที่สุด  ต่อให้คนเราได้มาเข้าใจความจริงมากมายแล้ว การนั้นจะใช้ได้หรือหากคนเราไม่พึ่งพาพระเจ้า?  ผู้คนบางคน หลังจากได้เชื่อในพระเจ้ามายาวนานขึ้นเล็กน้อยแล้ว ก็ได้มาเข้าใจความจริงบางอย่าง และได้ก้าวผ่านบททดสอบสองสามอย่าง  พวกเขาอาจได้รับประสบการณ์ที่สัมพันธ์กับชีวิตจริงมาเล็กน้อย แต่พวกเขาไม่เข้าใจว่าจะเชิดชูบูชาและพึ่งพาพระองค์อย่างไร  ผู้คนเช่นนั้นครองปัญญาหรือไม่?  พวกเขาเป็นผู้คนที่โง่เขลามากที่สุด และเป็นจำพวกที่คิดว่าตัวพวกเขาเองหลักแหลม พวกเขาไม่ยำเกรงพระเจ้าและไม่หลบเลี่ยงความชั่ว

2 การพูดคุยเกี่ยวกับคำสอนฝ่ายจิตวิญญาณมากมาย ไม่เทียบเท่ากับการเข้าใจความจริง นับประสาอะไรที่การนั้นจะเทียบเท่ากับการจับใจความน้ำพระทัยของพระเจ้าในทุกสถานการณ์  ด้วยเหตุนี้ จึงมีบทเรียนที่สำคัญอย่างยิ่งบทหนึ่งให้เรียนรู้ในที่นี้: นั่นก็คือว่า ผู้คนจำเป็นที่จะต้องเชิดชูบูชาพระเจ้าในทุกสรรพสิ่ง และว่าโดยการทำเช่นนั้น พวกเขาสามารถสัมฤทธิ์การพึ่งพาพระเจ้าได้  โดยการพึ่งพาพระเจ้าเท่านั้น พวกเขาจึงจะมีเส้นทางให้ติดตาม  ในที่นี้ มีปัญหาร้ายแรงอย่างหนึ่ง ซึ่งก็คือว่า ผู้คนทำสิ่งทั้งหลายมากมายโดยอาศัยประสบการณ์ของพวกเขาและกฎเกณฑ์ที่พวกเขาได้เข้าใจ และการจินตนาการแบบมนุษย์เฉพาะอย่างใดอย่างหนึ่ง  เช่นนั้นแล้ว จึงค่อนข้างลำบากยากเย็นที่จะเชิดชูบูชาพระเจ้าและพึ่งพาพระองค์ และง่ายที่จะปฏิบัติตนตามความอยากได้อยากมีของคนเราเอง  แม้ว่าผู้คนเช่นนั้นอาจไม่ทำความชั่วเลย แต่พระเจ้ายังคงไม่พึงพอพระทัย  เพราะฉะนั้น ปัญญาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการเชิดชูบูชาพระเจ้าและพึ่งพาพระองค์ในทุกสรรพสิ่ง

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 3 บทเสวนาโดยพระคริสต์แห่งยุคสุดท้าย, การเชื่อในพระเจ้าต้องเริ่มจากการมองทะลุกระแสนิยมอันชั่วของโลก