Verse 1

แม้โยบไม่เคยได้ยินพระวจนะ หรือได้เห็นพระเจ้า

แต่ในใจของเขามีที่สำหรับพระเจ้า

ท่าทีของเขาต่อพระเจ้าคือ

สาธุการพระนามพระยาห์เวห์

เขาสาธุการพระนามพระเจ้าโดยไร้เงื่อนไข

ไม่คำนึงถึงบริบท ไม่ผูกมัดกับเหตุผลใด

โยบมอบหัวใจของเขาให้กับพระเจ้า

ยอมให้พระเจ้าทรงทำการควบคุม

ทุกความคิด แผนการ และการตัดสินใจ

ถูกนำวางเผยต่อพระเจ้าโดยไม่ปกปิด

เขาไม่ได้ต่อต้านพระเจ้าอยู่ภายในใจ

และไม่เคยขอให้พระเจ้าทำ

หรือมอบสิ่งใดให้ตัวเขาเอง

และไม่เก็บงำความต้องการอันมากเกินควร

ที่เขาจะได้จากการนมัสการพระองค์

Chorus

โยบไม่ได้คุยเรื่องการค้าขาย

หรือสร้างข้อเรียกร้องอันใดกับพระเจ้า

เขาสรรเสริญพระนาม

เพราะสิทธิอำนาจและมหาฤทธานุภาพ

ในการทรงปกครองเหนือทุกสรรพสิ่ง

โยบสรรเสริญโดยไม่คิด

ว่าจะได้รับพระพรหรือต้องเผชิญความวิบัติ

Verse 2

โยบเชื่อว่าไม่ว่าพระเจ้าทรงอวยพรผู้คน

หรือให้พวกเขาเผชิญความวิบัติ

ฤทธานุภาพและสิทธิอำนาจจะไม่เปลี่ยนแปลง

ไม่ว่ารูปการณ์จะเป็นอย่างไร

การสรรเสริญควรมีแด่พระนาม

ความจริงที่พระเจ้าทรงอวยพรคน

เพราะอธิปไตยของพระเจ้า

และเมื่อวิบัติตกมาถึงมนุษย์ก็เช่นกัน

นั่นเป็นเพราะอธิปไตยของพระองค์

สิทธิอำนาจและฤทธานุภาพ

ปกครอง จัดเตรียมทุกสิ่งสรรพเพื่อมนุษย์

พระเจ้าสาธิตการนี้ในชะตามนุษย์อันสุดคาดเดา

ไม่ว่ามนุษย์มองอย่างไร

การสรรเสริญควรมีแด่พระนาม

นี่คือสิ่งที่โยบได้ประสบการณ์

และได้มารู้ในช่วงหลายปีของชีวิต

ทุกสิ่งที่โยบคิดและกระทำ

ไปถึงพระเนตร พระกรรณ

และพระองค์ทรงเห็นเป็นสำคัญ

พระเจ้าทรงเชิดชูความรู้ของโยบ

ทะนุถนอมเขาที่มีหัวใจเป็นเช่นนี้

Bridge

ใจของโยบเฝ้ารอคอยการทรงบัญชา

ไม่สำคัญว่าที่ไหนหรือเมื่อไหร่

เขายินดีต้อนรับทุกสิ่งที่ตกแก่เขา

เขาไม่เรียกร้องสิ่งใดจากพระองค์

เขาเรียกร้องกับตัวเขาเอง

ให้เฝ้ารอ ยอมรับ เผชิญหน้า และเชื่อฟัง

ทุกการจัดการเตรียมการจากพระเจ้า

โยบเชื่อว่านี่เป็นหน้าที่ของเขาเอง

และนั่นตรงกับสิ่งที่พระเจ้าทรงต้องการ

Chorus

โยบไม่ได้คุยเรื่องการค้าขาย

หรือสร้างข้อเรียกร้องอันใดกับพระเจ้า

เขาสรรเสริญพระนาม

เพราะสิทธิอำนาจและมหาฤทธานุภาพ

ในการทรงปกครองเหนือทุกสรรพสิ่ง

โยบสรรเสริญโดยไม่คิด

ว่าจะได้รับพระพรหรือต้องเผชิญความวิบัติ

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระราชกิจของพระเจ้า พระอุปนิสัยของพระเจ้า และพระเจ้าพระองค์เอง 2