363 ผู้คนไม่รู้ว่าพวกเขาต่ำต้อยเพียงใด
Verse 1
ภายในจิตใจของมนุษย์นั้นคิดว่า
พระเจ้านั้นทรงสาปแช่งพวกเขาเสมอ
ผู้คนจึงไม่ใส่ใจในพระองค์
พวกเขามักทำเย็นชาต่อพระองค์
พระเจ้าจึงตรัสว่าคนไร้ศีลธรรม
และพวกเขาไร้ซึ่งเหตุผลใดๆ
เป็นเพราะความคิดผิดในหัวใจ
พวกเขาขาดพร่องกระทั่งความรู้สึกแบบคน
Verse 2
คนไม่สนใจความรู้สึกพระเจ้า
แต่กลับใช้สิ่งที่เรียกว่า"ความชอบธรรม"
มาจัดการกับพระองค์
คนเป็นแบบนี้มานานหลายปี
อุปนิสัยคนไม่เคยเปลี่ยนแปลง
คนไม่ถนอมความล้ำค่าของตน
จึงเรียกได้ว่าไร้ค่าและต่ำช้า
ไม่รักในตนเอง เฝ้าทำร้ายตน
นี่ไม่แสดงว่าคนไร้ค่าหรือไร?
Verse 3
มนุษยชาตินั้นเหมือนหญิงไร้ศีลธรรม
เล่นเกมกับตัวเองและเต็มใจมอบตัวเอง
ให้ผู้อื่นมาล่วงละเมิดตน
แต่คนกลับมองไม่เห็นความต้อยต่ำตน
ความพึงใจของเขาคือการทำงาน
ให้กับผู้คน พูดคุยกับผู้คน
นั่นเป็นการมอบตนเองให้ผู้อื่น
นี่ไม่ใช่ความโสมมของคนหรือไร
Bridge
เพราะเขานั้นไม่รู้จักตัวเอง
ความอยากอวดเสน่ห์ซึ่งสำแดง
ความอัปลักษณ์ของตน
คือข้อบกพร่องใหญ่สุด
ที่พระเจ้าทรงรังเกียจที่สุด
ไม่มีความสัมพันธ์อันเหมาะสมระหว่างผู้คน
ฉะนั้นจะมีความสัมพันธ์อันเหมาะสม
กับพระเจ้าได้เช่นไร
Verse 4
พระเจ้าได้ตรัสกับมนุษย์ไว้มากมาย
เพื่อจะได้ทรงดำรงอยู่ในหัวใจคน
คนจะได้ปลดเปลื้องตนจากรูปเคารพทั้งปวง
ที่พักอาศัยอยู่ในหัวใจของผู้คน
พระเจ้าจะได้สามารถกวัดแกว่งฤทธานุภาพ
เหนือมวลมนุษยชาติทั้งปวง
และทรงสัมฤทธิ์ในพระประสงค์ได้
ในการดำรงอยู่บนโลกของพระเจ้า
ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, การตีความความล้ำลึกต่างๆ แห่ง “พระวจนะของพระเจ้าถึงทั้งจักรวาล” บทที่ 14
