1 พระเจ้าทรงกำหนดพิจารณาบทอวสานของผู้คนโดยมีพื้นฐานอยู่บนหลักธรรมหนึ่ง นั่นก็คือ ในท้ายที่สุดแล้ว บทอวสานของผู้คนจะถูกกำหนดพิจารณาไปตามการปฏิบัติและพฤติกรรมของพวกเขา  ผู้คนจำนวนมากที่เชื่อในพระเจ้าไม่มุ่งเน้นไปที่การเข้าใจน้ำพระทัยของพระองค์  พวกเขาคิดว่า ทุกคนที่พระเจ้าได้ทรงลิขิตไว้ล่วงหน้าให้ได้รับการช่วยให้รอด จะได้รับการช่วยให้รอดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และพวกเขาคิดว่า ทุกคนที่พระเจ้าไม่ได้ทรงลิขิตไว้ล่วงหน้าให้ได้รับการช่วยให้รอด จะไม่ได้รับการช่วยให้รอด ไม่สำคัญว่าพวกเขาทำสิ่งใด  พวกเขาคิดว่า พระเจ้าจะไม่ทรงกำหนดพิจารณาบทอวสานของผู้คน โดยมีพื้นฐานอยู่บนการปฏิบัติและพฤติกรรมของพวกเขา  หากนี่คือการคิดของเจ้า เจ้าก็เข้าใจพระเจ้าผิดอย่างมหันต์  หากพระเจ้าได้ทรงกระทำการเช่นนั้นอย่างแท้จริง พระองค์จะทรงชอบธรรมหรือ?

2 เจ้าไม่เห็นพระอุปนิสัยอันชอบธรรมของพระเจ้า และเจ้าเข้าใจพระเจ้าผิดและบิดเบือนเจตนารมณ์ของพระองค์อยู่เสมอ ซึ่งเป็นเหตุให้เจ้ามองโลกในแง่ร้ายและสูญสิ้นความหวังอยู่เสมอ  นี่ไม่ใช่การทำตัวเจ้าเองหรอกหรือ?  ในความเป็นจริงแล้ว เจ้าเข้าใจจริงๆ หรือ และเจ้าแน่ใจในเจตนารมณ์ของพระเจ้าหรือ?  เจ้าได้ใช้ “การลิขิตไว้ล่วงหน้าของพระเจ้า” เพื่อจำกัดวงและปฏิเสธพระวจนะของพระเจ้าเสมอ  นี่เป็นการเข้าใจพระเจ้าผิดอย่างร้ายแรง!  เจ้าไม่เข้าใจพระราชกิจของพระเจ้า และเจ้าไม่เข้าใจน้ำพระทัยของพระองค์ หรือเข้าใจว่าพระองค์ได้ทรงใช้พระดำริมากเพียงใดในทุกสิ่งทุกอย่าง  เจ้าเข้าใจเจตนารมณ์ของพระเจ้าผิด เจ้าไม่เชื่อพระวจนะของพระเจ้า  เจ้าจะสามารถลุล่วงหน้าที่หน้าที่ของเจ้าอย่างถูกต้องเหมาะสม เพื่อให้สมดังน้ำพระทัยของพระเจ้าได้อย่างไร?

3 ผู้คนจำนวนมากมายยิ่งนักไม่เคยได้มุ่งเน้นไปที่การแปลงสภาพอุปนิสัยของพวกเขา และนับประสาอะไรที่พวกเขาจะได้มุ่งเน้นไปที่การนำความจริงไปปฏิบัติ  พวกเขาเพียงให้ความสนใจกับการถามว่าพวกเขาจะได้รับบั้นปลายที่ดีหรือไม่ พระเจ้าจะทรงปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างไร พระองค์ทรงมีการลิขิตไว้ล่วงหน้าสำหรับพวกเขาที่จะเป็นประชากรของพระองค์หรือไม่ และเรื่องคำเล่าลืออื่นๆ เท่านั้น  ผู้คนเช่นนั้นที่ไม่ได้ทำงานที่ซื่อสัตย์ จะสามารถได้รับชีวิตนิรันดร์ได้อย่างไร?  บัดนี้ เราบอกพวกเจ้าอย่างเคร่งขรึมเลยว่า หากบุคคลหนึ่งที่ถูกลิขิตไว้ล่วงหน้าไม่นำความจริงไปสู่การปฏิบัติ เช่นนั้นแล้ว เขาย่อมจะถูกกำจัดทิ้งในท้ายที่สุด และบุคคลหนึ่งผู้ซึ่งสละตัวเขาเองอย่างจริงใจ และทำสุดความสามารถของเขาเพื่อนำความจริงไปสู่การปฏิบัตินั้น ย่อมจะมีความสามารถที่จะอยู่รอดและเข้าไปสู่ราชอาณาจักรของพระเจ้าได้

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 3 บทเสวนาโดยพระคริสต์แห่งยุคสุดท้าย, ภาคที่สาม