225 ฉันปรารถนาที่จะถวายความจงรักภักดีของฉันแด่พระเจ้า
1 เมื่อพระเจ้าได้ทรงปรากฏเป็นมนุษย์เพื่อทรงพระราชกิจ พระองค์ได้ทรงทนทุกข์กับการดูหมิ่นอันใหญ่หลวง พระองค์ได้ทรงแสดงความจริงทั้งหมดเพื่อความรอดของมนุษย์ โดยทรงถ่อมพระทัยและทรงซ่อนเร้น กระนั้นก็ตาม เมื่อฉันได้ยินพระสุรเสียงของพระเจ้า ฉันจำพระองค์ไม่ได้ และฉันได้ติดตามบรรดาศิษยาภิบาลและผู้อาวุโสในการปฏิเสธและทำการตัดสินเกี่ยวกับพระราชกิจของพระองค์ พระเจ้าไม่ได้ทรงลงโทษฉันสำหรับการฝ่าฝืนของฉัน แต่กลับทรงทนยอมรับความไม่เชื่อฟังของฉันและทรงเคาะประตูของฉันแทน เมื่อได้เห็นความสงสารของพระองค์ที่มีต่อฉัน ฉันรู้สึกถึงความอับอายเหลือทน ฉันไม่เหมาะที่จะรับความรักของพระเจ้าอย่างแท้จริง
2 พระวจนะของพระเจ้าทิ่มแทงหัวใจของฉันดังเช่นดาบที่คมกริบ ฉันเห็นว่าความโอหังของฉันได้พรากสำนึกและสภาวะความเป็นมนุษย์ทั้งหมดไปจากฉัน และเห็นว่าฉันใช้มโนคติอันหลงผิดและการจินตนาการเพื่อกล่าวโทษการทรงปรากฏและพระราชกิจของพระองค์ เป็นการขวางกั้นผู้เชื่อมากมายยิ่งนักจากการมีโอกาสที่จะได้รับการช่วยให้รอด ในการต้านทานและทำการตัดสินเกี่ยวกับพระเจ้า ฉันช่างเต็มไปด้วยบาปอย่างแท้จริงอะไรเช่นนี้ ฉันสมควรที่จะถูกพระองค์ทรงสาปแช่งจริงๆ ฉันไม่เหมาะที่จะดำรงชีวิตเฉพาะพระพักตร์พระองค์ การก้าวผ่านการพิพากษาของพระองค์ได้ปลุกฉันให้ตื่นขึ้น และหัวใจของฉันก็เต็มไปด้วยความผิดหวัง ฉันแน่วแน่ที่จะเริ่มต้นใหม่ ที่จะไล่ตามเสาะหาความจริงและทำให้พระเจ้าพึงพอพระทัย พระเจ้าทรงใจดีมีเมตตายิ่งนัก นั่นหลอมละลายความแข็งกระด้างจากหัวใจของฉัน ฉันปรารถนาที่จะปฏิบัติหน้าที่ของฉันอย่างสัตย์ซื่อ และขอเพียงแค่ว่าฉันสามารถนำพาสิ่งชูใจมาสู่พระเจ้าได้เท่านั้น ไม่สำคัญว่าฉันอาจจะเผชิญหน้าการข่มเหงและความทุกข์ยากใหญ่หลวงเพียงใด ฉันจะสัตย์ซื่อไปจนถึงปลายทาง ฉันแน่วแน่ที่จะเป็นคำพยานอันกึกก้องให้พระเจ้าและนำพาพระสิริมาสู่พระองค์