210 ความปรารถนาอันจริงใจที่จะกลับใจ
1
เมื่อได้เห็นวันแห่งพระสิริของพระเจ้าค่อยๆ ใกล้เข้ามา
หัวใจของฉันก็อดไม่ได้ที่จะก่อให้เกิดความโศกเศร้าและความวิตกกังวล
เมื่อคิดย้อนกลับไปที่การเป็นกบฏและการเยาะเย้ยท้าทายพระเจ้าของฉัน
ความสำนึกผิด ความไม่สบายใจ และความเป็นหนี้ก็ท่วมล้นในหัวใจของฉัน
พระเจ้าทรงเลือกฉัน ดังนั้นแล้วฉันจึงกลับไปหาพระองค์และเข้าร่วมงานเลี้ยงของราชอาณาจักร
พระองค์ทรงสอนฉันอย่างจริงจังตั้งใจให้รู้เส้นทางที่ฉันต้องใช้และหนทางที่ฉันควรรักษา
พระองค์ทรงเตือนสติฉันครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ฉันไม่เก็บเอาคำเตือนสตินั้นไปคิด
ฉันยังไม่ได้รับความจริงเลย และไม่ควรค่าที่จะเผชิญหน้าพระเจ้า
2
เป็นเวลาหลายปีในความเชื่อของฉันที่ฉันมองคำสอนเป็นความเป็นจริง
โดยเชื่อว่าการปฏิบัติตามความจริงหมายถึงการทำงานหนัก
ฉันขาดพร่องการเฝ้าเดี่ยวในหน้าที่ของฉัน ทั้งหมดนั้นคือความสะเพร่าและเล่ห์ลวง
เมื่อฉันถูกตัดแต่งและถูกจัดการ ฉันสร้างข้อแก้ตัวและใช้เหตุผลตัดสิน
พระเจ้าทรงจัดการเตรียมการผู้คนและสิ่งทั้งหลายเพื่อทำให้ฉันเพียบพร้อมและช่วยเหลือฉันในการที่จะได้รับความจริง
กระนั้นฉันก็ไม่ได้นบนอบ นับประสาอะไรที่จะแสวงหาความจริง
ฉันเดินบนเส้นทางของพวกฟาริสีอย่างดื้อดึง โดยไม่รู้ที่จะหันหลังกลับ
เมื่อถูกพระเจ้าทรงเกลียดชัง ฉันจึงดำรงชีวิตอยู่ในความมืด ในชีวิตซึ่งแย่กว่าความตาย
3
ทุกพระวจนะแห่งการพิพากษาของพระเจ้าเขย่าหัวใจและดวงจิตของฉัน
หัวใจอันมึนชามานานของฉันกำลังเริ่มที่จะตื่นขึ้นตอนนี้เท่านั้น
ฉันเกลียดชังตัวฉันเองที่แข็งกระด้างยิ่งนักและไม่ไล่ตามเสาะหาความจริง
จบจวนวันนี้ ฉันไม่ได้ดำรงชีวิตตามสิ่งใดเลยนอกจากอุปนิสัยเยี่ยงซาตาน
พระราชกิจของพระเจ้ากำลังมาถึงปลายทาง พระองค์จะทรงหวนคืนสู่ศิโยนในไม่ช้า
การมีความเชื่อแต่ไร้ความสามารถที่จะทำให้พระเจ้าพึงพอพระทัยน่าเวทนาอย่างแท้จริง
ฉันไม่ควรค่าอย่างจริงแท้แก่การดื่มด่ำในพระวจนะของพระองค์และเป็นหนี้พระองค์จริงๆ
การมีชั่วโมงสุดท้ายเหล่านี้ในการที่จะอุทิศแด่พระเจ้าเป็นของประทานที่หายาก
ฉันมุ่งมั่นที่จะไล่ตามเสาะหาความจริงและใช้ชีวิตของฉันในการชดใช้คืนพระคุณของพระองค์