บทที่ 43
เราไม่ได้ย้ำเตือนเจ้าหรือ? จงอย่าหวาดหวั่น เจ้าเพียงไม่ฟังเราเท่านั้น เจ้าช่างเป็นคนที่ไม่รู้จักคิด! เมื่อไรเจ้าจะสามารถเข้าใจหัวใจของเรา? ทุกวันมีความรู้แจ้งใหม่ และทุกวันมีความสว่างใหม่ พวกเจ้าได้จับความเข้าใจในสิ่งเหล่านั้นเพื่อตัวพวกเจ้าเองสักกี่ครั้ง? เราไม่ได้บอกพวกเจ้าด้วยตัวเราเองไปแล้วหรอกหรือ? เจ้ายังคงนิ่งเฉยเหมือนพวกแมลงที่ขยับต่อเมื่อถูกแหย่เท่านั้น และเจ้าก็ไร้ความสามารถที่จะริเริ่มร่วมมือกับเราก่อนและแสดงการคำนึงถึงภาระของเรา เราประสงค์ที่จะเห็นรอยยิ้มที่มีชีวิตชีวาและดีงามทั้งปวงของพวกเจ้า ประสงค์ที่จะเห็นลักษณะที่แข็งขันและมีชีวิตชีวาของบรรดาบุตรของเรา แต่เราก็ไม่สามารถ แทนที่จะเป็นเช่นนั้น เจ้ากลับเบาปัญญา—ทึ่มและโง่เขลา พวกเจ้าควรริเริ่มแสวงหา จงกล้าไล่ตามเสาะหา! เพียงเปิดหัวใจของพวกเจ้าและให้เราได้ดำรงอยู่ในตัวพวกเจ้า จงระมัดระวังและตื่นตัว! ผู้คนบางส่วนในคริสตจักรหลอกลวงผู้คน และเจ้าต้องให้น้ำหนักใหญ่หลวงกับคำพูดเหล่านี้เสมอ หาไม่แล้ว ชีวิตของพวกเจ้าย่อมกระทบกระเทือนหรือทนทุกข์กับการสูญเสียบางอย่าง จงแน่ใจเถิด—ตราบเท่าที่เจ้ายังมีกำลังใจที่จะยืนหยัดขึ้นมาและพูดเพื่อเรา เราจะแบกรับภาระทั้งหมด และเราจะให้พลังอำนาจแก่เจ้า! ตราบเท่าที่เจ้าทำให้หัวใจของเราพึงพอใจ เราจะแสดงรอยยิ้มของเราและเจตจำนงของเราให้เจ้าเห็นเสมอ ตราบเท่าที่เจ้ามีความกล้าที่แข็งแกร่งและใช้ชีวิตตามแบบอุปนิสัยของลูกผู้ชาย เราจะสนับสนุนเจ้าและให้เจ้าดำรงสถานภาพที่สำคัญ เมื่อเจ้ามาเบื้องหน้าเรา เพียงขยับมาใกล้เราเท่านั้น จงอย่ากลัวหากเจ้าไม่สามารถพูดได้ ตราบเท่าที่เจ้ามีหัวใจที่แสวงหา เราจะให้คำพูดแก่เจ้า เราไม่ต้องการคำพูดที่ฟังดูน่ายินดี และเราไม่ต้องการคำสรรเสริญเยินยอของเจ้า สิ่งจำพวกนี้เป็นสิ่งที่เราเกลียดชังที่สุด เป็นบุคคลจำพวกนี้นั่นเองที่เราไม่เห็นด้วยที่สุด พวกเขาเป็นเหมือนสะเก็ดในดวงตาของเราหรือหนามในเนื้อหนังของเราที่ต้องขจัด มิเช่นนั้นแล้ว บุตรทั้งหลายของเราจะไม่สามารถกุมพลังอำนาจเพื่อเราได้ และจะอยู่ภายใต้การควบคุมที่กดขี่ เหตุใดเราจึงมา? เรามาเพื่อสนับสนุนและให้กำลังใจบุตรทั้งหลายของเรา เพื่อที่วันเวลาแห่งการทนฝ่าการกดขี่ การรังแก ความเย็นชาของหัวใจ และทารุณกรรมของพวกเขาจะล่วงพ้นไปตลอดกาล!
จงกล้า เราจะเดินไปกับเจ้า ใช้ชีวิตกับเจ้า พูดกับเจ้า และกระทำการกับเจ้าเสมอ จงอย่ากลัว จงอย่าลังเลที่จะพูด พวกเจ้าใช้อารมณ์ ขลาด และรู้สึกกลัวอยู่เสมอ พวกที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อการก่อสร้างคริสตจักรจะต้องถูกขจัด นี่รวมถึงพวกในคริสตจักรที่ภาวะของพวกเขาไม่ดี และพวกที่ไม่สามารถกระทำการไปตามวจนะของเราได้ ไม่พักต้องพูดถึงมารดาและบิดาที่ไม่เชื่อของเจ้า เราไม่ต้องการสิ่งเหล่านั้น พวกเขาต้องถูกกำจัดจนหมดสิ้น และไม่มีสักคนหนึ่งที่ควรคงอยู่ เพียงปลดพันธนาการที่มือและเท้าของเจ้าเท่านั้น ตราบเท่าที่เจ้าตรวจดูเจตนาของเจ้าเองและเจตนาเหล่านั้นไม่เกี่ยวข้องกับส่วนได้ส่วนเสียทั้งหลาย อีกทั้งไม่เกี่ยวกับชื่อเสียงและความมั่งมี หรือสัมพันธภาพส่วนบุคคล เช่นนั้นแล้ว เราจะอยู่เป็นเพื่อนเจ้า ชี้สิ่งทั้งหลายให้เจ้าเห็น และให้การนำที่ชัดเจนแก่เจ้าตลอดเวลา
อา บุตรทั้งหลายของเรา! เราควรจะกล่าวสิ่งใดเล่า? ถึงแม้เรากล่าวสิ่งเหล่านี้ พวกเจ้าก็ยังคงไม่คำนึงถึงหัวใจของเรา และพวกเจ้ายังขลาดกลัวเกินไป พวกเจ้ากลัวสิ่งใดหรือ? เหตุใดพวกเจ้าจึงยังถูกธรรมบัญญัติและกฎเกณฑ์ผูกมัดเอาไว้? เราได้ปลดปล่อยพวกเจ้า แต่พวกเจ้ากลับยังคงไม่มีอิสรภาพ นี่เป็นเพราะเหตุใด? จงสื่อสารกับเราให้มากขึ้นและเราจะบอกเจ้า จงอย่าทดสอบเรา เรานั้นเป็นจริง กับเรานั้นไม่มีสิ่งใดเป็นการเสแสร้ง ทั้งหมดล้วนเป็นจริง! สิ่งที่เรากล่าวนั้นแท้จริง เราไม่เคยกลับคำของเรา