1 หลังจากที่เปโตรได้ก้าวผ่านพระราชกิจมากมายของพระเจ้า เขาได้รับความรู้ความเข้าใจเชิงลึกในบางสิ่ง และวิจารณญาณมากมายด้วยเช่นกัน  เขามาเข้าใจหลายสิ่งเกี่ยวกับหลักธรรมของการรับใช้ และหลังจากนั้นเขาก็มีความสามารถที่จะอุทิศตัวเขาเองอย่างเต็มที่ให้กับสิ่งที่พระเยซูไว้วางพระทัยมอบให้กับเขา  กระบวนการถลุงอันยิ่งใหญ่ที่เขาได้รับนั้นโดยส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะเขารู้สึกว่าเขาติดค้างพระเจ้ามากมายและเขาคงจะไม่มีวันมีความสามารถที่จะตอบแทนพระเจ้าได้เนื่องเพราะสิ่งทั้งหลายที่เขาได้กระทำลงไปด้วยตัวเขาเอง  เปโตรยังระลึกได้ว่ามนุษย์นั้นเสื่อมทรามอย่างมาก ซึ่งเป็นเหตุให้เขารู้สึกผิดอยู่ในมโนธรรมของเขา

2 พระเยซูตรัสสิ่งมากมายแก่เปโตร และ ณ ขณะที่พระองค์ตรัสสิ่งเหล่านี้ เขามีความสามารถที่จะเข้าใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และเขายังคงเก็บงำการต้านทานและความเป็นกบฏบางอย่างอยู่ในบางครั้ง  หลังจากที่พระเยซูทรงถูกตอกตรึงกับกางเขน ในที่สุดเขาได้รับประสบการณ์กับบางสิ่งบางอย่างที่เป็นการปลุกให้คืนสติ และภายในตัวเขานั้น เขารู้สึกถึงความเจ็บแปลบรุนแรงจากการตำหนิตัวเอง  ในตอนสุดท้าย ความรู้สึกนั้นมาถึงจุดที่เขารู้สึกว่าการมีแนวคิดอันใดที่ไม่ถูกต้องนั้นเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้

3 เขารู้จักสภาวะของเขาเองดีมาก และเขายังรู้จักความบริสุทธิ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นอย่างดีด้วยเช่นกัน  ดังนั้น หัวใจที่รักองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเติบโตในตัวเขามากยิ่งขึ้น และเขากลายเป็นมุ่งเน้นกับชีวิตของเขาเองมากยิ่งขึ้น  เพราะการนี้ เขาจึงได้ทุกข์ทนกับความยากลำบากอันใหญ่หลวง และถึงแม้ว่าในบางครั้งจะเป็นราวกับว่าเขามีความเจ็บป่วยร้ายแรงและอาจถึงขั้นที่ดูราวกับว่าเขาได้ตายไปแล้ว แต่หลังจากที่เขาได้รับการถลุงในหนทางนี้หลายครั้งหลายหนแล้ว เขาก็ได้รับความเข้าใจเกี่ยวกับตัวเขาเองมากขึ้น และได้พัฒนาความรักอันจริงแท้แด่องค์พระผู้เป็นเจ้าขึ้นมา

4 ทั้งชีวิตของเขาถูกใช้ไปกับกระบวนการถลุง และยิ่งไปกว่านั้นคือกับการตีสอน  ประสบการณ์ของเขานั้นแตกต่างจากของบุคคลอื่นใด และความรักของเขาเหนือล้ำความรักของบุคคลใดที่ยังไม่ได้รับการทำให้มีความเพียบพร้อม  เหตุผลที่เขาได้รับการคัดเลือกให้เป็นแบบอย่างก็เพราะว่าเขาได้ผ่านประสบการณ์กับความเจ็บปวดรวดร้าวที่สุดในช่วงชีวิตของเขา และประสบการณ์ของเขานั้นประสบความสำเร็จมากที่สุด  หากพวกเจ้ามีความสามารถที่จะเดินบนเส้นทางระยะสุดท้ายได้เสมือนกับที่เปโตรทำไม่มีผิด เช่นนั้นแล้วก็ไม่มีสิ่งทรงสร้างใดที่สามารถเอาพระพรของพวกเจ้าไปได้

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, เจ้าควรเดินบนเส้นทางระยะสุดท้ายอย่างไร