132 ความไม่เต็มใจที่จะพรากจาก

1

เมื่อมองย้อนกลับไปยังกาลเวลาที่พวกเราได้อยู่กับพระเจ้าก็พบว่า

มีเสียงโห่ร้องยินดีและเสียงหัวเราะ หยาดน้ำตาและความเจ็บปวด

วันเวลาที่พวกเราอยู่ด้วยกันกับพระเจ้าช่างเป็นสุขเสียจริง

วันเวลาเหล่านั้นมอบความทรงจำทั้งหลายแก่พวกเรา ซึ่งพวกเราจะไม่มีวันลืมเลือน

โอ พระเจ้า!  ตลอดเวลาหลายปีที่พวกเราชุมนุมกัน

พระองค์ได้ทรงแสดงความจริงทั้งหลายและทรงชำระความเสื่อมทรามของพวกเราให้สะอาด

บัดนี้ที่พวกเราเข้าใจความจริง พวกเราก็ได้เปลี่ยนแปลงและกลายเป็นคนใหม่

ความรักอันไร้ราคียิ่งนักของพระองค์หยั่งรากลึกภายในหัวใจของพวกเรา

พระวจนะของพระองค์ได้กลายเป็นความเชื่อของพวกเรา ความรักของพวกเรา

ความรู้สึกทั้งหลายที่พวกเรามีแด่พระองค์ไหลลึก  พวกเราไม่อาจจะทนแยกห่างจากพระองค์ได้

แต่วันนี้พระองค์ต้องเสด็จจากพวกเราไปในไม่ช้า

พวกเราจะสามารถไม่รู้สึกฝืนใจได้อย่างไร?  How could we not be reluctant?


2

พระองค์ได้ดำรงพระชนม์เคียงข้างพวกเราทั้งทิวาและราตรี

แต่ละวัน พระองค์ได้ทรงแสดงความจริงเพื่อให้น้ำพวกเรา

พวกเราได้เปิดเผยความเสื่อมทรามมากมายเหลือเกินและทำให้พระหทัยของพระองค์เจ็บปวดอย่างใหญ่หลวง

พระองค์ได้ทรงนำทางพวกเราอยู่เสมอ ทรงยอมผ่อนปรนและอดทน

โอ พระเจ้า!  พระองค์ได้ทรงเพียรพยายามถึงเพียงนั้นเพื่อช่วยพวกเราให้รอด

พระองค์ได้ทรงเห็นว่าวุฒิภาวะของพวกเรายังเด็กเพียงใด และพระองค์ทรงเป็นกังวลและกระวนกระวายพระทัยยิ่งขึ้นทุกที

พระองค์ได้ทรงสามัคคีธรรมเกี่ยวกับความจริงอย่างอดทน โดยทรงสนับสนุนและจัดเตรียมให้แก่พวกเรา

พระองค์ทรงอยู่ตรงนั้นกับพวกเราในช่วงระหว่างการทดสอบทั้งหลายและความทุกข์ยาก

พระองค์ทรงทำให้พวกเรายืนหยัดแข็งแรง โดยทรงนำทางและประทานความรู้แจ้งแก่พวกเราด้วยพระวจนะของพระองค์

พวกเราได้ก้าวผ่านการพิพากษาและการชำระให้สะอาดก็โดยพระคุณของพระองค์ทั้งสิ้น

พวกเราจะสามารถไม่รักพระองค์ได้อย่างไร หลังจากที่ได้ชื่นชมความรักของพระองค์มาแล้วมากมายเพียงนั้น?

ความรักของพระองค์กระตุ้นพวกเราต่อไป พวกเราจะไม่มีวันเสียใจที่รักพระองค์


3

พระราชกิจของพระองค์สำเร็จสมบูรณ์แล้ว ในไม่ช้าพระองค์จะเสด็จกลับไปสู่ศิโยน

พวกเราไม่อาจจะทนเห็นพระองค์เสด็จจากไปได้อย่างแท้จริง

พวกเราคิดย้อนไปถึงเวลาหลายปีมานี้ที่พระองค์ทรงนำพวกเราอย่างเป็นขั้นเป็นตอน

ฉากเหตุการณ์จากอดีตปรากฏแก่สายตาของพวกเรา

พระองค์ได้ทรงพิพากษาและได้ทรงชำระอุปนิสัยอันเสื่อมทรามของพวกเราให้สะอาด

พระองค์ได้ทรงช่วยพวกเราให้รอดจากความทุกข์ร้อนจากพญานาคใหญ่สีแดง

พระวจนะของพระองค์ได้นำทางพวกเราและเปิดโอกาสให้พวกเราตั้งมั่นในคำพยานของพวกเรา

ชีวิตของพวกเราได้เจริญเติบโตโดยผ่านทางความทุกข์ลำบากและการทดสอบทั้งหลาย

ความรักของพระองค์ช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน ความดีงามของพระองค์ช่างมากมายเหลือเกิน

พระองค์ทรงคู่ควรกับการสรรเสริญและการนมัสการของมนุษย์

พระคุณแห่งความรอดของพระองค์สลักลึกอยู่ภายในหัวใจของข้าพระองค์

ข้าพระองค์ตัดสินใจแน่วแน่ดุจเหล็กกล้าว่าจะปฏิบัติหน้าที่ของข้าพระองค์ให้ดีและเป็นคำพยานที่งดงามกึกก้อง

ความรักของพระองค์จะคงอยู่ในหัวใจของข้าพระองค์ตลอดไป ข้าพระองค์จะรักและทะนุถนอมพระองค์เสมอ

ก่อนหน้า: 131 ยามที่เฝ้ามองพระสัณฐานซึ่งกำลังถอยห่างออกไปของพระเจ้า

ถัดไป: 133 วันหนึ่งพวกเราต้องพบกันอีก

ปี 2022 โรคระบาดร้ายแรงมากขึ้นเรื่อยๆ และภัยพิบัติต่างๆ เช่น แผ่นดินไหว การกันดารอาหาร และสงครามยังคงเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องเช่นกัน พระเจ้าทรงมีพระประสงค์อะไรเบื้องหลังภัยพิบัติเหล่านี้? เข้าร่วมการเทศนาออนไลน์แล้วจะบอกคำตอบให้แก่คุณ

เนื้อหาที่เกี่ยวข้อง

การตั้งค่า

  • ข้อความ
  • ธีม

สีเข้ม

ธีม

แบบอักษร

ขนาดตัวอักษร

ระยะห่างบรรทัด

ระยะห่างบรรทัด

ความกว้างของหน้า

เนื้อหา

ค้นหา

  • ค้นหาข้อความนี้
  • ค้นหาในหนังสือนี้

ติดต่อเราผ่าน Messenger