Verse 1

พระเจ้ากริ้วชาวนีนะเวห์อย่างมากมาย

ตอนทรงประกาศให้รู้กัน

จะทรงทำลายเมืองให้สิ้น

ชาวเมืองประกาศไม่กิน

สวมกระสอบ นั่งบนขี้เถ้า

พระเจ้าพระทัยอ่อน

เปลี่ยนพระทัย

พระพิโรธต่อชาวนีนะเวห์

เปลี่ยนเป็นกรุณา ยอมผ่อนปรน

เพราะพวกเขาสารภาพ

เพราะพวกเขากลับใจกัน

Chorus

เมื่อพระเจ้านั้นกริ้วมนุษย์

ทรงหวังจะเห็นพวกเขากลับใจแท้จริง

พระองค์จะประทานพระกรุณา

พระเจ้าพิโรธเพราะมนุษย์นั้นเลวทราม

สำหรับผู้ที่เชื่อฟังพระเจ้า กลับใจ

หันหนีทางที่ชั่วร้ายของตน

ละทิ้งทุกสิ่งที่รุนแรง

พระเจ้าประทานพระกรุณาและผ่อนปรน

Verse 2

ไม่มีความขัดแย้งในการเผยพระอุปนิสัย

ทั้งสองแง่มุมพร้อมกัน

พระองค์ทรงแสดงเนื้อแท้ที่แตกต่างกัน

ก่อนหน้าและหลังจากชาวนีนะเวห์นั้นกลับใจ

เนื้อแท้พระเจ้าถูกเปิดเผย

ผู้คนจึงสามารถที่จะมองเห็น

เนื้อแท้พระเจ้า และความจริงแท้

เนื้อแท้พระเจ้า ที่เห็นได้ว่า

มิอาจมีใครมาล่วงเกิน

Chorus

เมื่อพระเจ้านั้นกริ้วมนุษย์

ทรงหวังจะเห็นพวกเขากลับใจแท้จริง

พระองค์จะประทานพระกรุณา

พระเจ้าพิโรธเพราะมนุษย์นั้นเลวทราม

สำหรับผู้ที่เชื่อฟังพระเจ้า กลับใจ

หันหนีทางที่ชั่วร้ายของตน

ละทิ้งทุกสิ่งที่รุนแรง

พระเจ้าประทานพระกรุณาและผ่อนปรน

Verse 3

พระเจ้าได้ทรงใช้ท่าทีบอกผู้คนดังต่อไปนี้

มิใช่ว่าพระเจ้าไม่ต้องการแสดงพระกรุณา

แต่น้อยคนกลับใจอย่างแท้จริง

และละทิ้งความรุนแรง

หันหนีจากความชั่วร้ายของตน

การปฏิบัติต่อชาวนีนะเวห์เผยถึง

คนสามารถได้รับพระกรุณา

ถ้าคนกลับใจละทิ้งความเลว

พระทัยที่มีต่อพวกเขาจะเปลี่ยนไป

Chorus

เมื่อพระเจ้านั้นกริ้วมนุษย์

ทรงหวังจะเห็นพวกเขากลับใจแท้จริง

พระองค์จะประทานพระกรุณา

พระเจ้าพิโรธเพราะมนุษย์นั้นเลวทราม

สำหรับผู้ที่เชื่อฟังพระเจ้า กลับใจ

หันหนีทางที่ชั่วร้ายของตน

ละทิ้งทุกสิ่งที่รุนแรง

พระเจ้าประทานพระกรุณาและผ่อนปรน

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระเจ้าพระองค์เอง พระผู้ทรงเอกลักษณ์ 2