Verse 1

หากในที่สุด ใครคนหนึ่งสามารถรอดชีวิต

นั่นเพราะเขาได้ทำตาม ที่พระเจ้าต้องการ

หากผู้ใดไม่อาจอยู่ในช่วงสงบ

นั่นเพราะเขาไม่เชื่อฟัง ไม่ทำตามต้องการ

ไม่ว่าจะพฤติกรรมชั่วร้าย หรือความชอบธรรม

ของเด็กมิอาจถ่ายโอนไปยังพ่อแม่

และความเลว ความชอบธรรมของพ่อแม่

มิอาจถูกแบ่งปันไปให้ลูกพวกเขา

Chorus

ทุกคนมีบั้นปลายชีวิตที่ตนเองคู่ควร

ที่ถูกกำหนดตามแก่นแท้ตัวคน

ทุกบั้นปลายชีวิต ไม่มีสิ่งที่เกี่ยวข้องกับผู้อื่นเลย

Verse 2

ทุกบาปของพวกเขา ทุกพรประทาน

ไม่มีใครจักแทนที่อีกคนหนึ่งได้

ไม่มีใครจักแบกรับบาปของอีกคนได้

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีใครจักรับการลงโทษ

แทนอีกคนได้อย่างแน่นอน

หากผู้ใดกระทำความชอบธรรม เขาก็ชอบธรรม

หากผู้ใดทำความชั่ว ผู้นั้นก็คือคนทำชั่ว

ผู้กระทำความชอบธรรมย่อมจะอยู่รอด

ในขณะที่คนชั่วจะถูกทำลาย

ผู้ที่บริสุทธิ์ไม่มีจุดใดที่โสโครก

และผู้ที่โสโครก ไร้ซึ่งส่วนที่บริสุทธิ์

Chorus

ทุกคนมีบั้นปลายชีวิตที่ตนเองคู่ควร

ที่ถูกกำหนดตามแก่นแท้ตัวคน

ทุกบั้นปลายชีวิต ไม่มีสิ่งที่เกี่ยวข้องกับผู้อื่นเลย

Verse 3

เหล่าคนชั่วนั้นจะถูกทำลาย

และบรรดาผู้รอดชีวิตคือผู้ชอบธรรม

แม้ว่าบุตรของคนชั่วเหล่านั้น จะชอบธรรม

หรือว่าพ่อแม่ของผู้ชอบธรรมจะไม่ดี

ไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ ที่เกี่ยวข้อง

หากสามีนั้นเชื่อ แต่ภรรยาเห็นต่าง

หรือหากบุตรเชื่อ แต่พ่อแม่กลับไม่เชื่อ

คนทั้งสองประเภทไม่อาจเข้ากันได้

Chorus

ทุกคนมีบั้นปลายชีวิตที่ตนเองคู่ควร

ที่ถูกกำหนดตามแก่นแท้ตัวคน

ทุกบั้นปลายชีวิต ไม่มีสิ่งที่เกี่ยวข้องกับผู้อื่นเลย

Verse 4

ก่อนที่ใครจะเข้าสู่ช่วงสงบ

ซึ่งเขามีญาติผูกพันทางสายเลือด

แต่เมื่อพวกเขาเข้าสู่ช่วงสงบ

จะไม่มีญาติพี่น้องเหล่านั้นให้พูดถึง

ผู้ที่ทำหน้าที่ จะเป็นศัตรูกับผู้ที่ไม่ทำ

ผู้รักพระเจ้านั้น เป็นศัตรูกับผู้ชังพระองค์

และผู้ที่เข้าสู่ช่วงสงบ

ไม่สามารถที่จะเข้ากันได้ กับผู้ถูกทำลาย

Chorus

ทุกคนมีบั้นปลายชีวิตที่ตนเองคู่ควร

ที่ถูกกำหนดตามแก่นแท้ตัวคน

ทุกบั้นปลายชีวิต ไม่มีสิ่งที่เกี่ยวข้องกับผู้อื่นเลย

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, พระเจ้าและมนุษย์จะเข้าสู่การหยุดพักด้วยกัน