1 พระเจ้าได้ทรงให้ชีวิตของพระองค์และสิ่งที่พระองค์ทรงมีและทรงเป็นแก่ผู้คนเพื่อที่พวกเขาจะสามารถใช้ชีวิตตามนั้นได้ เพื่อที่พวกเขาจะสามารถเปลี่ยนสภาพสิ่งที่พระเจ้าทรงมีและทรงเป็นและความจริงที่พระองค์ประทานให้พวกเขา ไปเป็นทิศทางและเส้นทางให้พวกเขาใช้ชีวิต ไปเป็นชีวิตของพวกเขาจริงๆ เพื่อที่พวกเขาอาจใช้ชีวิตตามนี้  นอกเหนือจากการประทานชีวิตให้แก่ผู้คนแล้ว ข้อพึงประสงค์หนึ่งที่พระองค์ทรงมีสำหรับเจ้าคือการที่เจ้านำเอาชีวิตนี้ของพระเจ้าแปรไปเป็นชีวิตของเจ้าเอง และใช้ชีวิตตามนั้น  เมื่อพระเจ้าทรงเห็นเจ้าใช้ชีวิตตามนั้น พระองค์ก็ทรงรู้สึกพึงพอพระทัย

2 ขณะที่ยอมรับพระวจนะของพระเจ้าเป็นชีวิตของพวกเขา ผู้คนยังมาเข้าใจความจริง ได้รับหลักธรรมว่าอะไรคือการเป็นมนุษย์ งอกรากที่พวกเขาจำเป็นต้องมีเพื่อเป็นมนุษย์ และได้รับทิศทางที่พวกเขาจำเป็นต้องติดตามเพื่อเป็นมนุษย์อีกด้วย  พวกเขาไม่ถูกซาตานหลอกลวงและพันธนาการอีกต่อไป ไม่ถูกผู้คนที่ชั่วร้ายหลอกลวงและใช้อีกต่อไป และไม่ถูกกระแสนิยมที่ชั่วร้ายทำให้สกปรกหรือล่อลวงอีกต่อไป  พวกมนุษย์มีชีวิตอิสระระหว่างสวรรค์กับแผ่นดินโลก และพวกเขาได้รับการปลดปล่อย  พวกเขามีความสามารถที่จะมีชีวิตอย่างจริงแท้ภายใต้อำนาจครอบครองของพระเจ้า โดยไม่ต้องทุกข์ทนกับอันตรายจากกำลังบังคับที่ชั่วร้ายหรือมืดมิดใดอีกต่อไป

3 นั่นคือ ขณะที่พวกเขากำลังใช้ชีวิตตามนี้ พวกเขาจะไม่ผ่านประสบการณ์กับความเจ็บปวดใดอีกต่อไป แต่กลับมีชีวิตอย่างมีความสุขและปราศจากความยากลำบากแทน พวกเขามีชีวิตอย่างอิสระและมีสัมพันธภาพตามปกติกับพระเจ้า  พวกเขาไม่สามารถกบฏต่อพระเจ้าหรือต่อต้านพระองค์ได้อีกต่อไป แต่พวกเขากลับสามารถมีชีวิตอย่างจริงแท้ภายใต้อธิปไตยของพระเจ้าเสียมากกว่า  พวกเขามีชีวิตที่ถูกต้องและเหมาะสม จากภายในสู่ภายนอก และกลายเป็นพวกมนุษย์ที่แท้จริง  เพียงโดยการยอมรับชีวิตที่มาจากพระเจ้าเท่านั้นเจ้าจึงจะสามารถช่วยชีวิตของเจ้าเองให้รอดได้  หากเจ้าได้รับชีวิตนี้ เช่นนั้นแล้วชีวิตของเจ้าก็จะไร้เขตคั่น นี่คือชีวิตนิรันดร์

ดัดแปลงจาก “มนุษย์เป็นผู้ได้รับประโยชน์มากที่สุดของแผนการบริหารจัดการของพระเจ้า” ใน บันทึกปาฐกถาของพระคริสต์