บทตอนต่อไปนี้ได้รับการบันทึกไว้

ในหนังสือโยนาห์ 4:10-11:

“จากนั้นพระยาห์เวห์ตรัสว่า

เจ้ามีความสงสารต่อต้นละหุ่ง

ที่เจ้าไม่ได้ลงแรงและไม่ได้ทำให้มันเจริญเติบโต

ซึ่งเกิดขึ้นมาในหนึ่งคืน และตายไปในหนึ่งคืน:

แล้วเราไม่ควรละเว้นไม่ทำร้ายเมืองนีนะเวห์

ซึ่งเป็นเมืองยิ่งใหญ่

ที่มีผู้คนมากกว่าหนึ่งแสนสองหมื่นคน

ผู้ที่ไม่สามารถแยกแยะระหว่างมือซ้ายและมือขวา

และยังสัตว์เลี้ยงอีกมากมายหรือ?”

เหล่านี้คือพระวจนะจริงๆ ของพระยาห์เวห์พระเจ้า

ซึ่งบันทึกจากการสนทนาระหว่างพระเจ้าและโยนาห์

ถึงแม้ว่าการโต้ตอบนี้จะสั้น

แต่ก็เปี่ยมไปด้วยการดูแลเอาพระทัยใส่

ของพระผู้สร้างที่มีต่อมวลมนุษย์

และความลังเลของพระองค์ที่

จะหมดความเชื่อมั่นในมวลมนุษย์

พระวจนะเหล่านี้แสดงถึงท่าที

และความรู้สึกที่แท้จริง

ที่พระเจ้าทรงมีต่อสรรพสิ่งที่ทรงสร้าง

ของพระองค์ภายในพระทัยของพระองค์

พระเจ้าทรงระบุเจตนารมณ์ที่แท้จริงที่

พระองค์ทรงมีให้กับมนุษยชาติ

โดยผ่านทางพระวจนะเหล่านี้

ซึ่งมีความชัดเจนและแน่นอนอย่างที่

มนุษย์แทบจะไม่เคยได้ยิน

Verse 1

พระผู้สร้างนั้น ทรงอยู่ท่ามกลางมนุษย์ตลอดเวลา

พระองค์มักสนทนากับผู้คน

และสรรพสิ่งทรงสร้างทั้งปวง

และทรงกระทำกิจการใหม่ๆ ในแต่ละวัน

ทรงแสดงพระอุปนิสัยและเนื้อแท้

ผ่านทางบทสนทนาที่พระองค์ตรัสกับผู้คน

Pre-Chorus

แนวคิดและความคิดพระองค์ เผยออกมาไม่ปิดบัง

โดยทั้งหมดนั้น แสดงออกทางกิจการของพระองค์

ทรงเฝ้าติดตามและ

อยู่เคียงข้างเหล่ามวลมนุษย์ อยู่ตลอดเวลา

ตรัสอย่างแผ่วเบากับเหล่ามวลมนุษย์

และสรรพสิ่งทรงสร้างทั้งปวง

ด้วยพระวจนะที่เงียบงัน

Chorus

พระเจ้าอยู่บนสวรรค์ ท่ามกลางสรรพสิ่งทรงสร้างมา

ทรงจับตามอง ทรงเฝ้ารอคอย ทรงอยู่เคียงข้างกาย

หัตถ์ของพระองค์นั้น อบอุ่นและแข็งแกร่ง

ย่างก้าวพระองค์แผ่วเบา

พระสุรเสียงนุ่มนวลสง่างาม

รูปกายพระองค์ผันผ่านหมุนไป

โอบกอดเหล่ามวลมนุษย์

โฉมพระพักตร์ของพระองค์นั้น งดงามและอ่อนโยน

พระองค์นั้นไม่เคยที่จะห่างหายไปไหน

และไม่เคยลาจาก

ทุกวันคืน พระองค์ทรงอยู่กับมนุษย์ตลอด

ทรงอยู่เคียงข้างกายของมนุษย์ ไม่เคยขาด

Verse 2

ความห่วงใยรักใคร่เอ็นดูอย่างทุ่มเท

ที่พระองค์มี และมอบให้เหล่ามวลมนุษย์

และความห่วงใย ความรักแท้จริงที่ทรงมีให้ผู้คน

ค่อยๆ แสดงออกมาให้เห็นทุกอย่าง

ตอนที่พระองค์ทรงช่วยเมืองนีนะเวห์

Pre-Chorus

ที่สำคัญก็คือ การแลกเปลี่ยนบทสนทนา

ของพระยาเวห์พระเจ้ากับโยนาห์

ได้เผยให้เห็นถึงระดับความเมตตา

ที่พระผู้สร้างทรงมี

ให้กับเหล่ามวลมนุษย์ ที่พระองค์สร้างขึ้นมา

พวกเจ้าจะได้เรียนรู้และเข้าใจ

ความรู้สึกจริงใจของพระเจ้าต่อมนุษย์ ผ่านบทสนทนา

Chorus

พระเจ้าอยู่บนสวรรค์ ท่ามกลางสรรพสิ่งทรงสร้างมา

ทรงจับตามอง ทรงเฝ้ารอคอย ทรงอยู่เคียงข้างกาย

หัตถ์ของพระองค์นั้น อบอุ่นและแข็งแกร่ง

ย่างก้าวพระองค์แผ่วเบา

พระสุรเสียงนุ่มนวลสง่างาม

รูปกายพระองค์ผันผ่านหมุนไป

โอบกอดเหล่ามวลมนุษย์

โฉมพระพักตร์ของพระองค์นั้น งดงามและอ่อนโยน

พระองค์นั้นไม่เคยที่จะห่างหายไปไหน

และไม่เคยลาจาก

ทุกวันคืน พระองค์ทรงอยู่กับมนุษย์ตลอด

ทรงอยู่เคียงข้างกายของมนุษย์ ไม่เคยขาด

ดัดแปลงจาก พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระเจ้าพระองค์เอง พระผู้ทรงเอกลักษณ์ 2