Verse 1

พวกเจ้าไม่รู้จักตนดั่งเปาโล

ต้องได้รับการตีสอนเสมอ

ต้องถูกพิพากษาเพื่อจะได้ตื่น

การตีสอนดีสุดต่อพวกเจ้าเอง

และเมื่อถึงเวลาที่จำเป็น

เมื่อนั้นจะต้องมีการตีสอน

ของข้อเท็จจริงที่มาถึง

ตอนนั้นพวกเจ้าก็จะนบนอบ

Pre-chorus 1

หากไร้ซึ่งการตีสอนสาปแช่ง

พวกเจ้าคงไม่ยอมก้มหัวยอมรับ

คงไม่เต็มใจที่จะนบนอบ

ไม่มีข้อเท็จจริง ก็ไม่มีผล

Chorus

การได้รับการทรงอารักขาวันนี้

เพราะถูกสาปแช่ง ตีสอน พิพากษา

การได้รับการทรงอารักขาวันนี้

เพราะพวกเจ้าได้ทนทุกข์มากมาย

หาไม่แล้วคงได้กลายเป็นต่ำทราม

พระเจ้าไม่ทรงตั้งใจให้พวกเจ้าลำเค็ญ

ธรรมชาติมนุษย์นั้นแสนจะยึดมั่น

เพื่อให้อุปนิสัยมนุษย์เปลี่ยนแปลง

นั่นคือสิ่งที่ต้องเป็น

Verse 2

พวกเจ้านั้นไร้ค่าและช่างต่ำช้า

เมื่อไร้การตีสอนพิพากษา

การพิชิตพวกเจ้าคงต้องยากเย็น

คงไม่อาจหยุดยั้งความไม่ชอบธรรม

ธรรมชาติเดิมพวกเจ้าหยั่งลึกอยู่

หากพวกเจ้าถูกวางอยู่บนบัลลังก์

ความสูงของสวรรค์ ความลึกของแผ่นดิน

รวมถึงที่ไป พวกเจ้าคงไม่รู้เลย

Pre-chorus 2

พวกเจ้าไม่รู้กระทั่งที่มา

จะรู้จักพระผู้สร้างได้อย่างไร

หากไร้การพิพากษาที่ทันการณ์

วันสุดท้ายของพวกเจ้าคงปรากฏนานมาแล้ว

Chorus

การได้รับการทรงอารักขาวันนี้

เพราะถูกสาปแช่ง ตีสอน พิพากษา

การได้รับการทรงอารักขาวันนี้

เพราะพวกเจ้าได้ทนทุกข์มากมาย

หาไม่แล้วคงได้กลายเป็นต่ำทราม

พระเจ้าไม่ทรงตั้งใจให้พวกเจ้าลำเค็ญ

ธรรมชาติมนุษย์นั้นแสนจะยึดมั่น

เพื่อให้อุปนิสัยมนุษย์เปลี่ยนแปลง

นั่นคือสิ่งที่ต้องเป็น

Verse 3

หากไร้การตีสอนที่ทันการณ์

ชะตากรรมพวกเจ้าคงเสี่ยงแน่แท้

ใครจะรู้ว่าความโอหัง

ความเสื่อมโทรมของพวกเจ้าจะเป็นเช่นใด

พวกเจ้าไม่สามารถจะควบคุม

และครุ่นคิดทบทวนตนเอง

การพิพากษานำพวกเจ้ามาถึงวันนี้

สงวนการดำรงอยู่ของพวกเจ้า

Pre-chorus 3

พวกเจ้าควรยอมรับให้ดีกว่าเก่า

ทั้งการพิพากษาการตีสอนวันนี้

พวกเจ้าจะมีทางเลือกอื่นใด

นอกจากนบนอบและเป็นเช่นนี้ เป็นเช่นนี้

Chorus

การได้รับการทรงอารักขาวันนี้

เพราะถูกสาปแช่ง ตีสอน พิพากษา

การได้รับการทรงอารักขาวันนี้

เพราะพวกเจ้าได้ทนทุกข์มากมาย

หาไม่แล้วคงได้กลายเป็นต่ำทราม

พระเจ้าไม่ทรงตั้งใจให้พวกเจ้าลำเค็ญ

ธรรมชาติมนุษย์นั้นแสนจะยึดมั่น

เพื่อให้อุปนิสัยมนุษย์เปลี่ยนแปลง

นั่นคือสิ่งที่ต้องเป็น

นั่นคือสิ่งที่ต้องเป็น

จาก ติดตามพระเมษโปดกและขับร้องบทเพลงใหม่ๆ