ปฐมกาล 17:4-6 นี่คือพันธสัญญาของเรากับเจ้า เจ้าจะเป็นบิดาของประชาชาติมากมาย ชื่อของเจ้าจะไม่ใช่อับรามอีกต่อไป เจ้าจะมีชื่อใหม่คืออับราฮัม เพราะเราให้เจ้าเป็นบิดาของประชาชาติมากมาย เราจะทำให้เจ้ามีพงศ์พันธุ์มากมายยิ่ง เราจะทำให้เจ้าเป็นชนหลายชาติ และกษัตริย์หลายองค์จะเกิดมาจากเจ้า

ปฐมกาล 18:18-19 แน่ทีเดียวอับราฮัมจะเป็นประชาชาติใหญ่โตและมีกำลังมาก และประชาชาติทั้งหมดในโลกจะได้รับพรก็เพราะเขา เพราะเราเลือกเขาแล้ว เพื่อเขาจะได้กำชับลูกหลาน และครอบครัวที่สืบต่อมาของเขา ให้รักษาพระมรรคาของพระยาห์เวห์ ให้ทำความชอบธรรมและความยุติธรรม เพื่อพระยาห์เวห์จะประทานแก่อับราฮัม ตามที่พระองค์ตรัสไว้แก่เขา

ปฐมกาล 22:16-18 พระยาห์เวห์ตรัสว่า เราเองปฏิญาณว่า เพราะเจ้าทำอย่างนี้และไม่ได้หวงบุตรชายของเจ้า คือบุตรชายคนเดียวของเจ้า ดังนั้นเราจะอวยพรเจ้าแน่ เราจะทวีเชื้อสายของเจ้าให้มากขึ้น ดังดวงดาวในท้องฟ้า และดังเม็ดทรายบนฝั่งทะเล เชื้อสายของเจ้าจะได้ประตูเมืองศัตรูทั้งหลายของเจ้าเป็นกรรมสิทธิ์ ประชาชาติทั้งหมดในโลกจะได้พรเพราะเชื้อสายของเจ้า เพราะว่าเจ้าเชื่อฟังเรา

โยบ 42:12 และพระยาห์เวห์ทรงอวยพรชีวิตตอนปลายของโยบมากยิ่งกว่าตอนต้นของท่าน และท่านมีแกะ 14,000 ตัว อูฐ 6,000 ตัว วัวผู้ 1,000 คู่ และลาตัวเมีย 1,000 ตัว

อะไรหรือที่เป็นความแตกต่างระหว่างพระวจนะที่ตรัสโดยพระเจ้ากับคำพูดที่มนุษย์พูด? เมื่อเจ้าอ่านพระวจนะเหล่านี้ที่ตรัสโดยพระเจ้า เจ้าสำนึกรับรู้ถึงพระอิทธิฤทธิ์ของพระวจนะของพระเจ้าและสิทธิอำนาจของพระเจ้า เจ้ารู้สึกอย่างไรหรือ เมื่อเจ้าได้ยินผู้คนกล่าวคำพูดเช่นนั้น? เจ้าคิดว่าพวกเขาโอหังและอวดตัวอย่างสุดขีด เป็นผู้คนที่กำลังทำการแสดงอวดตัวเองอยู่ใช่หรือไม่? ในเมื่อพวกเขาไม่มีพลังอำนาจนี้ พวกเขาไม่ได้ครองสิทธิอำนาจเช่นนั้น และดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีความสามารถโดยสิ้นเชิงในการสัมฤทธิ์สิ่งทั้งหลายเช่นนั้น การที่พวกเขาแน่ใจยิ่งนักกับคำสัญญาของพวกเขานั้น ก็เพียงแค่แสดงให้เห็นถึงความสะเพร่าต่อการให้ความเห็นของพวกเขาเท่านั้นเอง หากใครบางคนกล่าวคำพูดเช่นนั้น เช่นนั้นแล้วก็ย่อมไม่ต้องสงสัยเลยว่า พวกเขาคงจะโอหังและมั่นใจเกินขนาด และพวกเขาคงจะกำลังเปิดเผยตัวเองว่าเป็นตัวอย่างอันอมตะของอุปนิสัยของหัวหน้าทูตสวรรค์ พระวจนะเหล่านี้มาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า เจ้าสำนึกรับรู้ถึงองค์ประกอบของความโอหังในที่นี้หรือไม่? เจ้ารู้สึกว่าพระวจนะของพระเจ้าเป็นเพียงเรื่องตลกหรือไม่? พระวจนะของพระเจ้าคือสิทธิอำนาจ พระวจนะของพระเจ้าคือข้อเท็จจริง และก่อนที่พระวจนะเหล่านั้นจะถูกดำรัสมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ขณะที่พระองค์กำลังตัดสินพระทัยว่าจะทำบางสิ่งบางอย่าง เมื่อนั้น สิ่งนั้นก็ได้สำเร็จลุล่วงไปแล้ว อาจกล่าวได้ว่า ทั้งหมดที่พระเจ้าได้ตรัสกับอับราฮัมคือพันธสัญญาที่พระเจ้าได้ทรงตั้งไว้กับอับราฮัม และคือพระสัญญาที่พระเจ้าได้ทรงทำไว้กับอับราฮัม พระสัญญานี้คือข้อเท็จจริงที่ถูกตั้งขึ้น ตลอดจนเป็นข้อเท็จจริงที่สำเร็จลุล่วงแล้ว และข้อเท็จจริงเหล่านี้ก็ค่อยๆ ลุล่วงในพระดำริของพระเจ้าไปตามแผนการของพระเจ้า ดังนั้น สำหรับการที่พระเจ้าตรัสพระวจนะเช่นนั้นไม่ได้หมายความว่าพระองค์ทรงมีพระอุปนิสัยที่โอหัง เพราะพระเจ้าทรงสามารถสัมฤทธิ์สิ่งทั้งหลายดังกล่าวได้ พระองค์ทรงมีฤทธานุภาพและสิทธิอำนาจนี้ และทรงมีความสามารถอย่างครบถ้วนในการสัมฤทธิ์ข้อเท็จจริงเหล่านี้ และความสำเร็จลุล่วงของพระวจนะเหล่านั้นก็อยู่ภายในช่วงความสามารถของพระองค์อย่างครบถ้วนบริบูรณ์ เมื่อพระวจนะเช่นพระวจนะเหล่านี้ถูกดำรัสออกไปจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า พวกมันก็คือวิวรณ์และการแสดงออกถึงพระอุปนิสัยที่แท้จริงของพระเจ้า เป็นวิวรณ์และการสำแดงที่เพียบพร้อมถึงแก่นแท้และสิทธิอำนาจของพระเจ้า และไม่มีสิ่งใดที่จะเหมาะสมและสมควรจะเป็นข้อพิสูจน์ของพระอัตลักษณ์ของพระผู้สร้างมากไปกว่านั้นแล้ว ลักษณะ พระกระแสเสียง และรูปแบบการใช้คำในถ้อยดำรัสเช่นนั้นเป็นเครื่องหมายแห่งพระอัตลักษณ์ของพระผู้สร้างอย่างแน่นอน และสอดรับอย่างเพียบพร้อมกับการแสดงออกของพระอัตลักษณ์ของพระเจ้าเอง ในพระวจนะเหล่านั้นไม่มีการเสแสร้งใด ไม่มีราคีใด พระวจนะเหล่านั้นเป็นการสาธิตแสดงถึงแก่นแท้และสิทธิอำนาจของพระผู้สร้างอย่างเต็มที่และครบบริบูรณ์ สำหรับสรรพสิ่งทรงสร้างทั้งหลายนั้น พวกเขาไม่มีทั้งสิทธิอำนาจนี้หรือแก่นแท้นี้ นับประสาอะไรที่พวกเขาจะมีพลังอำนาจที่พระเจ้าทรงมอบให้ หากมนุษย์ทรยศพฤติกรรมเช่นนั้น เช่นนั้นแล้ว นั่นก็คงจะเป็นการแสดงการประท้วงต่อต้านที่รุนแรงจากอุปนิสัยอันเสื่อมทรามของเขาอย่างแน่นอนที่สุด และที่รากเหง้าของการนี้ก็คงจะมีผลกระทบอันยุ่งเหยิงของความโอหังกับความทะเยอทะยานอันป่าเถื่อนของมนุษย์อยู่ และคงจะไม่ใช่การเปิดโปงเจตนาอันมุ่งร้ายของใครอื่นนอกจากมารซาตานตนนั้น ผู้ซึ่งปรารถนาที่จะหลอกลวงผู้คนและชักนำพวกเขาให้ทรยศพระเจ้า พระเจ้าทรงพิจารณาเห็นอย่างไรกับสิ่งที่ถูกเปิดเผยโดยภาษาเช่นนั้น? พระเจ้าคงจะตรัสว่า เจ้าปรารถนาที่จะช่วงชิงที่ของพระองค์ และว่าเจ้าปรารถนาที่จะปลอมเป็นพระองค์และแทนที่พระองค์ เมื่อเจ้าเลียนแบบพระกระแสเสียงในถ้อยดำรัสของพระเจ้า เจตนาของเจ้าคือเพื่อที่จะเข้ามาแทนที่ของพระเจ้าในหัวใจของผู้คน เพื่อที่จะยึดเอามวลมนุษย์ที่เป็นของพระเจ้าโดยชอบธรรม นี่คือซาตานโดยแท้ เหล่านี้คือการกระทำของพงศ์พันธุ์ของหัวหน้าทูตสวรรค์ตนนั้น ผู้ที่ฟ้ามิอาจทนยอมรับได้! มีผู้ใดบ้างท่ามกลางพวกเจ้าที่เคยเลียนแบบพระเจ้าในหนทางใดหนทางหนึ่งโดยการกล่าวคำพูดไม่กี่คำ ด้วยเจตนาที่จะหลอกลวงและชี้นำผู้คนในทางที่ผิด และทำให้พวกเขารู้สึกราวกับว่าคำพูดและการกระทำของบุคคลผู้นี้มีสิทธิอำนาจและฤทธานุภาพของพระเจ้า ราวกับว่าแก่นแท้และอัตลักษณ์ของบุคคลผู้นี้มีเอกลักษณ์ และกระทั่งราวกับว่าน้ำเสียงในคำพูดของบุคคลผู้นี้คล้ายคลึงกับพระกระแสเสียงของพระเจ้า? พวกเจ้าเคยทำบางสิ่งเยี่ยงนี้หรือไม่? ในวาทะของพวกเจ้า พวกเจ้าเคยเลียนแบบพระกระแสเสียงของพระเจ้าด้วยอากัปกิริยาที่เป็นตัวแทนพระอุปนิสัยของพระเจ้าโดยแอบอ้าง ด้วยสิ่งที่พวกเจ้าสมมุติเอาว่าเป็นพลังอำนาจและสิทธิอำนาจหรือไม่? บ่อยครั้งที่พวกเจ้าส่วนใหญ่ปฏิบัติตนหรือวางแผนการที่จะปฏิบัติตนในหนทางเช่นนั้นหรือไม่? บัดนี้ เมื่อพวกเจ้ามองเห็น ล่วงรู้ และรู้จักสิทธิอำนาจของพระผู้สร้างอย่างแท้จริง และย้อนกลับไปมองสิ่งที่พวกเจ้าเคยทำ และสิ่งที่พวกเจ้าเคยเปิดเผยตัวเองออกมา พวกเจ้ารู้สึกคลื่นไส้หรือไม่? พวกเจ้าระลึกได้หรือไม่ ถึงความต่ำศักดิ์และความไร้ยางอายของตัวพวกเจ้า? เมื่อได้ชำแหละอุปนิสัยและแก่นแท้ของผู้คนเช่นนั้นแล้ว สามารถกล่าวได้หรือไม่ว่า พวกเขาเป็นตัวอ่อนจากนรก? สามารถกล่าวได้หรือไม่ว่าทุกคนที่ทำสิ่งทั้งหลายเช่นนั้นกำลังนำความอัปยศมาสู่ตัวพวกเขาเอง? พวกเจ้าระลึกได้หรือไม่ ถึงความร้ายแรงของธรรมชาติของมัน? แล้วมันร้ายแรงเพียงใดเล่า? เจตนาของผู้คนที่กระทำการในหนทางนี้ก็คือเพื่อเลียนแบบพระเจ้า พวกเขาต้องการที่จะเป็นพระเจ้า ที่จะทำให้ผู้คนนมัสการพวกเขาเหมือนเป็นพระเจ้า พวกเขาต้องการที่จะลบล้างที่ของพระเจ้าในหัวใจของผู้คน และกำจัดพระเจ้าผู้ซึ่งทรงพระราชกิจท่ามกลางมนุษย์ และพวกเขาทำการนี้เพื่อที่จะสัมฤทธิ์เป้าหมายในการควบคุมผู้คน ในการกลืนกินผู้คน และในการเข้าครองผู้คน ทุกคนมีความอยากได้อยากมีและความทะเยอทะยานใต้จิตสำนึกเยี่ยงนี้ และทุกคนดำรงชีวิตอยู่ในแก่นแท้ประเภทนี้ที่เสื่อมทรามเยี่ยงซาตาน อยู่ในธรรมชาติเยี่ยงซาตานซึ่งทำให้พวกเขาอยู่ในความเป็นศัตรูกับพระเจ้า ทรยศพระเจ้า และปรารถนาที่จะกลายเป็นพระเจ้า หลังจากการสามัคคีธรรมของเราในหัวข้อเรื่องสิทธิอำนาจของพระเจ้า พวกเจ้ายังคงปรารถนาหรือใฝ่ฝันที่จะเลียนแบบหรือปลอมเป็นพระเจ้าอยู่หรือไม่? พวกเจ้ายังคงอยากที่จะเป็นพระเจ้าอยู่หรือไม่? พวกเจ้ายังคงปรารถนาที่จะกลายเป็นพระเจ้าอยู่หรือไม่? สิทธิอำนาจของพระเจ้านั้นมิอาจมีมนุษย์คนใดเลียนแบบได้ และพระอัตลักษณ์และพระสถานะของพระเจ้าก็มิอาจมีมนุษย์คนใดปลอมมาเป็นได้ ถึงแม้ว่าเจ้าจะสามารถเลียนแบบพระกระแสเสียงที่พระเจ้าตรัส แต่เจ้าก็ไม่สามารถเลียนแบบแก่นแท้ของพระเจ้าได้ ถึงแม้ว่าเจ้าจะสามารถยืนในที่ของพระเจ้าและปลอมเป็นพระเจ้าได้ แต่เจ้าจะไม่มีวันสามารถทำสิ่งที่พระเจ้าตั้งพระทัยที่จะทำ และจะไม่มีวันสามารถปกครองและบัญชาทุกสรรพสิ่งได้ ในสายพระเนตรของพระเจ้าแล้ว เจ้าจะเป็นสิ่งที่ทรงสร้างเล็กๆ สิ่งหนึ่งตลอดไป และไม่ว่าทักษะและความสามารถของเจ้าจะยิ่งใหญ่เพียงใด ไม่ว่าเจ้าจะมีพรสวรรค์มากเพียงใด แต่ในความครบถ้วนบริบูรณ์ของเจ้าแล้วนั้น เจ้าอยู่ภายใต้อำนาจครอบครองของพระผู้สร้าง ถึงแม้ว่าเจ้าจะสามารถกล่าวคำพูดที่อวดกล้าบางคำ แต่นี่ก็ไม่สามารถแสดงให้เห็นว่าเจ้ามีแก่นแท้ของพระผู้สร้าง อีกทั้งไม่สามารถเป็นสิ่งแทนว่าเจ้ามีสิทธิอำนาจของพระผู้สร้าง สิทธิอำนาจและฤทธานุภาพของพระเจ้าคือแก่นแท้ของพระเจ้าพระองค์เอง สิ่งเหล่านั้นไม่ใช่ได้เรียนรู้หรือเพิ่มเติมจากภายนอก แต่เป็นแก่นแท้ภายในพระองค์ของพระเจ้าพระองค์เอง และดังนั้น สัมพันธภาพระหว่างพระผู้สร้างกับสรรพสิ่งที่ทรงสร้างจึงไม่มีวันสามารถปรับเปลี่ยนได้เลย ในฐานะหนึ่งในสรรพสิ่งที่ทรงสร้าง มนุษย์ต้องรักษาตำแหน่งของเขาเอง และประพฤติตนอย่างมีจิตสำนึก จงคุ้มกันสิ่งที่พระผู้สร้างทรงมอบความไว้วางพระทัยแก่เจ้าอย่างเป็นหน้าที่ จงอย่ากระทำการล้ำเส้น หรือทำสิ่งทั้งหลายที่นอกเหนือช่วงความสามารถของเจ้า หรือเป็นที่เกลียดชังของพระเจ้า จงอย่าพยายามที่จะยิ่งใหญ่ หรือกลายเป็นยอดมนุษย์ หรือเหนือสิ่งอื่นใด จงอย่าพยายามที่จะกลายเป็นพระเจ้า นี่คือวิธีที่ผู้คนไม่ควรอยากที่จะเป็น การพยายามที่จะกลายเป็นยิ่งใหญ่หรือยอดมนุษย์นั้นช่างไร้สาระ การเสาะแสวงที่จะกลายเป็นพระเจ้ายิ่งเป็นที่เสื่อมเสียยิ่งกว่า มันน่าขยะแขยงและน่าดูหมิ่นนัก สิ่งที่น่าชมเชยและสิ่งที่สิ่งทรงสร้างทั้งหลายควรจะยึดมั่นไว้มากกว่าสิ่งอื่นใดก็คือ การกลายเป็นสิ่งทรงสร้างที่แท้จริง นี่คือเป้าหมายเดียวเท่านั้นที่ผู้คนทุกคนควรไล่ตามเสาะหา

—พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระเจ้าพระองค์เอง พระผู้ทรงเอกลักษณ์ 1