ความทุกข์แบบใดที่พระเจ้าทรงได้รับประสบการณ์เมื่อพระองค์ทรงบังเกิดเป็นมนุษย์และทรงพระชนม์ชีพท่ามกลางมวลมนุษย์? ความทุกข์นี้คืออะไร? มีใครเข้าใจจริงๆ หรือไม่? บางคนพูดว่าพระเจ้าทรงทนทุกข์อย่างใหญ่หลวง ว่าถึงแม้พระองค์จะทรงเป็นพระเจ้าพระองค์เอง ผู้คนก็ไม่เข้าใจเนื้อแท้ของพระองค์ แต่มีแนวโน้มจะปฏิบัติต่อพระองค์ราวกับเป็นบุคคลหนึ่ง ซึ่งทำให้พระองค์ทรงรู้สึกเศร้าโศกและถูกกระทำผิด—พวกเขาพูดว่าเพราะเหตุผลเหล่านี้ ความทุกข์ของพระเจ้าจึงยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง อีกคนพูดว่าพระเจ้าทรงไร้เดียงสาและปราศจากบาป แต่ว่าพระองค์ทรงทนทุกข์ในแบบเดียวกับมวลมนุษย์ ว่าพระองค์ทรงทนทุกข์จากการข่มเหง การให้ร้าย และการเสียเกียรติเคียงข้างมวลมนุษย์ พวกเขาพูดว่าพระเจ้ายังทรงทนต่อความเข้าใจผิดและการไม่เชื่อฟังของบรรดาผู้ติดตามของพระองค์อีกด้วย—ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงพูดว่าความทุกข์ของพระเจ้านั้นไม่สามารถวัดได้อย่างแท้จริง ตอนนี้ ดูเหมือนว่าพวกเจ้าไม่ได้เข้าใจพระเจ้าอย่างแท้จริง อันที่จริงแล้ว ความทุกข์ที่พวกเจ้าพูดถึงนี้ไม่ได้นับว่าเป็นความทุกข์ที่แท้จริงสำหรับพระเจ้า เพราะมีความทุกข์ที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ เช่นนั้นแล้ว ความทุกข์ที่แท้จริงสำหรับพระเจ้าพระองค์เองคือสิ่งใด? ความทุกข์ที่แท้จริงสำหรับเนื้อหนังที่พระเจ้าทรงจุติมาเป็นมนุษย์คือสิ่งใด? สำหรับพระเจ้า การที่มวลมนุษย์ไม่เข้าใจพระองค์นั้นไม่นับเป็นความทุกข์ และผู้คนที่มีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับพระเจ้าอยู่บ้างและไม่มองว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าก็ไม่นับเป็นความทุกข์เช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตาม ผู้คนมักรู้สึกว่าพระเจ้าทรงต้องเคยได้ทนทุกข์กับความอยุติธรรมที่ยิ่งใหญ่ ว่าในช่วงระหว่างเวลาที่พระเจ้าทรงอยู่ในเนื้อหนัง พระองค์ไม่ทรงสามารถแสดงตัวตนของพระองค์ต่อมวลมนุษย์และทำให้ผู้คนสามารถมองเห็นความยิ่งใหญ่ของพระองค์ได้ และว่าพระเจ้ากำลังทรงซ่อนเร้นอย่างถ่อมพระทัยในเนื้อหนังที่ไม่มีนัยสำคัญ และว่าสิ่งนี้ต้องเป็นความทรมานที่ยิ่งใหญ่สำหรับพระองค์ ผู้คนเชื่อในสิ่งที่พวกเขาสามารถเข้าใจและสิ่งที่พวกเขาสามารถมองเห็นเกี่ยวกับความทุกข์ของพระเจ้าอย่างสุดใจ และถวายความเห็นอกเห็นใจทุกชนิดให้กับพระเจ้า และกระทั่งจะถวายการสรรเสริญเล็กน้อยให้กับความทุกข์ของพระองค์อยู่บ่อยครั้ง ในความเป็นจริงแล้วมีความแตกต่างกัน มีช่องว่างระหว่างสิ่งที่ผู้คนเข้าใจเกี่ยวกับความทุกข์ของพระเจ้ากับสิ่งที่พระองค์ทรงรู้สึกจริงๆ เรากำลังบอกความจริงกับพวกเจ้า—สำหรับพระเจ้าแล้วนั้น ไม่ว่าจะเป็นพระวิญญาณของพระเจ้าหรือเนื้อหนังที่พระเจ้าทรงจุติมาเป็นมนุษย์ ความทุกข์ที่พรรณนามาข้างต้นไม่ใช่ความทุกข์ที่แท้จริง เช่นนั้นแล้ว สิ่งที่พระเจ้าทรงทนทุกข์จริงๆ คือสิ่งใด? พวกเรามาพูดถึงความทุกข์ของพระเจ้าจากมุมมองของพระเจ้าผู้ทรงจุติมาเป็นมนุษย์เท่านั้นกันเถิด

เมื่อพระเจ้าทรงบังเกิดเป็นมนุษย์ ทรงเปลี่ยนเป็นบุคคลปกติทั่วไปและดำรงพระชนม์ชีพเคียงข้างผู้คนท่ามกลางมวลมนุษย์นั้น พระองค์ไม่ทรงสามารถมองเห็นและรู้สึกถึงวิธีการ กฎ และปรัชญาการใช้ชีวิตของผู้คนหรอกหรือ? วิธีการและกฎในการใช้ชีวิตแบบนี้ทำให้พระองค์ทรงรู้สึกอย่างไร? พระองค์ทรงรู้สึกเกลียดชังในพระทัยของพระองค์หรือไม่? เหตุใดพระองค์จึงทรงรู้สึกเกลียดชัง? วิธีการและกฎในการใช้ชีวิตของมวลมนุษย์มีอะไรบ้าง? วิธีการและกฎในการใช้ชีวิตเหล่านี้มีรากเหง้าในหลักการใด? วิธีการและกฎในการใช้ชีวิตเหล่านี้มีพื้นฐานบนสิ่งใด? วิธีการ กฎ และสิ่งอื่นๆ ของมวลมนุษย์ตามที่สัมพันธ์กับวิธีการใช้ชีวิตนั้น—ทั้งหมดนี้ได้รับการสร้างขึ้นบนพื้นฐานแห่งตรรกะ ความรู้ และปรัชญาของซาตาน พวกมนุษย์ที่ใช้ชีวิตภายใต้กฎประเภทเหล่านี้ไม่มีสภาวะความเป็นมนุษย์ ไม่มีความจริง—พวกเขาทั้งหมดต่างประณามความจริงและเป็นปรปักษ์ต่อพระเจ้า หากเราดูที่เนื้อแท้ของพระเจ้า เราจะมองเห็นว่าเนื้อแท้ของพระองค์ตรงกันข้ามกับตรรกะ ความรู้ และปรัชญาของซาตานโดยสิ้นเชิง เนื้อแท้ของพระองค์เต็มไปด้วยความชอบธรรม ความจริง และความบริสุทธิ์ และความเป็นจริงอื่นๆ ของทุกสรรพสิ่งที่เป็นบวก พระเจ้าผู้ทรงครอบครองเนื้อแท้นี้และดำรงพระชนม์ชีพท่ามกลางมวลมนุษย์เช่นนั้นทรงรู้สึกอย่างไร? พระองค์ทรงรู้สึกอะไรในพระทัยของพระองค์? พระทัยของพระองค์ไม่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดหรอกหรือ? พระทัยของพระองค์เจ็บปวด ความเจ็บปวดที่ไม่มีบุคคลใดสามารถเข้าใจหรือได้รับประสบการณ์ได้ นี่เป็นเพราะทุกสิ่งที่พระองค์ทรงเผชิญ ทรงพบปะ ทรงสดับ ทอดพระเนตร และทรงได้รับประสบการณ์คือความเสื่อมทรามของมวลมนุษย์ทั้งหมด ความชั่ว และความกบฏต่อความจริงและการต้านทานความจริงของพวกเขา ทั้งหมดที่มาจากมนุษย์คือแหล่งกำเนิดของความทุกข์ของพระองค์ นั่นจึงกล่าวได้ว่า เพราะเนื้อแท้ของพระองค์ไม่เหมือนกับพวกมนุษย์ที่เสื่อมทราม ความเสื่อมทรามของพวกมนุษย์จึงกลายมาเป็นแหล่งกำเนิดของความทุกข์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพระองค์ เมื่อพระเจ้าทรงบังเกิดเป็นมนุษย์ พระองค์ทรงสามารถพบใครบางคนที่มีภาษาเดียวกันกับพระองค์หรือไม่? บุคคลเช่นนั้นไม่สามารถพบได้ท่ามกลางมวลมนุษย์ ไม่สามารถพบผู้ใดที่สามารถสื่อสารหรือสามารถมีการโต้ตอบแลกเปลี่ยนนี้กับพระเจ้าได้—เจ้าจะพูดว่าพระเจ้าทรงมีความรู้สึกแบบใดเกี่ยวกับเรื่องนี้? สิ่งต่างๆ ที่ผู้คนหารือ รัก ไล่ตามเสาะหา และถวิลหาทั้งหมดเกี่ยวข้องกับแนวโน้มของบาปและความชั่ว เมื่อพระเจ้าทรงเผชิญกับสิ่งทั้งหมดนี้ นี่มันไม่เหมือนกับมีดที่ทิ่มแทงพระทัยของพระองค์หรือ? เมื่อพระองค์ทรงเผชิญกับสิ่งเหล่านี้ พระองค์จะทรงสามารถมีความชื่นบานในพระทัยของพระองค์ได้หรือไม่? พระองค์จะทรงสามารถพบการปลอบโยนได้หรือไม่? บรรดาผู้ที่ใช้ชีวิตกับพระองค์คือพวกมนุษย์ที่เต็มไปด้วยความกบฏและความชั่ว—พระทัยของพระองค์จะไม่ทนทุกข์ได้อย่างไร? ความทุกข์นี้จริงๆ แล้วยิ่งใหญ่เพียงใด และใครใส่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้? ใครที่เอาใจใส่? และใครที่สามารถซึ้งคุณค่าถึงเรื่องนี้? ผู้คนไม่มีหนทางที่จะทำความเข้าใจพระทัยของพระเจ้า ความทุกข์ของพระองค์คือบางสิ่งบางอย่างที่ผู้คนไม่สามารถซึ้งคุณค่าอย่างเฉพาะเจาะจงได้ และความเย็นชาและความด้านชาของสภาวะความเป็นมนุษย์ทำให้ความทุกข์ของพระเจ้าดิ่งลึกยิ่งขึ้นไปอีก

มีบางคนที่มักเห็นอกเห็นใจกับสภาพเลวร้ายของพระคริสต์ เพราะมีวรรคหนึ่งในพระคัมภีร์ที่เขียนว่า: "หมาจิ้งจอกยังมีโพรง และนกในอากาศก็ยังมีรัง แต่บุตรมนุษย์ไม่มีที่ที่จะวางศีรษะ" เมื่อผู้คนได้ยินเช่นนี้ พวกเขาเก็บเอาไปคิดและเชื่อว่าสิ่งนี้เป็นความทุกข์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่พระเจ้าทรงทนฝ่า และความทุกข์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่พระคริสต์ทรงทนฝ่า ตอนนี้ เมื่อดูจากมุมมองของข้อเท็จจริง มันเป็นเช่นนั้นหรือไม่? ไม่ พระเจ้าไม่ทรงเชื่อว่าความลำบากยากเย็นเหล่านี้เป็นความทุกข์ พระองค์ไม่เคยทรงร่ำไห้จากความอยุติธรรมเพราะความลำบากยากเย็นของเนื้อหนังของพระองค์ และพระองค์ไม่เคยทรงทำให้พวกมนุษย์ต้องชดใช้หรือให้รางวัลใดก็ตามกับพระองค์ อย่างไรก็ตาม เมื่อพระองค์ทรงเป็นประจักษ์พยานทุกสิ่งเกี่ยวกับมวลมนุษย์และชีวิตที่เสื่อมทรามและความชั่วของมนุษย์ที่เสื่อมทราม เมื่อพระองค์ทรงเป็นประจักษ์พยานว่ามวลมนุษย์อยู่ในเงื้อมมือของซาตานและถูกซาตานกักขังและไม่สามารถหนีรอดได้ ว่าผู้คนที่ใช้ชีวิตในบาปไม่รู้ว่าความจริงคืออะไร พระองค์ไม่ทรงสามารถทนยอมรับบาปทั้งหมดเหล่านี้ได้ ความเกลียดชังพวกมนุษย์ของพระองค์เพิ่มขึ้นในแต่ละวัน แต่พระองค์ต้องทรงทนฝ่าทั้งหมดนี้ นี่คือความทุกข์ที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้า พระเจ้าไม่ทรงสามารถแสดงออกแม้กระทั่งพระสุรเสียงจากพระทัยของพระองค์หรืออารมณ์ของพระองค์ท่ามกลางผู้ติดตามของพระองค์ และไม่มีผู้ใดท่ามกลางผู้ติดตามของพระองค์ที่สามารถเข้าใจความทุกข์ของพระองค์อย่างแท้จริง ไม่มีผู้ใดที่แม้กระทั่งพยายามที่จะทำความเข้าใจหรือทำให้พระองค์สบายพระทัยของพระองค์ ซึ่งทนฝ่าต่อความทุกข์นี้วันแล้ววันเล่า ปีแล้วปีเล่า และซ้ำแล้วซ้ำเล่า พวกเจ้ามองเห็นอะไรในทั้งหมดนี้? พระเจ้าไม่ทรงพึงประสงค์สิ่งใดก็ตามจากพวกมนุษย์เป็นการตอบแทนสำหรับสิ่งที่พระองค์ได้ประทานให้ แต่เพราะเนื้อแท้ของพระเจ้า พระองค์ไม่ทรงสามารถทนยอมรับความชั่ว ความเสื่อมทราม และบาปของมวลมนุษย์ได้โดยสิ้นเชิง และกลับทรงรู้สึกถึงความเกลียดชังและความเกลียดอย่างสุดขีดแทน ซึ่งทำให้พระทัยของพระเจ้าและเนื้อหนังของพระองค์ทนฝ่าความทุกข์ไม่รู้จบ พวกเจ้าเคยมองเห็นสิ่งนี้หรือไม่? ที่มีแนวโน้มที่สุดคือ ไม่มีพวกเจ้าคนใดสามารถมองเห็นสิ่งนี้ได้ เพราะไม่มีพวกเจ้าคนใดสามารถเข้าใจพระเจ้าได้อย่างแท้จริง เมื่อเวลาผ่านไป เจ้าควรจะได้รับประสบการณ์กับสิ่งนี้ทีละน้อยๆ ด้วยตัวเจ้าเอง

—พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระราชกิจของพระเจ้า พระอุปนิสัยของพระเจ้า และพระเจ้าพระองค์เอง 3