I

พระเจ้าทรงคำนึงถึงกรณี

การบริหารจัดการมวลมนุษย์นี้ของพระองค์

กรณีการช่วยมวลมนุษย์ให้รอดของพระองค์

ว่ามีความสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด

พระองค์ทรงทำสิ่งเหล่านี้ไม่เพียงด้วยพระดำริของพระองค์

และไม่เพียงด้วยพระวจนะของพระองค์

และแน่นอนว่าพระองค์ไม่ได้ทรงทำสิ่งเหล่านั้น

ในลักษณะที่ไม่ใส่พระทัย—

แต่พระองค์ทรงทำสิ่งเหล่านี้ด้วยเจตนารมณ์ของพระองค์

พร้อมกับการมีแผนการ เป้าหมาย และมาตรฐาน

สามารถเห็นได้ว่ากรณีของพระราชกิจของพระเจ้า

ในการช่วยมวลมนุษย์ให้รอดนี้

มีนัยสำคัญอย่างยิ่งสำหรับทั้งพระเจ้าและมนุษย์

II

ไม่ว่าพระราชกิจนี้จะยากลำบากเพียงใด

ไม่ว่าอุปสรรคขวากหนามที่มีต่อพระราชกิจนี้

จะใหญ่หลวงเพียงใด

ไม่ว่ามนุษย์จะอ่อนแอเพียงใด

หรือความเป็นกบฏของมนุษย์จะดิ่งลึกเพียงใด

ไม่มีสิ่งใดในนี้ที่ลำบากยากเย็นสำหรับพระเจ้า

พระเจ้าพระองค์เองทรงยุ่งอยู่กับกิจธุระตลอดเวลา

พระองค์กำลังทรงสละทุกหยาดหยด

จากพระหทัยของพระองค์

และพระองค์กำลังทรงบริหารจัดการ

พระราชกิจที่พระองค์ทรงประสงค์จะดำเนินการ

พระองค์ยังกำลังทรงจัดการเตรียมการทุกสิ่ง

และพระองค์กำลังทรงครองอธิปไตยเหนือผู้คนเหล่านั้นทั้งหมด

ที่พระองค์ทรงประสงค์จะทรงพระราชกิจ

และเหนือพระราชกิจทั้งหมดที่พระองค์ทรงประสงค์จะทำ—

ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่ไม่เคยมีมาก่อน

นี่เป็นครั้งแรกที่พระเจ้าได้ทรงใช้วิธีการเหล่านี้

และทรงจ่ายราคามากมายเช่นนั้น

เพื่อดำเนินโครงการอันสำคัญยิ่งนี้

เพื่อบริหารจัดการและช่วยมวลมนุษย์ให้รอด

III

ในขณะที่พระเจ้ากำลังทรงดำเนินพระราชกิจทั้งหมดนี้

พระองค์กำลังทรงแสดงออกและทรงหลั่งทุกหยาดหยด

จากพระหทัยของพระองค์ สิ่งที่พระองค์ทรงมีและทรงเป็น

พระปัญญาและมหิทธานุภาพของพระองค์

รวมทั้งอุปนิสัยทุกแง่มุม

ของพระองค์ออกสู่มวลมนุษย์ทีละน้อยโดยไม่สงวนไว้เลย

การแสดงออกและการปลดปล่อย

วิธีการเหล่านี้เป็นสิ่งที่ไม่เคยมีมาก่อน

ดังนั้น นอกเหนือจากผู้คนที่พระเจ้าทรงมุ่งหมาย

ที่จะบริหารจัดการและช่วยให้รอดแล้ว

ในทั้งจักรวาลก็ไม่เคยมีสิ่งทรงสร้างใดที่ใกล้ชิด

กับพระเจ้าถึงเพียงนั้น

ได้มีสัมพันธภาพอันสนิทสนมกับพระองค์ถึงปานนั้น

IV

ในพระหทัยของพระเจ้านั้น

มวลมนุษย์ที่พระองค์ทรงต้องการบริหารจัดการ

และช่วยให้รอดนั้นสำคัญที่สุด

และพระองค์ทรงให้คุณค่ากับมวลมนุษย์นี้เหนือสิ่งอื่นใด

แม้ว่าพระองค์ได้ทรงจ่ายราคาอันใหญ่หลวงเพื่อพวกเขา

และแม้ว่าพระองค์ทรงถูกทำร้าย

และถูกพวกเขากบฏอย่างต่อเนื่อง

แต่พระองค์ก็ไม่มีการพร่ำบ่นหรือมีความเสียพระทัยเลย

พระองค์ยังคงไม่ทรงไปจากพวกเขา

หรือทรงถอดใจจากพวกเขา

และพระองค์ยังคงปฏิบัติ

พระราชกิจของพระองค์อย่างไม่ว่างเว้น

นี่เป็นเพราะว่าพระองค์ทรงรู้ว่าในไม่ช้าก็เร็ว

จะถึงวันที่ผู้คนซึ่งตื่นรับการเรียกจากพระวจนะของพระองค์

จะได้รับการขับเคลื่อนโดยพระวจนะของพระองค์

ตระหนักว่าพระองค์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งการทรงสร้าง

และหวนคืนเคียงข้างพระองค์…

จาก พระวจนะฯ เล่ม 2 ว่าด้วยการรู้จักพระเจ้า, พระราชกิจของพระเจ้า พระอุปนิสัยของพระเจ้า และพระเจ้าพระองค์เอง 3