ในปัจจุบันพวกเจ้าอธิษฐานถึงพระเจ้ากันอย่างไร? วิธีของพวกเจ้าดีกว่าการอธิษฐานทางศาสนาอย่างไร? พวกเจ้าเข้าใจนัยสำคัญของการอธิษฐานอย่างแท้จริงว่ากระไรบ้าง? พวกเจ้าเคยไตร่ตรองถึงคำถามเหล่านี้บ้างหรือไม่? ทุกคนที่ไม่อธิษฐานย่อมห่างไกลจากพระเจ้า และทุกคนที่ไม่อธิษฐานล้วนทำตามเจตจำนงของตนเอง การไม่อธิษฐานแสดงให้เห็นถึงนัยของการห่างเหินจากพระเจ้าและการทรยศพระเจ้า ประสบการณ์จริงที่พวกเจ้ามีกับการอธิษฐานนั้นเป็นเช่นไร? ความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์สามารถเห็นได้จากคำอธิษฐานของผู้คน เจ้าประพฤติตัวเช่นไรเมื่อพี่น้องชายหญิงเลื่อมใสและยกย่องเจ้าเพราะผลลัพธ์ที่เจ้าทำได้ในงาน? เจ้าตอบสนองอย่างไรเมื่อผู้คนให้ข้อเสนอแนะแก่เจ้า? เจ้าอธิษฐานเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าหรือไม่? พวกเจ้าทั้งหมดใช้เวลาอธิษฐานเมื่อเผชิญปัญหาหรือความยากลำบาก แต่เมื่อพวกเจ้าไม่อยู่ในสภาวะที่ดี พวกเจ้าหันเข้าหาพระเจ้าบ้างหรือไม่? พวกเจ้าอธิษฐานหรือไม่เมื่อพวกเจ้าเปิดเผยความเสื่อมทรามออกมา? พวกเจ้าอธิษฐานอย่างแท้จริงหรือไม่? หากไม่อธิษฐานอย่างแท้จริง พวกเจ้าย่อมจะไม่ก้าวหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการชุมนุม พวกเจ้าควรถวายคำอธิษฐานและการสรรเสริญ บางคนเชื่อในพระเจ้ามานานหลายปี แต่น่าเสียดายที่พวกเขาอธิษฐานไม่บ่อยนัก พวกเขาเข้าใจคำพูดกับคำสอนเพียงไม่กี่คำและเริ่มโอหัง คิดว่าพวกเขาเข้าใจความจริง มีวุฒิภาวะ และรู้สึกพอใจในตนเองอย่างมาก ผลลัพธ์คือ พวกเขาติดหล่มอยู่ในสภาวะที่ไม่ปกติเช่นนี้ และครั้งต่อไปที่พวกเขามาอธิษฐาน พวกเขาก็พบว่าตนเองไม่มีอะไรจะกล่าว และไม่มีพระราชกิจของพระวิญญาณบริสุทธิ์ เมื่อคนคนหนึ่งไม่สามารถควบคุมสภาวะของตนเองได้ พวกเขาอาจสุขสำราญกับผลตอบแทนที่ได้จากการทำงานอันน้อยนิด—หรือพวกเขาอาจคิดลบ เริ่มย่อหย่อนในงาน และหยุดทำหน้าที่เมื่อพวกเขาประสบความยากลำบากเพียงน้อยนิด ซึ่งเป็นอันตรายอย่างมาก ผู้คนที่ไม่มีมโนธรรมหรือเหตุผลย่อมเป็นเช่นนี้ ผู้คนส่วนใหญ่จะใช้เวลาอธิษฐานเฉพาะเมื่อมีความยากลำบาก หรือเมื่อพวกเขาไม่สามารถเข้าใจเรื่องราวได้ทั้งหมด พวกเขาอธิษฐานเฉพาะเมื่อพวกเขาเดือดร้อนเพราะมีข้อสงสัยและความไม่แน่ใจ หรือเมื่อพวกเขาเปิดเผยอุปนิสัยอันเสื่อมทราม พวกเขาอธิษฐานเฉพาะเมื่อพวกเขามีความจำเป็น นี่เป็นเรื่องปกติ อย่างไรก็ตาม เจ้าต้องอธิษฐานและถวายคำขอบคุณแก่พระเจ้าเมื่อเจ้าได้ผลลัพธ์ในงานของตนด้วย หากเจ้าใส่ใจเฉพาะการมีความสุขและไม่อธิษฐาน ร่าเริงอยู่เสมอ สุขสำราญอยู่กับความรู้สึกเหล่านี้ตลอดเวลา แต่กลับลืมพระคุณของพระเจ้า นี่ก็คือการสูญเสียเหตุผลโดยสิ้นเชิง เมื่อเจ้าออกห่างจากพระเจ้ามากเกินไป บางครั้งเจ้าก็ถูกทำให้ทุกข์ทนกับการบ่มวินัย หรือบางทีเจ้าอาจพบทางตันเวลาที่เจ้าพยายามทำสิ่งต่างๆ หรือเจ้าเกิดทำอะไรผิดพลาดและถูกตัดแต่ง ต้องฝืนฟังคำพูดที่เสียดแทงใจ เจ้าสู้ทนความกดดันหรือความทุกข์ใจ โดยที่เจ้าไม่รู้แน่ชัดเลยว่าทำอะไรที่เป็นการล่วงเกินพระเจ้าลงไป ที่จริงแล้ว มีบ่อยครั้งที่พระเจ้าทรงใช้สิ่งแวดล้อมภายนอกมาบ่มวินัยเจ้า ทำให้เจ้าเจ็บปวด และถลุงเจ้า และในที่สุดเมื่อเจ้ามาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าเพื่ออธิษฐานและไตร่ตรอง เจ้าย่อมรู้ตัวว่าสภาวะของเจ้านั้นไม่ถูกต้อง—บางทีเจ้าอาจจะชะล่าใจ นึกกระหยิ่มใจ และหลงตัวเองเต็มที่—เจ้าจึงรังเกียจตนเองและรู้สึกผิดโดยสิ้นเชิง เมื่อเจ้าอธิษฐานถึงพระเจ้าและสารภาพ เจ้าก็เริ่มชังตนเองและปรารถนาที่จะกลับใจ และในเวลานี้เองที่สภาวะอันไม่ถูกต้องของเจ้าเริ่มแก้ไขตัวเองให้ถูกต้อง เมื่อผู้คนอธิษฐานอย่างแท้จริง พระวิญญาณบริสุทธิ์ย่อมทรงพระราชกิจของพระองค์ ประทานความรู้สึกบางอย่างหรือความรู้แจ้ง ที่จะเปิดโอกาสให้พวกเขาออกจากสภาวะที่ไม่ปกติได้ การอธิษฐานไม่ใช่เพียงการแสวงหาเล็กน้อย เข้าร่วมพิธีการบ้าง แล้วก็จบไป ไม่ใช่การกล่าวคำอธิษฐานไม่กี่คำเมื่อเจ้าต้องการพระเจ้า และแล้วพอเจ้าไม่ต้องการก็ไม่อธิษฐานเลย หากเจ้าไม่อธิษฐานเป็นเวลานานๆ ต่อให้สภาวะภายนอกของเจ้าดูปกติ เจ้าก็จะพึ่งพาเจตจำนงของตนเองในการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้า ทำอะไรก็ตามที่เจ้าอยากทำ และในหนทางนี้เอง เจ้าย่อมจะไม่สามารถกระทำการตามหลักธรรมได้ หากเจ้าไม่อธิษฐานถึงพระเจ้าเป็นเวลานานๆ เจ้าจะไม่มีวันได้รับความรู้แจ้งหรือได้รับความกระจ่างจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ ต่อให้เจ้าทำหน้าที่ของตน เจ้าก็เพียงกำลังทำตามกฎข้อบังคับทั้งหลาย และการปฏิบัติหน้าที่เช่นนี้จะไม่เกิดผลที่เป็นคำพยานให้พระเจ้า

เราเคยกล่าวไว้แล้วว่าผู้คนมากมายจัดการเรื่องของตนเองและทำกิจธุระของตนในระหว่างที่พวกเขาทำหน้าที่ และในปัจจุบันผู้คนก็ยังคงเป็นเช่นนี้ หลังจากทำงานไปสักระยะหนึ่ง พวกเขาจึงเลิกอธิษฐาน และพระเจ้าก็ไม่สถิตอยู่ในหัวใจของพวกเขาอีกต่อไป พวกเขาคิดว่า “ฉันจะทำตามการจัดสรรงานที่ได้รับเท่านั้น ถึงอย่างไร ฉันก็ยังไม่เคยผิดพลาด และยังไม่เคยทำให้เกิดการหยุดชะงักหรือก่อความไม่สงบ…” เมื่อเจ้าทำสิ่งต่างๆ โดยไม่อธิษฐาน และหากเจ้าไม่ถวายคำขอบคุณแก่พระเจ้าเมื่อสิ่งต่างๆ ลุล่วงด้วยดีแล้ว สภาวะของเจ้าย่อมมีปัญหา หากเจ้ารู้ว่าสภาวะของเจ้าไม่ถูกต้อง แต่เจ้าไม่สามารถปรับแก้ได้ด้วยตนเอง แล้วจากนั้นเจ้าก็จะพึ่งพาเจตจำนงของตนในการกระทำของเจ้าอยู่เสมอ และแม้ในเวลาที่เจ้าเข้าใจความจริง เจ้าก็จะไม่สามารถนำความจริงไปปฏิบัติได้ เจ้าคิดอยู่เสมอว่าวิธีคิดของเจ้าถูกต้องและเจ้ายึดมั่นในวิธีคิดนั้นตลอดเวลา เจ้าทำสิ่งที่เจ้าชอบ เจ้าไม่สนใจว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงพระราชกิจอย่างไร เจ้าง่วนอยู่กับความมุมานะของตน และผลลัพธ์ก็คือพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงละทิ้งเจ้า เมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงละทิ้งเจ้าแล้ว เจ้าจะรู้สึกมืดมนและเหี่ยวเฉา เจ้าจะไม่สามารถรู้สึกได้ถึงการบำรุงเลี้ยงหรือความเพลิดเพลินใดๆ มีผู้คนมากมายที่ไม่อธิษฐานอย่างแท้จริงแม้แต่ครั้งเดียวในรอบครึ่งปี ผู้คนเช่นนี้ไม่มีพระเจ้าอยู่ในหัวใจ บางคนปกติแล้วไม่อธิษฐาน และพวกเขาอธิษฐานเฉพาะเมื่อตัวเองตกอยู่ในอันตรายหรือกำลังประสบความทุกข์ยาก ถึงแม้ว่าพวกเขาจะยังคงปฏิบัติหน้าที่ แต่พวกเขาก็รู้สึกเหี่ยวเฉาทางวิญญาณ ดังนั้นจึงเกิดความคิดลบอย่างเลี่ยงไม่ได้ บางครั้งพวกเขาคิดว่า “เมื่อไรฉันจะทำหน้าที่ของฉันจบเสียที?” แม้กระทั่งความคิดเช่นนี้ก็อาจปรากฏขึ้นมาได้ เพียงเพราะว่าพวกเขาไม่อธิษฐานมานานแล้ว และห่างเหินจากพระเจ้าไปแล้ว หากนี่ให้กำเนิดหัวใจอันชั่วที่ไม่เชื่อ ก็เป็นอันตรายอย่างยิ่ง การอธิษฐานสำคัญมาก! ชีวิตที่ไม่มีการอธิษฐานนั้นแห้งแล้งเหมือนฝุ่น และไม่สามารถได้รับพระราชกิจของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ผู้คนเช่นนี้ไม่ใช้ชีวิตเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า และพวกเขาก็ตกอยู่ในความมืดมิดไปแล้ว ดังนั้น เจ้าจำเป็นต้องอธิษฐานให้บ่อยและสามัคคีธรรมเกี่ยวกับพระวจนะของพระเจ้า เพื่อที่เจ้าจะได้ชื่นชมพระราชกิจของพระวิญญาณบริสุทธิ์และสรรเสริญพระเจ้าจากหัวใจของตน ด้วยหนทางนี้เท่านั้นที่ชีวิตของเจ้าจะเปี่ยมด้วยสันติสุขและความชื่นบาน พระวิญญาณบริสุทธิ์ย่อมทรงพระราชกิจมากเป็นพิเศษในตัวผู้คนที่ถวายการอธิษฐานและการสรรเสริญในทุกเรื่อง ฤทธานุภาพที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ประทานแก่ผู้คนนั้นไม่มีที่สิ้นสุด และผู้คนไม่มีวันที่จะสามารถใช้หมดหรือทำให้ร่อยหรอลง ผู้คนอาจกล่าววาจาและประกาศอย่างไม่จบสิ้น และพวกเขาอาจเข้าใจคำสอนมากมาย แต่หากไม่มีพระราชกิจของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ก็ย่อมไร้ประโยชน์และสูญเปล่า มีหลายกรณีที่ผู้คนอาจใช้เวลาอธิษฐานอยู่ครึ่งวัน แต่กลับพูดได้เพียงสองคำในขณะอธิษฐาน เช่น “ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ขอขอบคุณและสรรเสริญพระองค์!” ผ่านไปสักพัก พวกเขาก็อาจจะกล่าวประโยคเดิมอีก พวกเขานึกคำที่จะกล่าวกับพระเจ้าไม่ออกอีกแล้ว พวกเขาไม่มีความคิดอะไรในใจที่จะบอกพระองค์ นี่เป็นอันตรายอย่างยิ่ง! หากผู้คนที่เชื่อในพระเจ้าไม่สามารถแม้แต่จะเปล่งถ้อยคำสรรเสริญ ขอบคุณ และคำที่ถวายพระสิริแก่พระองค์ แล้วจะพูดได้อย่างไรว่าพวกเขามีพื้นที่ให้พระองค์อยู่ในหัวใจของตน? เจ้าอาจกล่าวอ้างว่าเชื่อในพระเจ้าและยอมรับพระองค์อยู่ในหัวใจของเจ้า แต่เจ้ากลับไม่มาเฉพาะพระพักตร์พระองค์ เจ้าไม่สามารถบอกพระองค์ถึงสิ่งที่อยู่ในหัวใจของเจ้าเวลาเจ้าอธิษฐาน และหัวใจของเจ้าก็ห่างไกลจากพระเจ้าเกินไป ดังนั้นพระวิญญาณบริสุทธิ์ย่อมจะไม่ทรงพระราชกิจของพระองค์ ทุกเช้าที่พวกเจ้าตื่นขึ้นมา พวกเจ้าต้องเปิดใจอย่างจริงใจในการอธิษฐาน อ่านพระวจนะของพระเจ้า และจากนั้นค่อยใคร่ครวญพระวจนะจนกระทั่งพวกเจ้าพบความสว่างและมีเส้นทางปฏิบัติ จงทำเช่นนี้ แล้ววันนั้นจะเป็นวันที่ดีและเต็มอิ่มเป็นพิเศษ และเจ้าจะรู้สึกว่าพระวิญญาณบริสุทธิ์สถิตอยู่กับเจ้าเสมอ คอยปกป้องเจ้า

เราสังเกตว่าผู้คนมากมายประสบปัญหาเหมือนกันอยู่อย่างหนึ่ง เมื่อพวกเขาประสบปัญหา พวกเขาก็มาอธิษฐานเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า แต่เมื่อพวกเขาไม่มีปัญหา พวกเขาก็ไม่สนใจพระเจ้า พวกเขายึดติดอยู่กับความสุขสำราญทางเนื้อหนังตามที่พวกเขาปรารถนา แต่กลับไม่เคยตื่นขึ้นมา นี่คือการเชื่อในพระเจ้าหรือ? นี่คือการมีความเชื่ออันแท้จริงกระนั้นหรือ? การไม่มีความเชื่อที่แท้จริงคือการไม่มีเส้นทางที่จะเดิน หากไม่มีความเชื่อที่แท้จริง คนเราจะไม่สามารถรู้ได้ว่าการกระทำใดในการเชื่อในพระเจ้าตรงตามเจตนารมณ์ของพระเจ้า หรือว่าการกระทำใดที่จะทำให้คนเราบรรลุความจริงหรือเติบโตในชีวิตได้ หากไม่มีความเชื่อแล้ว คนเราย่อมมืดบอด มีความปรารถนาที่จะไล่ตามเสาะหา แต่ไร้ทิศทางและเป้าหมาย แล้วความเชื่อเกิดขึ้นได้อย่างไร? ความเชื่อเกิดจากการอธิษฐานและสามัคคีธรรมกับพระเจ้า และยิ่งไปกว่านั้น ความเชื่อเกิดจากการอ่านพระวจนะของพระเจ้าและได้รับความรู้แจ้งจากพระวิญญาณบริสุทธิ์ ยิ่งเจ้าเข้าใจความจริงมากขึ้นเท่าใด เจ้าก็จะยิ่งมีความเชื่อมากขึ้นเท่านั้น ผู้คนที่ไม่เข้าใจความจริงย่อมไม่มีความเชื่อแม้แต่น้อย และต่อให้พวกเขาเข้าร่วมคริสตจักร พวกเขาก็เป็นผู้ไม่เชื่อ ผู้คนที่เชื่อในพระเจ้าไม่สามารถเชื่อได้โดยไม่อธิษฐานและไม่อ่านพระวจนะของพระเจ้า หากพวกเขาเพียงเข้าร่วมการชุมนุม แต่แทบจะไม่อธิษฐานอย่างจริงใจ พวกเขาย่อมจะพบว่าตนเองห่างไกลจากพระเจ้าออกไปทุกที พวกเจ้าทั้งหมดก็แทบจะไม่อธิษฐานอย่างจริงแท้ และบางคนยังคงไม่รู้วิธีอธิษฐาน ที่จริงแล้วการอธิษฐานคือการกล่าวจากหัวใจของเจ้าเป็นหลัก นี่คือการที่เจ้าเปิดใจให้พระเจ้าและเปิดกว้างเฉพาะพระพักตร์พระองค์อย่างแท้จริง หากหัวใจของคนคนหนึ่งเป็นหัวใจในแบบที่ถูกต้องแล้ว พวกเขาย่อมกล่าวจากหัวใจได้ และเมื่อเป็นเช่นนี้ พระเจ้าย่อมทรงสดับและยอมรับคำอธิษฐานของพวกเขา บางคนรู้จักแต่จะอ้อนวอนเวลาอธิษฐานถึงพระเจ้า พวกเขาอ้อนวอนขอพระคุณจากพระเจ้าอย่างต่อเนื่อง ไม่กล่าวสิ่งอื่นใด และด้วยเหตุนั้นยิ่งพวกเขาอธิษฐานมากเพียงใด พวกเขาก็ยิ่งรู้สึกแห้งแล้งขึ้นเพียงนั้น เมื่อเจ้าอธิษฐาน ไม่ว่าเจ้าจะโหยหาบางสิ่ง แสวงหาบางอย่างจากพระเจ้า ขอให้พระเจ้าประทานปัญญาและความเข้มแข็งแก่เจ้าในเรื่องที่เจ้ากำลังรับมือซึ่งเจ้าไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน หรือขอความรู้แจ้งจากพระเจ้า เจ้าต้องมีเหตุผลของความเป็นมนุษย์ที่ปกติ หากไร้ซึ่งเหตุผล เจ้าย่อมจะคุกเข่าลงแล้วกล่าวว่า “พระเจ้า ขอให้พระองค์ประทานความเชื่อและความเข้มแข็งให้แก่ข้าพระองค์ ขอให้พระองค์ประทานความรู้แจ้งและเปิดโอกาสให้ข้าพระองค์มองเห็นธรรมชาติของตน ขอได้โปรดปรับปรุงข้าพระองค์และประทานพระคุณและพรให้แก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด” การ “อ้อนวอน” นี้มีการบังคับแฝงอยู่ นี่เป็นการกดดันพระเจ้าอย่างหนึ่ง เป็นการบอกพระองค์ว่าต้องทรงทำเรื่องนี้ ราวกับว่านี่ถูกกำหนดไว้แล้ว นี่ไม่ใช่การอธิษฐานที่จริงใจ สำหรับพระวิญญาณบริสุทธิ์ เมื่อเจ้าวางข้อกำหนดไว้แล้วและตัดสินใจว่าเจ้าจะทำสิ่งใด เจ้าก็เพียงแต่ทำไปตามขั้นตอนเท่านั้นใช่หรือไม่? นี่ไม่ใช่การโกงพระเจ้าหรอกหรือ? คนเราควรอธิษฐานด้วยหัวใจที่แสวงหาและนบนอบ ตัวอย่างเช่น เมื่อบางสิ่งบางอย่างได้บังเกิดขึ้นกับเจ้า และเจ้าไม่แน่ใจว่าจะรับมือการนั้นอย่างไร เจ้าอาจจะกล่าวว่า “พระเจ้า! ข้าพระองค์ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับการนี้ ข้าพระองค์ปรารถนาที่จะทำให้พระองค์พึงพอพระทัยในเรื่องนี้ และปรารถนาที่จะแสวงหาน้ำเจตนารมณ์ของพระองค์ ข้าพระองค์ปรารถนาที่จะทำตามที่พระองค์ทรงพึงปรารถนา ไม่ใช่ตามที่ข้าพระองค์มีความอยาก พระองค์ทรงรู้ว่าความอยากของมนุษย์นั้นตรงข้ามกับเจตนารมณ์ของพระองค์ทั้งสิ้น ขัดขืนพระองค์ทั้งสิ้น และไม่สอดคล้องกับความจริง ขอพระองค์ประทานความรู้แจ้งแก่ข้าพระองค์ และนำข้าพระองค์ในเรื่องนี้ และขออย่าได้ทรงเปิดโอกาสให้ข้าพระองค์ล่วงเกินพระองค์…” นั่นคือน้ำเสียงที่ถูกต้องเหมาะสมสำหรับคำอธิษฐาน หากเจ้ากล่าวว่า “ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ขอให้พระองค์ช่วยเหลือข้าพระองค์ ทรงนำข้าพระองค์ จัดเตรียมสภาพแวดล้อมที่ถูกต้องและผู้คนที่เหมาะสม และปล่อยให้ข้าพระองค์ทำงานของข้าพระองค์ให้ดี” หลังจากที่เจ้าอธิษฐาน เจ้าจะทำความเข้าใจเจตนารมณ์ของพระเจ้าไม่ได้อยู่ดี เพราะเจ้ากำลังขอให้พระเจ้ากระทำการตามความอยากของเจ้า บัดนี้เจ้าต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่า คำพูดที่เจ้าใช้ในการอธิษฐานนั้นมีเหตุผลหรือไม่ และมาจากหัวใจหรือไม่ หากคำอธิษฐานของเจ้าไม่มีเหตุผล พระวิญญาณบริสุทธิ์จะไม่ทรงงานกับเจ้า เพราะฉะนั้น เมื่อเจ้าอธิษฐาน เจ้าต้องพูดด้วยเหตุผล และด้วยน้ำเสียงที่เหมาะสม จงพูดว่า “ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงรู้ถึงจุดอ่อนของข้าพระองค์และความเป็นกบฏของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ขอเพียงให้พระองค์ทรงมอบเรี่ยวแรงกำลังแก่ข้าพระองค์และช่วยเหลือข้าพระองค์ให้สู้ทนรูปการณ์แวดล้อมของข้าพระองค์ แต่โดยสอดคล้องกับความพึงปรารถนาของพระองค์เท่านั้น ข้าพระองค์ไม่รู้ว่าความพึงปรารถนาของพระองค์คืออะไร และข้าพระองค์จึงขอเพียงเท่านี้ ถึงกระนั้นก็ให้เป็นไปตามความพึงปรารถนาของพระองค์เถิด ต่อให้ข้าพระองค์ถูกใช้ให้ทำการปรนนิบัติ หรือเป็นตัวประกอบเสริมความเด่น ข้าพระองค์ก็จะทำเช่นนั้นด้วยความเต็มใจ ข้าพระองค์ขอให้พระองค์ทรงมอบเรี่ยวแรงกำลังและปัญญาแก่ข้าพระองค์ และเปิดโอกาสให้ข้าพระองค์ทำให้พระองค์พอพระทัยในเรื่องนี้ ข้าพระองค์ปรารถนาเพียงที่จะนบนอบต่อการจัดการเตรียมการของพระองค์…” หลังจากคำอธิษฐานเช่นนั้น หัวใจของเจ้าจะรู้สึกสบายเป็นพิเศษ หากทั้งหมดที่เจ้าทำมีแต่การร้องขอ ไม่สำคัญว่าเจ้าจะพูดมากเพียงใด ทั้งหมดนั้นจะเป็นคำพูดที่ไร้ค่าไม่จริงใจ พระเจ้าจะไม่ทรงพระราชกิจเพื่อตอบสนองคำขอของเจ้า เพราะเจ้าจะได้กำหนดสิ่งที่เจ้าต้องการไปล่วงหน้าแล้ว เมื่อเจ้าคุกเข่าอธิษฐาน จงกล่าวว่า “ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงรู้ถึงจุดอ่อนของมนุษย์ และพระองค์ทรงรู้สภาวะของมนุษย์ ข้าพระองค์ขอให้พระองค์ทรงให้ความรู้แจ้งแก่ข้าพระองค์ในเรื่องนี้ ขอให้ข้าพระองค์เข้าใจความพึงปรารถนาของพระองค์ด้วยเถิด ข้าพระองค์ปรารถนาเพียงที่จะนบนอบต่อทุกสิ่งที่พระองค์ทรงจัดการเตรียมการ และหัวใจของข้าพระองค์เต็มใจที่จะนบนอบต่อพระองค์…” จงอธิษฐานดังนั้น และพระวิญญาณบริสุทธิ์จะทรงขับเคลื่อนเจ้า หากเจตนาของเจ้าไม่ถูกต้องในยามที่เจ้าอธิษฐาน และเจ้าเรียกร้องจากพระเจ้าตามเจตจำนงของเจ้าเองอยู่เสมอ คำอธิษฐานของเจ้าย่อมจะแห้งแล้งและไร้ผล และพระวิญญาณบริสุทธิ์จะไม่ทรงดลใจเจ้า หากเจ้าเพียงแต่หลับตาและพ่นคำพูดที่จำเจซ้ำซากออกมาเพื่อที่จะทำตัวสุกเอาเผากินกับพระเจ้า เช่นนั้นพระวิญญาณบริสุทธิ์จะทรงดลใจเจ้าหรือไม่? เมื่อผู้คนมาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า พวกเขาต้องประพฤติตนอย่างเชื่อฟังและมีท่าทีที่ศรัทธา เจ้ากำลังมาอยู่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้าเที่ยงแท้หนึ่งเดียว และพูดกับพระผู้สร้าง เจ้าควรที่จะมีศรัทธามิใช่หรือ? การอธิษฐานไม่ใช่สิ่งที่เรียบง่าย เวลาผู้คนมาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า พวกเขาก็กวัดแกว่งเขี้ยวเล็บ ไร้ซึ่งศรัทธาอย่างสิ้นเชิง และเมื่อพวกเขาอธิษฐาน พวกเขาก็นอนสบายอยู่ในบ้านของพวกเขา เปล่งถ้อยคำง่ายๆ และตื้นเขินไม่กี่คำ แล้วพวกเขาก็นึกว่าตนเองกำลังอธิษฐานอยู่และพระเจ้าย่อมสามารถสดับฟังพวกเขาได้—นี่มิใช่การหลอกตนเองหรอกหรือ? จุดประสงค์ของเราในการกล่าวเช่นนี้ไม่ใช่เพื่อเรียกร้องให้ผู้คนยึดติดกับกฎข้อบังคับที่เฉพาะเจาะจง แต่อย่างน้อยคนเราก็สามารถมีหัวใจแห่งการนบนอบต่อพระเจ้า และมาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าด้วยท่าทีที่เปี่ยมศรัทธา คำอธิษฐานของพวกเจ้าขาดเหตุผลบ่อยเกินไปแล้ว พวกเจ้าอธิษฐานด้วยน้ำเสียงดังนี้เสมอคือ “โอ พระเจ้า! ในเมื่อพระองค์ประทานหน้าที่นี้ให้ข้าพระองค์ปฏิบัติ ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าพระองค์ทำนั้นเหมาะสมเพื่อให้พระราชกิจของพระองค์ไม่มีการหยุดชะงัก และผลประโยชน์แห่งครอบครัวของพระเจ้าไม่เกิดความเสียหาย พระองค์ก็ต้องคุ้มครองข้าพระองค์…” คำอธิษฐานเช่นนั้นขาดเหตุผลเกินไปใช่หรือไม่? หากเจ้ามาเฉพาะพระพักตร์พระองค์และอธิษฐานเช่นนี้ พระเจ้าจะทรงพระราชกิจในตัวเจ้าหรือ? หากเจ้ามาอยู่ต่อหน้าเราและพูดจาโดยปราศจากเหตุผล เราจะรับฟังหรือ? หากเจ้าทำให้เรารังเกียจเจ้า เราย่อมจะเขี่ยเจ้าออกไปทันที! จะเฉพาะพระพักตร์พระวิญญาณหรือเฉพาะพระพักตร์พระคริสต์ เจ้าก็เป็นเหมือนกันมิใช่หรือ? เมื่อเจ้ามาอธิษฐานเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า เจ้าต้องคำนึงว่าเจ้าอาจพูดจาด้วยเหตุผลอย่างไร และเจ้าอาจปรับสภาวะภายในตัวเจ้าเพื่อสัมฤทธิ์ศรัทธาและสามารถนบนอบได้อย่างไร เมื่อเจ้าทำเช่นนี้แล้ว ย่อมเป็นการดีที่จะอธิษฐานอีกครั้ง และเจ้าจะรู้สึกถึงการสถิตของพระเจ้า หลายต่อหลายครั้งที่ผู้คนคุกเข่าอธิษฐาน พวกเขาหลับตาลง และพวกเขาทำได้เพียงร้องเรียกว่า “โอ พระเจ้า! โอ พระเจ้า!” เหตุใดพวกเขาจึงโห่ร้องอย่างไม่เป็นคำพูดคำจาเช่นนี้อยู่นาน? นี่เป็นเพราะความรู้สึกนึกคิดที่ไม่ถูกต้องและสภาวะที่ไม่ปกติของผู้คน เมื่อคนคนหนึ่งไม่สามารถเข้าถึงพระเจ้าอยู่ในหัวใจของตน คำอธิษฐานของพวกเขาย่อมไร้คำพูด พวกเจ้าเคยทำเช่นนี้บ้างหรือไม่? บัดนี้พวกเจ้ารู้แล้วว่าตนเองเป็นเช่นไร แต่พอสภาวะของพวกเจ้าไม่ปกติ พวกเจ้าก็ไม่ทบทวนตนเองหรือแสวงหาความจริง และพวกเจ้าไม่เต็มใจที่จะมาอธิษฐานเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า หรือกินและดื่มพระวจนะของพระเจ้า แบบนี้อันตราย ไม่ว่าสภาวะของคนคนหนึ่งจะปกติหรือไม่ หรือมีปัญหาใดเกิดขึ้น พวกเขาก็ต้องไม่ออกห่างจากการอธิษฐาน หากเจ้าไม่อธิษฐาน ต่อให้สภาวะของเจ้าในตอนนี้เป็นปกติ เมื่อเวลาผ่านไปนานเข้าก็ย่อมจะไม่ปกติ การอธิษฐานและการอ่านพระวจนะของพระเจ้าต้องเป็นไปโดยปกติ การอ่านพระวจนะของพระเจ้าเพื่อแสวงหาความจริงจะนำไปสู่การอธิษฐานที่แท้จริงได้ การอธิษฐานสามารถได้รับความรู้แจ้งจากพระเจ้า และนี่ทำให้คนคนหนึ่งสามารถเข้าใจพระวจนะของพระเจ้าได้ ในการอธิษฐานถึงพระเจ้า สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการแก้ไขความรู้สึกนึกคิดของเจ้าให้ถูกต้องเสียก่อน นี่คือหลักธรรมของการอธิษฐาน หากความรู้สึกนึกคิดของเจ้าไม่ถูกต้อง เจ้าก็จะไม่มีศรัทธา เจ้าจะทำแต่พอให้พ้นตัว และเจ้าจะโกงพระเจ้า หากเจ้ามีความยำเกรงพระเจ้าและการนบนอบต่อพระเจ้าอยู่ภายในหัวใจของเจ้า และเจ้าอธิษฐานถึงพระเจ้า เมื่อนั้นเท่านั้นที่หัวใจของเจ้าจะมีสันติสุข ดังนั้น เมื่อเจ้าอธิษฐาน เจ้าต้องมีความรู้สึกนึกคิดที่ถูกต้อง และคำอธิษฐานของเจ้าย่อมเกิดผล หากเจ้าปฏิบัติเช่นนี้บ่อยครั้ง บอกสิ่งที่อยู่ในหัวใจของเจ้าจริงๆ กับพระเจ้าเมื่อเจ้าอธิษฐาน และกล่าวสิ่งที่หัวใจของเจ้าต้องการกล่าวกับพระเจ้ามากที่สุด เช่นนั้นแล้วเจ้าจะสามารถอธิษฐานถึงพระเจ้าได้ และเจ้าจะสามัคคีธรรมกับพระเจ้าได้อย่างเป็นปกติโดยที่เจ้าไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ

การอธิษฐานไม่ได้กำหนดว่าเจ้าต้องมีการศึกษาหรือมีวัฒนธรรม และไม่ใช่การเขียนเรียงความ จงพูดอย่างจริงใจด้วยเหตุผลของคนปกติก็พอ จงนึกถึงคำอธิษฐานทั้งหลายของพระเยซูเถิด ในสวนเกทเสมนี พระองค์ได้อธิษฐานว่า “หากเป็นไปได้…” นั่นคือ “หากสามารถทำได้” คำตรัสนี้เป็นส่วนหนึ่งของการหารือ พระองค์มิได้ตรัสว่า “ข้าพระองค์เว้าวอนต่อพระองค์” พระองค์อธิษฐานด้วยพระทัยที่นบนอบและในสภาวะที่นบนอบว่า “หากเป็นไปได้ ขอให้ถ้วยนี้พ้นไปจากข้าพระองค์ ถึงกระนั้นก็ขอให้เป็นไปตามความพึงปรารถนาของพระองค์ มิใช่ตามความอยากของข้าพระองค์” พระองค์ยังคงอธิษฐานเช่นนี้ในครั้งที่สอง และในครั้งที่สามพระองค์ก็อธิษฐานว่า “ก็ให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์” เมื่อได้จับความเข้าใจความพึงปรารถนาของพระเจ้าพระบิดาแล้ว พระองค์ตรัสว่า “ก็ให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์” พระองค์มีความสามารถที่จะนบนอบอย่างครบบริบูรณ์โดยไม่มีตัวเลือกส่วนพระองค์ใดๆ เลย ในการอธิษฐาน พระเยซูตรัสว่า “หากเป็นไปได้ ขอให้ถ้วยนี้พ้นไปจากข้าพระองค์” นั่นหมายความว่าอย่างไร? พระองค์ทรงอธิษฐานเช่นนี้เพราะพระองค์ทรงดำริถึงความทุกข์ใหญ่หลวงแห่งการหลั่งเลือดบนกางเขนจนถึงลมปราณสุดท้ายขณะสิ้นพระชนม์ของพระองค์—นี่กล่าวถึงเรื่องของความตาย—และเพราะพระองค์ยังไม่ได้จับความเข้าใจความพึงปรารถนาของพระเจ้าพระบิดาอย่างครบบริบูรณ์ การอธิษฐานเช่นนั้น แม้จะมีพระดำริถึงความทุกข์ดังกล่าว แต่ก็แสดงให้เห็นถึงความนบนอบอย่างยิ่งของพระองค์ ลักษณะของการอธิษฐานของพระองค์นั้นปกติ พระองค์มิได้ทรงเสนอเงื่อนไขอันใดในคำอธิษฐานของพระองค์ อีกทั้งพระองค์มิได้ตรัสว่าถ้วยนั้นต้องถูกนำออกไป ตรงกันข้าม พระประสงค์ของพระองค์คือเพื่อแสวงหาความพึงปรารถนาของพระเจ้าในสถานการณ์ที่พระองค์ไม่ทรงจับใจความ ครั้งแรกที่พระองค์ทรงอธิษฐาน พระองค์ไม่เข้าพระทัย และพระองค์ตรัสว่า “หากเป็นไปได้… ถึงกระนั้นก็ขอให้เป็นไปตามความพึงปรารถนาของพระองค์” พระองค์ทรงอธิษฐานต่อพระเจ้าในสภาวะแห่งการนบนอบ ครั้งที่สอง พระองค์ทรงอธิษฐานในลักษณะเดียวกัน รวมแล้ว พระองค์ทรงอธิษฐานสามครั้ง และในการอธิษฐานครั้งสุดท้ายของพระองค์นั้น พระองค์ก็เข้าพระทัยความพึงปรารถนาของพระเจ้าโดยบริบูรณ์ หลังจากนั้นพระองค์จึงมิได้ทรงร้องขออีกต่อไป ในการอธิษฐานสองครั้งแรกของพระองค์นั้น พระองค์เพียงแค่ทรงแสวงหา และพระองค์ได้แสวงหาในสภาวะแห่งการนบนอบ อย่างไรก็ตาม ผู้คนเพียงแค่ไม่ได้อธิษฐานเช่นนั้น ในคำอธิษฐานของพวกเขานั้น ผู้คนกล่าวเสมอว่า “ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ขอให้พระองค์ทรงทำการนี้และการนั้น และข้าพระองค์ขอให้พระองค์ทรงนำข้าพระองค์ในการนี้และการนั้น และข้าพระองค์ขอให้พระองค์ทรงเตรียมปัจจัยแวดล้อมไว้ให้พร้อมสำหรับข้าพระองค์…” บางทีพระเจ้าอาจจะไม่ทรงจัดเตรียมสภาพเงื่อนไขที่เหมาะสมให้แก่เจ้า บางทีพระเจ้าอาจจะทรงทำให้เจ้าประสบความทุกข์ยากเพื่อสอนบทเรียนให้แก่เจ้า หากเจ้าได้แต่อธิษฐานดังนี้—“พระเจ้า ขอพระองค์ทรงจัดเตรียมให้ข้าพระองค์และประทานความเข้มแข็งแก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด”—นี่ย่อมไร้เหตุผลอย่างยิ่ง! เมื่อเจ้าอธิษฐานถึงพระเจ้า เจ้าต้องมีเหตุผล และเจ้าควรอธิษฐานถึงพระองค์ด้วยหัวใจแห่งการนบนอบ จงอย่าพยายามกำหนดว่าเจ้าจะทำสิ่งใด หากเจ้าพยายามกำหนดสิ่งที่จะทำก่อนที่เจ้าจะอธิษฐาน นี่ย่อมไม่ใช่การนบนอบต่อพระเจ้า ในการอธิษฐานนั้น หัวใจของเจ้าต้องนบนอบ และเจ้าต้องแสวงหากับพระเจ้าเป็นอย่างแรก เมื่อทำเช่นนี้ หัวใจของเจ้าจะสว่างไสวขึ้นมาเองในขณะอธิษฐาน และเจ้าจะรู้ว่าต้องทำสิ่งใดจึงจะเหมาะสม การผละจากแผนการของเจ้าก่อนที่จะอธิษฐาน จนกระทั่งมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในหัวใจของเจ้าหลังจากอธิษฐาน คือผลลัพธ์ที่เกิดจากพระราชกิจของพระวิญญาณบริสุทธิ์ หากเจ้าตัดสินใจด้วยตนเองไปแล้วและตั้งใจแล้วว่าจะทำสิ่งใด และจากนั้นจึงอธิษฐานถึงพระเจ้าเพื่อขออนุญาตหรือขอให้พระเจ้าทรงทำสิ่งที่เจ้าต้องการ การอธิษฐานเช่นนี้ย่อมไม่สมเหตุสมผล หลายครั้งคำอธิษฐานของผู้คนไม่ได้รับการตอบรับจากพระเจ้า เพราะพวกเขาได้ตัดสินใจไปแล้วว่าจะทำสิ่งใดนี่เอง และเพียงแต่ขอคำอนุญาตจากพระเจ้าเท่านั้น พระเจ้าย่อมตรัสว่า “ในเมื่อเจ้าตัดสินใจแล้วว่าจะทำสิ่งใด เหตุใดจึงถามเรา?” การอธิษฐานเช่นนี้ให้ความรู้สึกเหมือนโกงพระเจ้าอยู่บ้าง และด้วยเหตุนั้น คำอธิษฐานของพวกเขาย่อมแห้งเหือดไป

ถึงแม้ผู้คนจะพูดคุยกับพระเจ้าเวลาพวกเขาคุกเข่าอธิษฐาน เจ้าก็ต้องมองเห็นอย่างชัดเจนว่าการอธิษฐานคือลู่ทางให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงพระราชกิจในตัวผู้คน เมื่อผู้คนอธิษฐาน พระวิญญาณบริสุทธิ์ย่อมประทานความรู้แจ้ง ความกระจ่าง และนำทางพวกเขาเสมอ หากผู้คนอธิษฐานและแสวงหาในขณะที่พวกเขาอยู่ในสภาวะที่ถูกต้อง เช่นนั้นแล้วพระวิญญาณบริสุทธิ์ย่อมจะทรงพระราชกิจในเวลาเดียวกัน นี่คือข้อตกลงในฐานที่เข้าใจระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ เจ้าอาจพูดได้ด้วยว่าพระเจ้ากำลังทรงช่วยผู้คนจัดการดูแลเรื่องต่างๆ การอธิษฐานเป็นหนทางให้ผู้คนมาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าและร่วมมือกับพระองค์ นี่เป็นหนทางที่พระเจ้าทรงช่วยผู้คนให้รอดและชำระพวกเขาให้บริสุทธิ์อีกด้วย ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นเส้นทางเข้าสู่ชีวิต ไม่ใช่พิธีกรรม การอธิษฐานไม่ได้เป็นเพียงหนทางจูงใจผู้คน หรือเป็นเพียงวิธีที่ทำตามกันเป็นสูตรสำเร็จเพื่อทำให้พระเจ้าพอพระทัยเท่านั้น ความคิดเช่นนั้นผิด การอธิษฐานมีความหมายลึกซึ้ง! หากเจ้าเชื่อในพระเจ้า เจ้าย่อมจะไม่สามารถออกห่างจากการอธิษฐานหรือการอ่านพระวจนะของพระเจ้าได้ พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงพระราชกิจในตัวผู้คน ประทานความรู้แจ้งแก่พวกเขา และนำทางพวกเขาผ่านทางการอธิษฐาน หากผู้คนไม่อธิษฐานถึงพระเจ้า ก็ยากที่พวกเขาจะได้รับพระราชกิจของพระวิญญาณบริสุทธิ์ หากเจ้าอธิษฐานบ่อยครั้ง ฝึกอธิษฐานอยู่เนืองๆ และอธิษฐานด้วยหัวใจที่นบนอบพระเจ้าเรื่อยไป เช่นนั้นแล้วสภาวะภายในของเจ้าย่อมเป็นปกติ หากว่ายามที่เจ้าอธิษฐาน คำอธิษฐานของเจ้ามักจะมีแต่คำสอนเพียงไม่กี่ประโยค และเจ้าไม่เปิดใจให้พระเจ้าหรือแสวงหาความจริง หรือเจ้าไม่ใคร่ครวญเจตนารมณ์และข้อเรียกร้องของพระเจ้า เช่นนั้นแล้วเจ้าก็ไม่ได้อธิษฐานอย่างแท้จริง เฉพาะผู้คนที่ใคร่ครวญความจริงอยู่เนืองๆ มีหัวใจที่มักจะอยู่ใกล้ชิดพระเจ้า และใช้ชีวิตอยู่ในพระวจนะของพระเจ้าบ่อยครั้ง จึงจะมีคำอธิษฐานที่แท้จริง มีคำพูดในหัวใจของพวกเขาที่จะบอกพระเจ้า และสามารถแสวงหาความจริงจากพระเจ้าได้ การเรียนรู้วิธีอธิษฐานนั้น เจ้าต้องใคร่ครวญพระวจนะของพระเจ้าบ่อยครั้ง หากเจ้าสามารถเข้าใจเจตนารมณ์ของพระเจ้าได้ เช่นนั้นแล้วเจ้าย่อมมีสิ่งที่จะกล่าวกับพระองค์มากมายในหัวใจของเจ้า และเจ้าจะสามารถเข้าใจได้ว่าคำพูดใดคือคำอธิษฐานที่มีเหตุผล และคำพูดใดไม่ใช่ คำอธิษฐานใดคือการนมัสการที่แท้จริง และคำอธิษฐานใดไม่ใช่ คำอธิษฐานใดที่เสาะแสวงที่จะจับความเข้าใจเจตนารมณ์ของพระเจ้า และคำอธิษฐานใดที่เจ้าได้ตัดสินใจไปแล้วและเพียงกำลังขอประทานอนุญาตจากพระเจ้าเท่านั้น หากเจ้าไม่เคยจริงจังกับเรื่องเหล่านี้ เช่นนั้นแล้วคำอธิษฐานของเจ้าก็จะไม่มีวันลุล่วง และสภาวะภายในของเจ้าย่อมจะผิดปกติอยู่เสมอ ส่วนอะไรคือเหตุผลที่ปกติ อะไรคือการนบนอบอย่างแท้จริง อะไรคือการนมัสการที่แท้จริง และคนเราควรอยู่ในฐานะใดขณะอธิษฐาน—บทเรียนเหล่านี้ล้วนเกี่ยวข้องกับความจริงของการอธิษฐานทั้งสิ้น ทั้งหมดเป็นเรื่องที่มีรายละเอียด เนื่องจากผู้คนส่วนใหญ่ไม่สามารถมองเห็นเราได้ พวกเขาจึงถูกจำกัดให้อธิษฐานเฉพาะพระพักตร์พระวิญญาณ เมื่อเจ้าเริ่มอธิษฐาน ย่อมเกิดคำถามว่าคำพูดที่เจ้ากล่าวออกมานั้นมีเหตุผลหรือไม่ คำพูดของเจ้าแสดงถึงการนมัสการอย่างแท้จริงหรือไม่ สิ่งที่เจ้ากำลังขอนั้นได้รับความเห็นชอบจากพระเจ้าหรือไม่ คำอธิษฐานของเจ้ามีองค์ประกอบที่เป็นธุรกรรมแลกเปลี่ยน หรือมีความไม่บริสุทธิ์ของมนุษย์ปลอมปนอยู่หรือไม่ คำอธิษฐานและวาทะของเจ้าสอดคล้องกับเจตนารมณ์ของพระเจ้าหรือไม่ เจ้ามีความยำเกรง ความนับถือ และการนบนอบต่อพระเจ้าเป็นพิเศษหรือไม่ และเจ้าปฏิบัติต่อพระเจ้าอย่างแท้จริงว่าทรงเป็นพระเจ้าหรือไม่ เจ้าต้องจริงจังกับสิ่งที่เจ้ากล่าวในการอธิษฐาน รู้สึกถึงเจตนารมณ์ของพระเจ้า และทำตามข้อเรียกร้องของพระองค์ ด้วยการอธิษฐานเช่นนี้เท่านั้นที่เจ้าจะรู้จักสันติสุขและความชื่นบานในหัวใจของเจ้า เช่นนี้เท่านั้นที่เจ้าจะสามารถมีเหตุผลที่ปกติยามที่เจ้ามาเฉพาะพระพักตร์พระคริสต์ หากเจ้าไม่อธิษฐานหรือกล่าวสิ่งที่อยู่ภายในหัวใจของเจ้าเฉพาะพระพักตร์พระวิญญาณ เช่นนั้นแล้วเมื่อเจ้ามาเฉพาะพระพักตร์พระคริสต์ เจ้าย่อมมีแนวโน้มที่จะมีมโนคติอันหลงผิด ขัดขืนและกบฏต่อพระองค์ หรือเจ้าย่อมจะพูดอย่างไม่มีเหตุผล พูดจาอย่างไม่ซื่อสัตย์ หรือทำให้เกิดการหยุดชะงักด้วยคำพูดและการกระทำของเจ้าเป็นประจำ และในภายหลังเจ้าย่อมจะทนทุกข์กับคำตำหนิอยู่เสมอ เหตุใดเจ้าจึงจะถูกตำหนิอยู่เสมอ? เพราะว่าโดยทั่วไปแล้วเจ้าไม่มีความรู้แม้แต่น้อยเกี่ยวกับความจริงของวิธีนมัสการหรือปฏิบัติต่อพระเจ้า และดังนั้นเมื่อเจ้าประสบปัญหา เจ้าจึงสับสน ไม่รู้ว่าต้องปฏิบัติอย่างไร และทำผิดพลาดเป็นประจำ แล้วผู้ที่เชื่อในพระเจ้าควรจะมาอยู่ในการสถิตของพระองค์อย่างไร? แน่นอนว่าควรทำผ่านทางการอธิษฐาน หากเจ้าแก้ไขท่าทีของเจ้าให้ถูกต้องเวลาที่เจ้าอธิษฐานและหัวใจของเจ้าก็มีสันติสุข เช่นนั้นแล้วเจ้าก็มาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าแล้ว หลังการอธิษฐาน เจ้าต้องตรวจสอบว่าคำพูดที่เจ้าเปล่งออกมาในคำอธิษฐานนั้นมีเหตุผลหรือไม่ เจ้าวางตนอยู่ในฐานะที่เหมาะสมหรือไม่ เจ้ามีหัวใจแห่งการนบนอบต่อพระเจ้าหรือไม่ และเจ้ามีความไม่บริสุทธิ์หรือความไม่ซื่อสัตย์ของมนุษย์หรือไม่ หากเจ้าพบปัญหาบางประการ เช่นนั้นแล้วเจ้าต้องอธิษฐานถึงพระเจ้าต่อไป และเจ้าต้องยอมรับความไม่บริสุทธิ์และข้อบกพร่องของเจ้าเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า ด้วยการพูดสิ่งที่อยู่ในหัวใจของเจ้ากับพระเจ้าเช่นนี้ สภาวะของเจ้าจะเป็นปกติมากขึ้น เจ้าจะมีมโนธรรมและมีเหตุผลมากขึ้นทุกที และสภาวะที่ไม่ถูกต้องของเจ้าจะน้อยลงเรื่อยๆ หลังจากที่เจ้าปฏิบัติเช่นนี้สักระยะหนึ่ง คำอธิษฐานของเจ้าจะพัฒนา และโดยมากแล้วพระเจ้าจะทรงสดับฟังและยอมรับคำอธิษฐานของเจ้า ผู้คนที่สามารถอธิษฐานถึงพระเจ้าเช่นนี้ได้บ่อยครั้งคือผู้ที่มาใช้ชีวิตเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าแล้ว หากเจ้าไม่จริงจังกับการอธิษฐานหรือแก้ไขวิธีอธิษฐานที่ไม่ถูกต้องของเจ้า เช่นนั้นแล้วเจ้าย่อมจะไม่รู้วิธีอธิษฐาน ผลสืบเนื่องจากการไม่รู้วิธีอธิษฐานก็คือ เจ้าจะพบว่าการใช้ชีวิตเฉพาะพระพักตร์พระเจ้านั้นยาก บุคคลเช่นนี้จะไม่มีการเข้าสู่ชีวิตและพวกเขาจะอยู่นอกพระวจนะของพระเจ้า หากเจ้าไม่รู้วิธีอธิษฐานหรือวิธีพูดจาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า หากเจ้าไม่จริงจังยามที่เจ้าพูด โดยกล่าวอะไรๆ ตามที่เจ้าต้องการ และเจ้าไม่รู้สึกว่ามีปัญหาอันใดเมื่อเจ้าพูดสิ่งที่ไม่ถูกต้อง และหากเจ้าไม่ระมัดระวังและทำตัวเลอะเลือนอยู่เรื่อย เช่นนั้นแล้วผลลัพธ์ย่อมเป็นว่าเมื่อเจ้ามาอยู่ในการสถิตของพระคริสต์แล้ว เจ้าย่อมจะกลัวว่าจะพูดหรือทำบางสิ่งผิดพลาด ยิ่งเจ้ากลัวว่าจะทำอะไรผิดพลาดมากเท่าใด เจ้าก็ยิ่งจะทำผิดพลาดมากเท่านั้น และเจ้าจะไม่มีวันสามารถชดเชยการนั้นได้ และเนื่องจากผู้คนไม่สามารถสื่อสารกับพระคริสต์ได้อย่างสม่ำเสมอหรือได้ยินพระคริสต์ตรัสอยู่ต่อหน้าพวกเขาได้บ่อยๆ เพราะเราไม่อาจอยู่ต่อหน้าพวกเจ้าได้บ่อยๆ ทั้งหมดที่เจ้าทำได้จึงเป็นการแสวงหาความจริงและกล่าวจากหัวใจของเจ้าเฉพาะพระพักตร์พระวิญญาณด้วยการอธิษฐานอยู่เนืองๆ และหากเจ้าสัมฤทธิ์การนบนอบต่อพระเจ้าและบรรลุหัวใจที่ยำเกรงพระเจ้า นั่นก็ย่อมเพียงพอแล้ว ต่อให้เรากล่าวอยู่ต่อหน้าพวกเจ้า ก็ยังคงขึ้นอยู่กับการที่พวกเจ้าจะยอมรับและไล่ตามเสาะหาความจริง และเดินไปบนเส้นทางที่ติดตามพระเจ้า นับแต่นี้ไป พวกเจ้าต้องให้ความสนใจมากขึ้นในสิ่งที่เจ้ากล่าวเวลาที่เจ้าอธิษฐาน จงใช้เวลาไปตามสบายในการอธิษฐาน ไตร่ตรอง และจับความรู้สึก และแล้ว ทันทีที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ประทานความรู้แจ้งแก่เจ้า พวกเจ้าก็จะก้าวหน้า ความรู้สึกที่เจ้าได้รับเมื่อพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงให้ความรู้แจ้งแก่เจ้านั้นละเอียดอ่อนเป็นพิเศษ หลังจากที่มีความรู้สึกอันละเอียดอ่อนและความรู้อันละเอียดอ่อนเหล่านี้บ้างแล้ว หากเจ้าทำบางสิ่ง หรือหากเจ้ามีการสื่อสารกับพระคริสต์เพื่อที่จะรับมือบางเรื่อง เช่นนั้นแล้วเจ้าก็จะสามารถตระหนักรู้ว่าคำพูดใดบ้างที่กล่าวอย่างมีเหตุผล และคำพูดใดบ้างที่ไม่เป็นเช่นนั้น สิ่งใดบ้างที่ทำไปอย่างมีเหตุผล และสิ่งใดบ้างที่ไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อทำดังนี้แล้ว เจ้าก็ย่อมจะสัมฤทธิ์จุดประสงค์ของการอธิษฐานแล้ว