พระวจนะทั้งมวลของพระเจ้าบรรจุพระอุปนิสัยส่วนหนึ่งของพระองค์เอาไว้ พระอุปนิสัยของพระเจ้าไม่สามารถแสดงออกอย่างครบถ้วนในพระวจนะได้ ซึ่งก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าในพระองค์นั้นมีความมั่งคั่งอยู่มากเพียงใด จะว่าไปแล้ว สิ่งที่ผู้คนมองเห็นและสัมผัสได้นั้นมีจำกัดเช่นเดียวกับความสามารถของผู้คน ถึงแม้ว่าพระวจนะของพระเจ้ามีความชัดเจน แต่ผู้คนก็ไม่สามารถเข้าใจได้อย่างครบถ้วน จงดูพระวจนะเหล่านี้เป็นตัวอย่าง ความว่า "ในแสงสว่างวาบของฟ้าแลบ รูปร่างอันแท้จริงของสัตว์ทุกตัวถูกเปิดเผย ดังนั้น เมื่อได้รับความกระจ่างจากความสว่างของเรา มนุษย์จึงได้รับความสะอาดบริสุทธิ์ที่ครั้งหนึ่งเขาเคยครอบครองคืนมา โอ โลกเก่าอันเสื่อมทราม! ในที่สุด มันก็ล้มคว่ำลงไปในน้ำโสโครก และเมื่อจมลงไปใต้ผิวน้ำก็ละลายเป็นโคลนตม!" พระวจนะทั้งมวลของพระเจ้าบรรจุความเป็นพระองค์เองเอาไว้ และแม้ว่าทุกผู้คนจะตระหนักรู้พระวจนะเหล่านี้ แต่ไม่เคยมีใครรู้ความหมายของพระวจนะเลย ในสายพระเนตรของพระเจ้า ทุกคนที่ต้านทานพระองค์ล้วนเป็นศัตรูของพระองค์ นั่นคือ พวกที่เป็นของวิญญาณชั่วก็คือสัตว์นั่นเอง จากการนี้ คนเราสามารถเฝ้าสังเกตสภาวะที่แท้จริงของคริสตจักรได้ มนุษย์ทั้งปวงได้รับความกระจ่างจากพระวจนะของพระเจ้า และในความสว่างนี้ พวกเขาตรวจสอบตนเองโดยมิได้อยู่ภายใต้การอบรมสั่งสอนหรือการตีสอนหรือการบอกเลิกจ้างโดยตรงของผู้อื่น โดยมิได้อยู่ภายใต้วิธีทำสิ่งทั้งหลายแบบอื่นของมนุษย์ และโดยไม่ได้มีผู้อื่นมาชี้ให้เห็นสิ่งทั้งหลาย จาก "มุมมองแบบจุลทรรศน์" พวกเขามองเห็นอย่างชัดเจนมากว่าแท้จริงแล้วมีอาการป่วยอยู่มากเพียงใดภายในตัวพวกเขา ในพระวจนะของพระเจ้านั้น วิญญาณทุกประเภทถูกจำแนกและถูกเปิดเผยในรูปสัณฐานดั้งเดิมของตน วิญญาณของทูตสวรรค์ทั้งหลายมีความกระจ่างและความรู้แจ้งมากขึ้น ดังนั้นพระวจนะของพระเจ้าจึงกล่าวถึง "การได้รับความสะอาดบริสุทธิ์ที่ครั้งหนึ่งพวกเขาเคยครอบครองคืนมา" พระวจนะเหล่านี้กล่าวตามผลลัพธ์ขั้นสุดท้ายที่พระเจ้าทรงสัมฤทธิ์ แน่นอนว่าสำหรับชั่วขณะนี้ ผลลัพธ์นี้ยังไม่อาจสัมฤทธิ์ได้อย่างเต็มที่—เป็นเพียงการชิมลางที่จะทำให้สามารถมองเห็นน้ำพระทัยของพระเจ้าได้เท่านั้น พระวจนะเหล่านี้เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าผู้คนจำนวนมากจะแหลกสลายภายในพระวจนะของพระเจ้า และจะถูกทำให้พ่ายแพ้ในกระบวนการชำระผู้คนทั้งปวงให้สะอาดบริสุทธิ์อย่างค่อยเป็นค่อยไป ในที่นี้ คำว่า "ละลายเป็นโคลนตม" ไม่ได้ขัดแย้งกับการที่พระเจ้ากำลังทรงทำลายโลกด้วยไฟ และ "ฟ้าแลบ" อ้างอิงถึงพระพิโรธของพระเจ้า เมื่อพระเจ้าระบายพระพิโรธอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ออกมา ผลก็คือทั้งโลกจะมีประสบการณ์กับความวิบัติทุกจำพวก เช่น ภูเขาไฟระเบิด เมื่อยืนสูงขึ้นไปในท้องฟ้า ย่อมจะสามารถมองเห็นว่าบนแผ่นดินโลกนั้น ความหายนะทุกรูปแบบเข้าใกล้มวลมนุษย์ทั้งปวงมากขึ้นทุกวัน เมื่อมองลงมาจากที่สูง แผ่นดินโลกแสดงให้เห็นฉากเหตุการณ์อันหลากหลาย เช่น ฉากเหตุการณ์ที่เกิดนำหน้าแผ่นดินไหว ไฟเหลวพวยพุ่งโดยไม่มีสิ่งใดขวางกั้น ลาวาไหลอย่างอิสระ ภูเขาทั้งหลายขยับย้าย และแสงเย็นส่องระยิบระยับเหนือทุกสิ่ง ทั่วทั้งโลกจมอยู่ในเปลวเพลิง นี่คือฉากเหตุการณ์ที่พระเจ้าทรงปลดปล่อยพระพิโรธของพระองค์ และเป็นเวลาแห่งการพิพากษาของพระองค์ บรรดาผู้ที่มีเลือดและเนื้อหนังทั้งปวงจะไม่สามารถหลีกหนีไปได้ ด้วยเหตุนี้จึงไม่จำเป็นต้องใช้สงครามระหว่างประเทศและความขัดแย้งระหว่างผู้คนมาทำลายทั้งโลก แทนที่จะเป็นเช่นนั้น โลกกลับจะ "สุขสำราญกับตัวมันเองอย่างมีสติรู้ตัว" ภายในเปลแห่งการตีสอนของพระเจ้า ไม่มีผู้ใดสามารถหลีกหนีได้ ทุกคนต่างต้องผ่านความทุกข์ยากสาหัสนี้ไปทีละคน หลังจากนั้น ทั่วทั้งจักรวาลจะส่งประกายสว่างไสวอันพิสุทธิ์อีกครั้ง และมวลมนุษย์ทั้งปวงจะเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง และพระเจ้าจะทรงหยุดพักเหนือจักรวาล และในแต่ละวันจะทรงอวยพรมวลมนุษย์ทั้งปวง สวรรค์จะไม่อ้างว้างเหลือทน แต่จะฟื้นคืนพลังชีวิตที่ไม่เคยมีนับตั้งแต่การทรงสร้างโลก และการมาของ "วันที่หก" จะเป็นเวลาที่พระเจ้าเริ่มต้นพระชนม์ชีพใหม่ ทั้งพระเจ้าและมวลมนุษย์จะเข้าสู่การหยุดพัก และจักรวาลจะไม่ขุ่นมัวหรือโสมมอีกต่อไป แต่จะได้รับการสร้างขึ้นใหม่ นี่คือสาเหตุที่พระเจ้าตรัสว่า "แผ่นดินโลกไม่หยุดนิ่งและเงียบสงัดเป็นตายอีกต่อไป สวรรค์ไม่อ้างว้างและเศร้าโศกอีกต่อไป" ในราชอาณาจักรแห่งสวรรค์ไม่เคยมีความไม่ชอบธรรมหรือภาวะอารมณ์แบบมนุษย์ หรืออุปนิสัยอันเสื่อมทรามใดๆ ของมวลมนุษย์ เพราะการก่อความไม่สงบของซาตานไม่มีอยู่ที่นั่น "ประชากร" ทั้งหมดล้วนสามารถเข้าใจพระวจนะของพระเจ้า และชีวิตในสวรรค์คือชีวิตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความชื่นบานยินดี บรรดาผู้ที่อยู่ในสวรรค์ล้วนมีพระปัญญาและศักดิ์ศรีของพระเจ้า

—พระวจนะฯ เล่ม 1 การทรงปรากฏและพระราชกิจของพระเจ้า, การตีความความล้ำลึกต่างๆ แห่ง “พระวจนะของพระเจ้าถึงทั้งจักรวาล” บทที่ 18